คือเกริ่นก่อนเลยคือตั้งแต่สมัยเด็กๆ ครอบครัวผมมักจะหาซื้อเสื้อผ้ามาให้ผมใส่ เลือกเสื้อ เลือกสีเสื้อตามใจของพวกท่าน แล้วก็เอามาให้ผมใส่ซึ่งตอนเด็กผมก็ไม่ได้ซีเรียสเรื่องการแต่งตัวมากหรอกขอแค่ใส่แล้วอบอุ่นปกปิดร่างกายก็พอ   แล้วพอตอนวัยรุ่นที่ผมเริ่มจริงจังกับการแต่งตัว+ดูแลตัวเองมากขึ้นได้รู้ว่าวิธีการใส่เสื้อผ้าให้ออกมาดูดีมันต้องมีการเลือกสี เลือกขนาดให้มันเข้ากัน พอคิดได้ผมจึงไปขอพ่อกับแม่ให้ซื้อเสื้อผ้าใหม่แบบช่วงที่มีเวลาว่างหรือวันเทศกาล  โดยผมจะเป็นคนเลือกเองโดยจะดูที่ราคากับความคุ้มค่าเป็นหลัก ( ปกติผมก็มักจะเลือกเสื้อจาก uniqlo เพราะเคยลองใส่ของเพื่อนแล้วใส่ออกมาสบายและแต่งตัวออกมาแล้วดูดี และยังมีราคาที่ไม่สูงมากจนเกินไป ( เฉลี่ยตัวละ 790 บาท )  พอผมไปบอกพ่อแม่ว่าขอให้ซื้อเสื้อผ้าในช่วงวันหยุดหรือไม่ก็วันพิเศษอย่างเช่นวันเทศกาลไม่ก็วันเกิด  พ่อแม่กลับต่อต้านความคิดนี้โดยให้เหตุผลว่ามันราคาแพง ไม่คุ้มค่า และคิดว่าผมซื้อตามเพื่อน  โดยผมก็ให้เหตุผลไปว่า เสื้อผ้าที่จะซื้อก็ไม่ได้จะใส่แค่ ไม่กี่เดือนแล้วซื้อใหม่ ซึ่งในความเป็นจริงผมกะจะใส่ตัวละปีกว่าๆหรือจนกว่าจะใส่ไม่ได้ และผมไม่ได้ซื้อตามเพื่อน  จริงอยู่ที่ผมไปลองเสื้อของเพื่อนแล้วชอบ  แต่ที่ผมอยากจะซื้อเพราะเนื้อผ้ามันใส่สบาย นุ่ม กว่าเสื้อผ้าที่ทางบ้านราคาจะถูกซื้อให้ซึ่งบางทีก็มาจากตลาดซึ่งมันมีราคาถูกก็จริง แต่เนื้อผ้าผมใส่แล้วรู้สึกไม่สบายตัว และอึดอัดกว่าเสื้อตัวที่ผมลองใส่ของเพื่อนมามาก