เรื่องคือพักหลังเราห่างกันมาก ปีที่แล้วเจอกันแค่ครั้งเดียว ราวกับว่าอยู่ไกลคนละซีกโลก เราบอกให้เค้ามาหาเพราะเค้ามีรถส่วนตัวแต่เค้าไม่มา แต่หากเป็นเราต้องต่อรถสาธารณะหลายต่อ เค้าอ้างโควิดนู่นนี่แต่พอช่วงก่อนปีใหม่สถานการดีขึ้นมากเค้าก็ยังไม่มา เค้าอ้างรอวัคซีนครบสองเข็ม จนตอนนี้สามเข็มไปแล้วเค้าก็ไม่มา

สรุปคือเค้าไม่อยากมาใช่มั้ยคะ

เราถามว่าไม่เจอกันเป็นปีแบบนี้รู้สึกขาดอะไรไปบ้างมั้ย คุยกันแต่ละวันน้อยมาก ไม่เปิดกล้อง ไม่ได้รู้สึกโหยหา ไม่คุยหลายๆวันเค้าก็อยู่ได้สบาย ต่างจากเราพยายามโทรไป ติดบ้างไม่ติดบ้าง ส่วนมากเค้าไม่รับ ไม่ได้คุย คนมันไม่ได้เจอมันก็น้อยใจอยู่แล้ว แต่นี่เค้ายังไม่คุยโทรศัพท์กับเราอีก เราเสียใจสุดท้ายเราก็หายโกรธไปเอง

เค้าเหมือนไม่ได้รักแล้ว แต่เค้าก็ไม่เลิก เราเคยถามตรงๆในเมื่อเธอไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วมีกันไว้ทำไม เราอยากเจอคนที่รักเราจริงๆ ที่พร้อมจะมีเรา แต่เธอไม่ได้แม้แต่จะอยากคุยกับเราทำไมไม่ต่างคนต่างไป ทุกครั้งเค้าจะไม่ตอบอะไร ไม่พูดว่าเลิก แต่ไม่สนใจเหมือนเดิม

ตอนนี้มันชัดเจนมากว่าเค้าไม่รักแล้ว เหลือเพียงการบอกเลิกเท่านั้น เราแมนพอจะรับได้นะหากถึงเวลานั้นจริงๆ แต่เค้าก็ไม่พูด

ทุกคนคิดว่าเค้าคิดอะไรอยู่คะ