ได้ไปประชุมต้นเดือนทั้งแผนก นั่งข้างกับน้องที่พึ่งกลับมาทำงานหลังลาคลอด น้องเล่าว่าเจ๊ขาาา หนูว่าจะเก็บทองไว้ให้ลูกชายค่ะ หนูรู้แล้วว่าหนูจะสะสมความมั่งคั่งไปเพื่อใคร จะมีเงินทองไว้สำหรับใคร แต่ก่อนหนูใช้ชีวิตไปวันๆกับสามี คิดแค่ว่าใช้ชีวิตให้สุขสนุกกับการใช้เงินก็พอ อยากกินใช้เที่ยวเต็มที่ ไม่มีเงินเก็บหรือทรัพย์สินอะไรทั้งนั้น แต่มาตอนนี้หนูอยากเก็บของให้ลูกค่ะเจ๊ อย่างน้อยๆก็เริ่มที่ทองนี้แหละค่ะ หนูซื้อได้ 2 บาทแล้วนะเจ๊ เดี๋ยวปีนี้จะเก็บเพิ่มอีก 2-3 บาทถ้าไหว หนูจะเอาไว้ให้ลูกเพราะอนาคตเผื่อไปหมั้นสาวได้ใช้แน่นอน 
เราก็เลยคุยกับน้องไปว่า ดีแล้ว รู้ไหมพี่ซื้อทองล่าสุดราคาเท่าไหร่ บาทละ13,800 บาท แล้วพี่ก็ไม่ได้ซื้ออีกเลย เพราะคิดว่ามีพอแล้ว 
น้องทำตาโต ก่อนพูดว่า ซื้อตอน 13,000 ตอนนี้จะ 30,000 แล้วนะเจ๊ ดีจัง หนูจะเก็บให้ลูกบ้างเพราะอนาคตก็คงต้องมูลค่าเพิ่มขึ้น 

ดังนั้นเด็กเกิดมายังไงก็ต้องกินต้องใช้ มีค่าเล่าเรียน นั้นนู้นนี้ คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ควรวางแผนว่าจะดูแลลูกยังไง ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ เคยเห็นบางบ้านบอกว่าแย่เลย มีลูกแล้วยิ่งจน เดี๋ยวค่านั้นค่านี้ (แต่เวลาเอาเงินไปเสียกับบุหรี่สุรา หรือแม้แต่การพนัน ไม่ยักกะบอกว่าแย่ว่าจน)  แล้วถ้าไม่พร้อมกันจริงๆก็วางแผนเถอะค่ะคุมกำเนิดและมีวินัยกันนิดนึง เพราะเมื่อมีเด็กเกิดมา นั่นคือความรับผิดชอบที่ต้องตามมารวมทั้งค่าใช้จ่ายต่างๆที่รออยู่
การมีลูกต้องทำให้มั่งคั่งขึ้น ต้องมีกินมีใช้มากขึ้น อย่าเอาปัญหาการเงินไปลงกับเด็กที่ไม่รู้อะไรด้วย