ครับก็ตามหัวเรื่อง ผมคบกันตั้งแต่ปี 2555 ตอนแรกๆผมก็ขยันไปไหนไปหมดพาไปทุกที่ จนชวนกันย้ายไปอยู่ที่อยุธยาแรกๆผมก็กินนอนอยู่นั้นละครับหางานทำแล้วก็ไปๆๆกลับๆบ้านผมที่นนท์ใช้ชีวิตอยู่แบบนี้สักพักหนึ่ง ที่บ้านผมก็เริ่มต้นสร้างกิจการส่งออกเป็นของตัวเองที่นี้ผมก็เลยกับมาช่วยที่บ้านกับมาทำงานโดยไปๆๆกับๆนนท์-อยุธยา จนที่ธุรกิจที่บ้านผมเดินเองผมก็เริ่มมีเงินเริ่มทำตามใจอยากมากขึ้นจนผมลืมช่วงสำคัญของผมเพราะมีเงินครับผมก็ซื้อบิ๊กไบค์มาขี่คราวนี้ก็มีสังคมใหม่ๆเริ่มใช้ชีวิตไปกับเหล้าและผู้หญิงแบบตอนนั้นชีวิตแมร้งโคตรสนุกเลย ใช่สนุกครับผมสนุกอยู่คนเดียว จนลืมว่าผมทิ้งใครไว้ข้างหลังแต่ผมก็ยังไปๆๆกับๆนนท์-อยุธยาอยู่นะครับ ก็ใช้ชีวิตที่ผมคิดว่ามีความสุขไปเรื่อยๆทีนี้ครับบริษัทผมเริ่มโตขึ่นพ่อผมก็ได้ส่งผมไปเรียนสายตรงเลยครับ ฮ่าๆชีวิตมหาลัยอีกครั้งตอนนั้นอายุ 26จะ27 คราวนี้เริ่มเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตผมเลยก็ว่าได้ ทั้งสังคม รถ สังคมเรียนผมเอาแมร้งหมดเลยมีเวลาเพราะผมมองว่ามันสนุก ไปเที่ยวออกทริปบ่อยสัสๆแต่ผมไม่เคยพาแฟนผมไปสักครั้งเลย ผมใช้ชีวิตจนลิมว่า มีผู้หญิงคนหนึ่ง ทั้งรักทั้งรอผมมาโดยตลอดผมคือความสุขของเขาแต่ผมใช้ชีวิตแบบความสุขชองผมไม่มีเขาเลยแต่เขาก็ยังรักโทรหาเป็นห่วงกายเป็นผมเริ่มลำคานขึ่นทุกๆครั้ง เริ่มไปกับนนท์-อยุธยา น้อยลง สมัยก่อนผมไปทุกครั้งที่ผมว่างหยุดงานหาเวลาไปทุกๆวันสำคัญทุกๆเทศกาล กายเป็นไปอาทิตย์เว้ยอาทิตย์ กายเป็นเดือนละ กายเป็น2-3เดิอนไปครั้ง แต่เขาก็ยังรอผมทุกๆทั้งที่ไปเขาก็ยังเหมือนเดิมรักชวนไปนั้นไปนี้ กายเป็นผมไม่อยากไป อยากนอนเฉยๆเบื่อผมก็ใช้ชีวิตแบบทิ้งๆขว้างๆผู้หญิงคนนี้ไว้อย่างงั้นผมก็ไปมีความสุขกับสิ่งที่ผมชอบ โดยไม่รู้เลยว่าทุกๆหลายมันกำลังจะเปลี่ยนไป แบบผมจะขอโอกาสอะไรอีกไม่ได้แล้วจะกับไปแก้ไขไม่ได้อีกครั้ง พอมาวันหนึ่งผมขึ่นปี 4 ครับ เจอโควิคดิจากที่บริษัทผมส่งออกได้ทุกๆเดือนก็เริ่มไม่มีลูกเริ่มไม่มีงานจนในที่สุดบริษัทที่บ้านผมก็ปิดตัวลง [อ้าว ความสุขกุ] ผมกับพ่อเป็นหุ้นส่วนบริษัทกัน เต็มๆเลยครับหนี้ แบ่งกันไปเลยจ้าคนละ 17ล้าน เยดเข้ชีวิตกุ บ้านที่ต่างจังหวัดเริ่มโดนยึด รถโดนยึด โรงงานโดนยึด คราวนี้ทำยังไงละไม่มีงานไม่มีเงิน แถมกุมีหนี้อีก มืดเลยมิดแปดด้านเลยฆ่าตัวตายใช่แวบขึ่นมาเลย เลยไปดื่มแบบหนักๆเลยแล้วก็ซื่งบิ๊กไบค์ ชนเสาเกาะกลาง แมร้งเสิอกไม่ตายอีกซี่โคร่องร้าวไปอีก เฮ้ยชีวิตเออไม่ตายกุก็ต้องใช้ชีวิตต่อก็เลยกายเป็นพวกไม่เอาไหนใช้แมร้งแบบไปวันๆลอยไปลอยมาขับรถส่งอาหารใช้ชีวิตแบบกุไม่เอาอะไรแล้ว แต่แฟนผมก็ไม่เคยทิ้งไปผมไปไหนแล้วผมก็ไม่ได้ว่าผมเป็นหนี้บอกแค่บริษัทไปแล้ว เธอก็ค่อยอยู่ข้างๆค่อยซับพอตร์ผมเรื่องเงินเป็นแบบนี้มา 3ปีครับ จนมาปีที่แล้วผมก็รู้สึกว่าผมตรวเลิกกับเธอเลยตกลงกันว่า สิ้นปีเราจะเลิกกันนะก็พูดไปงั้นละเอาเท่ ปีที่ต้องเลิกกันก็คือวันที่เราครอบรอบ10ปี ในวันที่ 31 ธันวาคม 2565 ที่ผ่านมานี้ละครับ ผมก็ใช้ชีวิตของผมแบบลอยไปเรื่อยๆไม่ได้สนใจว่า แฟนผมจะต้องเจออะไรผมกายเป็นตัวอะไรไปแล้วเธอต้องทนกับคนแบบผมมาตั้งกี่ปีผมไม่เคยรู้เลย แต่เธอก็ไม่เคยจะมีคนอื่นทั้งที่แฟนผมก็สวยนะ[ทำมาเยอะ] พอช่วงเดือนพฤศจิกายนของปีที่แล้วผมได้ไปเจอน้องคนหนึ่งครับที่รู้จักกันมา เอาวะการมูฟออนคือการเริ่มใหม่แต่ผมก็ยังคบแฟนผมอยู่นะ [คบซ้อนแมร้งเลย]น้องคนนี้นิสัยคล้ายๆผมเลยก็สนุกดีๆนะแรกๆพอๆรู้จักนานๆไป ผมก็คิดขึ้นได้ว่า กุทำอะไรอยู่ ผมก็เลยไม่คุยกับน้องคนนั้นหายไปเลย เพราะผมรู้แล้วว่าจริงๆแล้วของที่สำคัญที่สุดของผมคือแฟนผมเองครับแต่......ผมไปทำตัว ๆมาทั้งหลายปี ขนาดงานศพแม่ของแฟนผม ยังไม่ได้ไปปล่อยเเฟนผมต้องผ่านอะไรๆมาคนเดียวทิ้งไว้ที่นั้นคนเดียวต้องอยู่คนเดียวต้องกินข้าวคนเดียวต้องนอนคนเดียว จนความเสียใจที่ผมได้สร้างขึ่นมันกัดกิน จนแฟนผมคิดขึ่นได้ว่า ทนมามากพอ ทนมาเกินไปแล้วใช่ครับ เขาทำตามข้อตกลงที่เราเลยตั้งกันไว้สุดท้ายเขาก็เลิกกับผมจริงๆ ผมไม่เคยรู้เลยว่าแฟนผมต้องเจออะไรมาบ้างทั้งผ่านเรื่องราวแย่ๆมาคนเดียวตลอดผมทำไงละง้อดิรอไรละ มะวานผมไปง้อไปนอนเฝ้าอยู่หน้าห้อง ผมคิดว่ายังไงก็ต้องกับมาคบกันผมกะว่าจะเปลี่ยนตัวเองใหม่คิดจะไปชดเชยสิ่งที่ทำทำผิดมาตลอดแต่มันไม่ง่ายขนาดนั้น แฟนผมเขาเลือกแล้วเลือกที่จะไม่กับมาเลือกที่จะใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีผมอีกต่อไป ผมยอมทิ้งศักดิ์ศรีทิ้งคุณค่าของความเป็นคนเพื่อที่จะให้เธอกับมาทั้งก้มกรอบคุกเข่าอ้อนวอน [เพื่อนๆเดาถูกไหม] ใช่ครับแฟนผมไม่กับมาเขาบอกเขาจะไม่กว้างกับมาเจออะไรแบบนี้อีกแล้วใช่ครับผมก็พึ่งเข้าใจว่าผมทำร้ายทำลายความรู้สึกของเธอมานานขนาดไหน ผมก็เลยหันไปแล้วหยิบรูปคู่ที่เราเคยถ่ายด้วยกันสมัยที่เรารักกันแรกๆติดมือกับมาด้วยพร้อมกับขอกอด ผมอยากกอดเธอแบบนั้นและให้เวลามันหยุดอยู่ตรงนั้นไม่ต้องเดินไปไหนอีก ผมคิดว่าผมจะไปหาเเฟนผมตอนไหนก็ได้จะทำอะไรเมื่อไหร่ก็ได้จะจนวันนี้ผมก็ไม่มีโอกาสได้ทำอะไรๆแบบเดิมอีกแล้วคำพูดสุดท้ายที่เธอบอกกับผม อย่าขับรถเร็วนะ ยังไงก็ยังเป็นห่วงอยู่ ผมขับรถกับจากอยุธยาด้วยน้ำตาแล้วตะโกนเหมือนคนเสียสติ พอมารู้ตัวอีกที่ผมก็ขับรถมาถึงใต้สะพานพระนั่งเกล้า นั่งมองแม่น้ำที่มันไหลไปอยู่สักพักแล้วบันดาเพื่อนๆผมก็โทรตามตอนแรกคิดว่าไหนๆก็จะไม่เหลือะไรแล้วโดนลงไปจะได้จบๆ งานก็ไม่มี เงินก็ไม่มี คนที่เคยดีกับผมรักผมก็ไม่อยู่แล้ว แต่ผมกลับไม่โดดลงไปผมกับมองว่ามันไม่แฟร์กับแฟน เธอต้องทุกข์ใจมากี่ปี ผมจะจบตรงนี้มันง่ายไป ผมเคยตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ เพื่อจะที่ชดใช้ในสิ่งที่ผมทำกับเธอผมต้องอยู่ต่อเพื่อเข้าใจว่าผมมันโง่ขนาดนั้น อย่างน้อยๆเพื่อผมจะเข้าใจความรู้สึกตลอดเวลาที่แฟนผมต้องเจอมาเป็นยังไงบ้าง ถึงมันจะลบล้างสิ่งที่ผมทำกับเธอไม่ได้ ผมก็ไม่รู้หลอกนะว่า ผู้หญิงคนหนึ่งจะเจ็บปวดได้ขนาดนั้น ผมอยากที่จะเข้าใจความรู้สึกนั้นสักนิดแล้วถ้าผม ย้อนเวลากับไปบอกกับตัวเองในอดีตได้ผมจะตบหน้าตัวเอง[จัดให้หนักๆ]แล้วบอกผมตอนนั้นว่ามิงรีบกับไปดูแลหัวใจของผมเลยนะมิงทิ้งมันไว้ตรงนั้นนานมากแล้ว แล้วให้ตัวเองมองหน้าผมตอนปัจจุบันว่ามิงเห็นในตามิงเองไหมว่ามิงได้เสียของที่สำคัญที่สุดในชีวิตห่วยๆของมิงไปแล้ว อย่าปล่อยเธอไว้คนเดียว ถึงผมจะกับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วก็เถอะ ผมอยากจะบอกเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านว่า หันไปมองคนที่ นั่งอยู่ข้างๆ นอนอยู่ข้างๆ คนที่จับมืออยู่ข้างๆตอนนี้เวลานี้หรือคนที่กำลังจะทำผิดพลาดแบบเดียวกับผม ช่วยกันจับมือกันไว้แน่นๆแล้วอย่าทื้งอีกคนไว้คนเดียวกับไปดูแลความรู้สึกของกันแล้วในวันที่ยังมีเขาอยู่ อย่าทำผิดพลาดแบบผมเลยเพราะคุณจะไม่รู้เลยว่าอะไรมีค่ามากแค่ไหน จนกว่าของมีค่าชิ้นไหนจะจากคุณไป คุณจะไม่รู้เลยว่าคนที่รักคุณขนาดนี้จะหาได้จากที่ไหนอีก คุณจะไม่มีวันกับไปแก้ไขอะไรแล้ว ช่วยทำทุกวันที่อยู่ด้วยกันให้เหมือนเป็นวันสุดท้าย แล้วเพื่อนๆจะไม่มีใครมานั่งเสียใจแบบผมในวันนี้ ขอบคุณนะพี่เดค[น้ำ] ตลอดเวลาเธอคงเหนื่อยมามากแล้ว น้องดวก[ไอซ์]อยากจะขอให้คนที่จะเข้ามาดูแลพี่เดคแทนเขาดูแลได้ดีไม่ต้องดีก็ได้ขอแค่ไม่ทำเลวๆกับพี่เดคเหมือนที่เขาทำ เขาก็พอใจแล้ว อยากกับไปดูแลแค่ไหนก็คงไม่มีทางแล้วสินะ ขอบคุณนะที่ทำให้รู้ว่าชีวิตครวจะดูแลกันยังไง ทำให้รู้ว่าไม่ครวมองข้ามทุกความรู้สึกของกันและกัน ถ้าขอพรได้สักหนึ่งแล้วถ้าคำขอนั้นเป็นจริง อยากกับไปดูแลหัวใจตัวเองที่ทิ้งไว้ที่นั้นอีกครั้ง ครั้งนี้จะตั้งใจทำทุกวันให้มันมีคุณค่าและมีความหมาย จะไม่ทิ้งให้พี่เดคต้องทนกับอะไรที่ผ่านมาคนเดียว จะกอดทุกๆครั้งที่พี่เดคต้องการกำลังใจจะอยู่ด้วยกันทุกๆวัน ต่อให้ต้องแรกกับอะไรถ้ามีทางไหนก็จะยอมจะต้องทิ้งคุณค่าของความเป็นคนก็จะทิ้ง มันแย่นะให้ทุกๆวันที่ไม่มีเสียงแกค่อยงี่เง่าค่อยด่าค่อยว่าคนห่วยๆคนนี้ รักนะจาก ดวก....