วันนั้นเรานั่งทานข้าวเย็นปกติค่ะ แต่ว่าเราก็พูดคุยกับแม่ว่า พี่ๆที่ทำงานเค้าดีตังไปเที่ยวกัน (แล้วกำลังจะพูดว่าไว้เดี๋ยวจะพาไปเที่ยวนะ)แล้วแม่อยู่ดีดีก็พูดแขวะเราค่ะ บอกว่า ก็จะไม่มีได้ไงล่ะ ก็เค้ารู้จักเก็บไง เอ้าคือเราผิดไรคะ ปกติแม่เป็นคนที่ไม่ชอบฟังใครเลยค่ะ แต่ชอบคิดว่าตัวเองฟัง คนในบ้านคือบอกหรือเตือนอะไรไม่ได้ ชอบพูดแขวะคนอื่นไปเรื่อย เราเตือนทุกครั้งโดนหาว่า กูเป็นแมา ไม่ต้องมาสอน แล้วก็ชอบบ่นไปเรื่อย ขุดเรื่องเก่าๆ แล้วแม่ก็ชอบทำเหมือนจะร้องไห้ตลอด แล้วเราผิดไหมคะ เราไม่มีความรู้สึกเหมือนแม่หรอคะ เราโคตรจะเสียใจ เราเถียงเค้าก็บอกว่าตายตกนรกจะรู้ เอ้าคือเราบอกเพราะว่าคนอื่นจะมองแม่ไม่ดี คือเราผิดไหมคะ ทำยังไงให้แม่เค้าฟังบ้าง เหนื่อยมากค่ะ บางทีเราก็อยากหนีไปไกลๆๆเลย