ในตอนนี้ผมแอบชอบเพื่อนสนิทคนนึง(ชื่อ จ.)ที่เรียนในห้องเดียวกันตั้งแต่สมัยม.ปลาย จนตอนนี้เราใด้แยกย้ายไปเรียนคนละมหาลัย ซึ่งเรียนอยู่คนละภาคกันเลย แต่ก็ยังได้ติดต่อพูดคุยกันตลอดมีเรื่องอะไรก็โทรเล่าให้กันฟังเป็นที่ปรึกษาซึ่งกันและกัน ผมรู้สึกมีความผูกพันธ์กับเขามากตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันเหมือนเป็นคู่จิ้นประจำห้องเพื่อนหลายคนก็จนคิดว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน มันทำให้ผมไม่กล้าที่จะเอ่ยปากบอกชอบเขาสักครั้ง แต่ผมก็ภูมิใจนะเวลาเขามีปัญหาอะไรไม่สบายใจเขาก็จะนึกถึงผมและจะโทรมาปรึกษาผมเป็นคนแรกเสมอทำให้หลายๆอย่างเขาสบายใจขึ้น หรือมีเรื่องอะไรดีๆหรือสิ่งที่เขาประทับใจก็จะโทรคุยกันตลอด แถมเขายังเคยบอกว่าเรื่องต่างๆที่เขามีความทุกข์มะระบายให้ผมฟังคือสบายใจที่สุดละไม่อึดอัดที่จะพูด ขนาดเพื่อนผู้หญิงกลุ่มเดียวกันกับเขาก็ยังที่จะไม่กล้าระบายออกมาหมดเลยขนาดที่รู้จักกันและสนิทกันมาก่อนที่จะรู้จักกับผมเสียอีก
   ก็เลยอยากจะรู้ในมุมมองของผู้หญิงบ้าง ว่ามีความคิดที่จะชอบเพื่อนสนิทตัวเองบ้างไหมครับ จะติดที่คำว่าเพื่อนรึเปล่า หรือใครเคยมีประสบการณ์ในการแอบชอบเพื่อนก็เอามาระบายสู่กันฟังได้นะครับ