บทหนึ่งซึ่งอยากเขียน

กระทู้คำถาม
จะกักกั้นกลืนขมข่มให้หมด
จะขอกดกลั้นเก็บแม้เจ็บหนัก
จะจำจดบทเรียนยากเขียนนัก
จะห้ามหักหัวใจมิให้แพ้

จะเงยหน้าท้าสู้อยู่บนโลก
จะทุกข์โศกสุขไฉนไม่แยแส
จะคงตนบนวิถีที่ไม่แคร์
จะเฒ่าแก่ใกล้ตายไม่อินัง

โลกจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรนั่น
เถอะช่างมันเมินเฉยเรื่องเคยหวัง
ใครจะรักปักใจใครจะชัง
เราก็ยังย่างก้าวสองเท้าตน

ประสบการณ์ผ่านมาอาจล้าบ้าง
บนเส้นทางทุรและสับสน
เกณฑ์ชะตาฝ่าบุกทุกข์ผจญ
มิพร่ำบ่นตัดพ้อรอเทวา

ขอบคุณภาพ จากอินเทอร์เน็ต
ขอบคุณผู้เข้ามาเยี่ยมกระทู้ทุกท่านค่ะ🙏🌹🌹🌹


แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่