ก็อย่างที่หัวข้อนั่นแหละครับ แฟนผมเป็นคนที่อายุน้อยกว่า ผม 22 เขา 18 อยู่ด้วยกันมา 6-7 เดือน แต่พักหลังๆเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นส่วนมาก แฟนผมจะเป็นฝ่ายเปิดประเด็นตลอด เขาจะเอาเรื่องเล็กๆน้อยๆมาเป็นหัวข้อทะเลาะ ผมก็ทำอะไรไม่ได้มากทุกครั้งที่ทะเลาะ ก็ทำได้เพียงแค่พูดขอโทษและอธิบาย แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ยอมรับฟัง จะให้เรารู้สึกผิดอยู่ฝ่ายเดียว บางครั้งที่เขาทำผิดผมจะให้อภัยตลอด เพราะเข้าใจคนเราทำผิดกันได้ แต่กลับกันตอนที่ผมทำผิดเขาพยายามซ้ำเติม แต่พอพูดว่าเขากำลังซ้ำเติมผม เขาก็จะพูดว่าไม่เคย และก็นั่นแหละครับ เขาก็จะหาเหตุผลมากดผมจนผมต้องผิดจนได้ น้อยใจเขาก็จะหาเหตุผลมากดผม ว่าเหตุผลของเขาเยอะกว่า (เหตุผลใครเยอะกว่า=ไม่ผิด) สุดท้ายผมก็ต้องผิดอีกตามเคย พูดว่าเขายังเด็กเทอโตกว่าต้องยอม เป็นแบบนี้มานานมาก โกรธก็ต้องหายเอง ถ้าวันไหนที่ผมไม่ยอม เขาก็จะทำร้ายตัวเอง เอาหัวทุบกำแพง จะกระโดดลงรถมอไซต์ ผมอึดอัดใจมาก จนวันนี้ผมทะเลาะกันเรื่องไม่ให้ขับรถเพราะเมา ผมก็ต้องยอมให้เขาขับ เขาก็ขับออกไปพาผมไปรถล้มจนได้ เขาก็บอกว่าเขาจะรับผิดชอบจะทำงานมาชดใช้ขายที่ขายทางมาชดใช้ (พูดในเชิงว่าน้อยใจที่ตัวเองไม่มีอะไรทดแทนให้เรา)  แต่ผมบอกเขาว่าไม่ต้องชดใช้หรอก สิ่งที่ต้องการคืออยากให้เข้าใจ และ รู้จักคำว่ายอมรับฟังและเข้าใจอีกฝ่ายบ้าง และก็นั้นล่ะครับ ผมก็ต้องเป็นผิดอีกเช่นเคย ผมไม่รู้จะทำไงแล้วครับ รู้สึกว่าบางครั้งผมก็ต้องการ ความเห็นใจ ความเข้าใจบ้าง ที่ไม่ใช่การต้องมานั่งพูดบอกแล้วอีกฝ่าย ไม่เข้าใจ เอาความคิด เหตุผลตัวเองเป็นใหญ่ ผมยังรักเขาเหมือนเดิม แต่ตอนนี้ความอึดอัดในใจมันกำลังจะทำให้ผมทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ ....

ขอคำปรึกษาด้วยครับ