เราอยากสอบถามอะไรหน่อยค่ะคือเราอะชอบรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเป็นภาระของครอบครัวตลอดเราเเค่รู้สึกว่าเราจะได้เเต่ของเหลือจากคนในบ้านรึว่าอยากจะได้อะไรที่เขาใช้เเล้วอะเราไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยเราอายุ16เรารู้ว่าเราก้ยังไม่ได้โตอะไรขนาดนั้นเเต่เราอยู่บ้านทุกวันคือเราไม่มีความสุขเลยเราคิดตลอดว่าถ้าเรามีเงินเราจะออกไปใช้ชีวิตคนเดียวที่อื่นเราไม่ชอบที่เราเป็นเเบบนี้เลยอะไม่ใช่เราไม่เข้าใจคนในบ้านนะเเต่บางคำพูดที่พูดกันเราอะเราอึดอัดเราเจ็บเราอายเรากลัวเราไม่มั่นใจเราเคยคิดทำร้ายตัวเองนะเเต่สุดท้ายก้ไม่กล้าเราควรทำไฃต่อดีเราควรเปลี่ยนความคิดยังไงดีอะเราเเบบไม่รุ้เลยอะบางครั้งโกธรเราเครียดเรื่องเรื่องเรื่องงานเรื่องกิจกรรมเเต่เพราะเราเป็นเด็กคนอื่นในบ้านเลยไม่เข้าใจเราอะเขาคิดว่าเราคิดไม่เป้นรึว่าคิดว่าเราไม่มีความรู้สึกรึไงกันเราตอบเเบบยิ้มรึหัวเราะไม่ใช่เรามีความสุขหรอกนะเราเเบบอยากอยู่คนเดียวมากๆเลยตอนนี้เเต่ทำไงได้อะเราไม่มีเเม้เเต่บ้านรึห้องนอนส่วนตัวหรอกความคิดเห้นเราเเทบไม่มีความหมายเลยในบ้าน...
เราควรคิดยังไงต่อกับชีวิตดีเรารู้สึกไม่มีค่าเลยในบ้าน..