คือตอนนี้ผมเลิกกับแฟนมา 1 เดือน แต่ความรู้สึกไม่ต่างกับ 1 วันเลยอ่ะครับ จมตลอดเลย
ถ้าให้มานึกถึงเรื่องแย่ๆของเธอ ผมก็นึกออกถึงระดับนึงเลย แต่ ในใจมันก็รู้สึกว่าชั่งมัน อะไรประมาณนี้แบบคนเรามีอยู่แล้วเรื่องแย่
ทำให้พอนึกถึง ก็มีแต่ความทรงจำ เรื่องดีๆทั้งนั้นเลย จะไม่นึกถึงก็ทำไม่ได้ อยู่ๆก็ผุดเข้ามาตลอดๆ เวลาอยู่กับเพื่อนก็เฮฮาหัวเราะดีนะครับ
แต่แปปๆก็ดิ่งอีก ขึ้นๆลงๆ ยิ่งตอนอยู่คนเดียวทำไม่ได้เลยครับ กระวนกระวายมากรู้สึกเครียดมากๆอยู่ไม่ได้แบบไม่ได้เลยจริงๆครับ
พอนึกถึงอนาคตก็เอาแต่บอกตัวเอง ว่าสักวันอาจจะมีโอกาสที่เธอจะกลับมาแหละ ลองทำแบบนั้น แบบนี้ดู ไม่มีความคิดจะหาคนใหม่เลย
ใจมันรู้สึกไม่ต้องการเลยอ่ะครับ มีใครเป็นประมาณผมไหมครับ อยากให้ช่วยแนะนำวิธีกันหน่อย พออยู่คนเดียวทุกวันนี้คือทรมานมากๆ รับความรู้สึกแบบนั้นไม่ไหวจริงๆ
ทำไมผมถึงมูฟออนไม่ได้สักทีครับ
ถ้าให้มานึกถึงเรื่องแย่ๆของเธอ ผมก็นึกออกถึงระดับนึงเลย แต่ ในใจมันก็รู้สึกว่าชั่งมัน อะไรประมาณนี้แบบคนเรามีอยู่แล้วเรื่องแย่
ทำให้พอนึกถึง ก็มีแต่ความทรงจำ เรื่องดีๆทั้งนั้นเลย จะไม่นึกถึงก็ทำไม่ได้ อยู่ๆก็ผุดเข้ามาตลอดๆ เวลาอยู่กับเพื่อนก็เฮฮาหัวเราะดีนะครับ
แต่แปปๆก็ดิ่งอีก ขึ้นๆลงๆ ยิ่งตอนอยู่คนเดียวทำไม่ได้เลยครับ กระวนกระวายมากรู้สึกเครียดมากๆอยู่ไม่ได้แบบไม่ได้เลยจริงๆครับ
พอนึกถึงอนาคตก็เอาแต่บอกตัวเอง ว่าสักวันอาจจะมีโอกาสที่เธอจะกลับมาแหละ ลองทำแบบนั้น แบบนี้ดู ไม่มีความคิดจะหาคนใหม่เลย
ใจมันรู้สึกไม่ต้องการเลยอ่ะครับ มีใครเป็นประมาณผมไหมครับ อยากให้ช่วยแนะนำวิธีกันหน่อย พออยู่คนเดียวทุกวันนี้คือทรมานมากๆ รับความรู้สึกแบบนั้นไม่ไหวจริงๆ