น้องสาวแฟน มาทำงานที่ชลบุรี โดยมีสามีเขาและลูกเขาอีก 2 คน ย้ายมาเรียนหนังสือที่นี่
และส่วนครอบครัวผม มีผมกับภรรยา และลูก 3 คน

อยู่ไปสักพัก เริ่มมีความวุ่นวาย โดยที่หลานคนเล็ก ( ลูกน้องสาวแฟน อายุ 2 ขวบ ) ชอบตบตี ลูกสาวคนเล็กผม อายุ ประมาณ 1 5 เดือน ทั้งตีบ้าง ตีกับปืนของเล่นบ้าง ผลักจนล้มกับบ้าง แย่งของเล่นกันบ้าง

จนผมเริ่มรู้ไม่ค่อยจะโอเคแล้ว ถ้าลูกเขา เป็นแบบนี้โดยที่ในช่วงแรกฯ ได้บอกกล่าว กำชับ ไปยังน้องสาวแฟนแล้ว ว่าให้ช่วยดูแลลูกเขาหน่อยเรื่องในนี้

ก็เป็นว่าดี สักแปปนึง จนเขากลับบ้านต่างจังหวัดไป จนเหลือแต่ครอบครัวผม ตอนนั้นผมรู้สบายตัวสุด ทุกอย่างสงบดี

แต่พอพวกเขากลับมา ความวุ่นวายทั้งกล่าวก็กลับมาอีก ลูกสาวคนเล็กผม โดนเขาตีทุกวัน โดนผลักล้มกลิ้งต่อหน้า ผมได้ยินลูกร้องทุกวัน ผมเองไม่มีเวลาดูแลแกได้ไม่เต็ม เพราะต้องไปงาน ช่วยแฟนเตรียมของในครัวเพื่อจะไปขายบ้าง ต้องฝากให้คนโต อายุ 10 ขวบดูแล ก็งั้นแหละ ไม่ได้ช่วยอะไร

จนผมรู้สึกไม่ไหวแล้ว เอาทีวีที่อยู่ด้านนอก เอามาในห้อง เพื่อเวลาเด็กสองคนนั้นทะเลาะ จะได้พาลูกผมเข้ามาหลบในห้อง โดยมีทีวีแก้เบื่อได้บ้าง โดยเอาทีวีตัวเก่าอยู่อยู่ในห้องเอาไปไว้แทน

ผมแค่สงสารลูกผม ที่โดนเขาผลักบ้าง เวลาดูทีวี โดนแย่งของเล่นบ้าง โดนตีบ้าง โดยที่ฝ่ายนู้นผมก็ไม่เห็นเขาจะอบรมไรเลย

พอผมเอาตัวทีวีไปไว้ในห้อง เมื่อน้องสาวแฟนรู้ดั้งนั้น  เขาก็ไม่พอใจ หาว่าเราใจแคบ ทำเกินไป ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้

ในใจผม อยากย้ายออกไปอยู่ต่างหาก ไม่วุ่นวาย ลูกผมคงต้องไม่โดนเขา ทำร้ายทุกวันแบบนี้

ผมทำเกินไปไหม ผมหาวงลูกเกินไปไหม ?

ปล.ผมกับแฟนเวลาไปตลาด เวลาซื้ออะไรให้ลูกผม ก็จะมีกมีซื้อเผื่อมาให้ลูกเขาตลอด กับขนม ของเล่น เพราะรู้ถ้าซื้อแค่ลูกผม เดี่ยวเขาคงมองไม่ดี แต่ก็ซื้อมาให้ตลอด