สวัสดีปีใหม่นะคะ ทุกคน อวยพรก่อนเลย ขอให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านมีความสุขนะคะ❤️🎊
มีเรื่องมาแชร์ประสบการณ์การความรักให้ฟังค่ะ อาจจะยาวหน่อยนะคะ
เรื่องราวความรักของเราเอง เป็นซีรี่สั้นละกันนะ เราเองคบกับแฟน (ตอนนี้เป็นแฟนเก่า) มา 2 ปีมันก็เป็นเวลาที่ไม่นานเท่าไร
ผ่านอะไรด้วยกันมาก็เยอะพอสมควร เรารักกันมาตลอด ไม่มีทีท่าว่าจะเลิกกันเลย ความรักของเราทั้งคู่ได้จบลงช่วงเกือบสิ้นปีที่ผ่านมา อือ โสดข้ามปีไปเลยค่า ตอนนั้นเรายอมรับว่าเราเสียใจมาก แทบจะอยู่ไม่ได้ สาเหตุที่เลิกหลักเลยน่าจะมาจากไลฟสไตล์ ความคิด ความชอบ แล้วก็ทะเลาะกันบ่อย เป็นปัญหาสะสม
แต่เขาอยากให้เราจบกันด้วยดี ลดสถานะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่เรายังทำใจไม่ได้ที่จะเป็นเพื่อนได้ตอนนี้
เลยขอเวลาคิดทบทวนก่อน มันค่อนข้างยากมากที่เราจะเดินออกจากชีวิตใครสักคน มันอาจจะเป็นช่วงเวลาที่เราห่างกันด้วย เพราะเราไม่เคยแยกจากกันเลย
แต่ช่วงเวลาที่เราเสียใจ และโหวงเป็นพักๆ ก็มีผู้ชายคนนึงเขามาในชีวิตเราค่ะ จะว่าเป็นเรื่องบังเอิญ
มั้ย ก็น่าจะบังเอิญแหละ คือผู้ชายคนนี้เป็นรักแรกตอนสมัยประถมป.5 - ป.6 ช่วงนั้นคือเด็กมาก ความรักคือใสเลยตอนนั้นคือเขาส่งจดหมายให้เราเกือบทุกวัน เป็นเวล 2 ปี แต่ด้วยความที่เด็กมากเราก็แค่อ่านแล้วก็ยิ้ม มันฮิลใจได้ดีมากตอนนั้น พอถึงจบป.6
เป็นช่วงเวลาที่ต้องแยกย้ายกันไปเรียนต่างที่ ต่างคนต่างไป มันเลยขาดการติดต่อกันไปแล้วไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีกเพราะมันยากมากเราแทบจะไม่มีคอนแท็กอะไรกันเลย
จนมาวันนี้เราเจอกันในรอบ 20 ปี เราได้นั่งคุยกันทั่วๆไปถามโน้นนี่นั่น แต่เรารู้สึกว่าเขาเป็นคนดีคนนึง พูดคุยแล้วสบายใจ เขาก็ค่อยให้กำลังใจ ซัพพอร์ตความรู้สึก จนเราไม่เชิงหายดีนะ มันเป็นฟิวแบบเพื่อนอยู่ข้างเพื่อนเราคิดแบบนั้นตั้งแต่แรกเลย ไม่มีก่อไผ่เพราะเราพึงอกหักมา ก็ไม่อยากเลือกใครมาแก้เหงา
แต่มีช่วงนึงความรู้สึกที่ได้รับมันต่างออกไป
เพราะมีประโยคนึงที่เขาพูดกับเราว่า " เราเสียใจมากนะ ที่วันนั้นเราขาดการติดต่อกันไป กว่าจะทำใจเป็นปีเลยนะ " เราก็หยุดหายใจไปพักนึง แล้วเราก็ตอบกลับไปว่า " อื้ม…ก็ต้องแยกย้ายกันไปเรียนใช้ชีวิตแหละนะ ยิ้มกลบกลื่นไปอีก " เพราะเราคิดกับเขาได้แค่
เพื่อนจริง แต่อีกไม่นานเขาจะบินไป ตปท.เพื่อเรียนต่อ เขาบอกเหลือเวลาแค่ 1 เดือนที่เขาจะทำหน้าที่นี้ เขาขอทำให้เรามีความสุขได้มั้ย ฟิวพระรองไปเลย อืม....นะ ชีวิตละครโทรทัศน์สินะ (เดี๋ยวมาต่อนะคะ)
ปี 2022 ความรักแบบเพื่อน 2-3 คน
มีเรื่องมาแชร์ประสบการณ์การความรักให้ฟังค่ะ อาจจะยาวหน่อยนะคะ
เรื่องราวความรักของเราเอง เป็นซีรี่สั้นละกันนะ เราเองคบกับแฟน (ตอนนี้เป็นแฟนเก่า) มา 2 ปีมันก็เป็นเวลาที่ไม่นานเท่าไร
ผ่านอะไรด้วยกันมาก็เยอะพอสมควร เรารักกันมาตลอด ไม่มีทีท่าว่าจะเลิกกันเลย ความรักของเราทั้งคู่ได้จบลงช่วงเกือบสิ้นปีที่ผ่านมา อือ โสดข้ามปีไปเลยค่า ตอนนั้นเรายอมรับว่าเราเสียใจมาก แทบจะอยู่ไม่ได้ สาเหตุที่เลิกหลักเลยน่าจะมาจากไลฟสไตล์ ความคิด ความชอบ แล้วก็ทะเลาะกันบ่อย เป็นปัญหาสะสม
แต่เขาอยากให้เราจบกันด้วยดี ลดสถานะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่เรายังทำใจไม่ได้ที่จะเป็นเพื่อนได้ตอนนี้
เลยขอเวลาคิดทบทวนก่อน มันค่อนข้างยากมากที่เราจะเดินออกจากชีวิตใครสักคน มันอาจจะเป็นช่วงเวลาที่เราห่างกันด้วย เพราะเราไม่เคยแยกจากกันเลย
แต่ช่วงเวลาที่เราเสียใจ และโหวงเป็นพักๆ ก็มีผู้ชายคนนึงเขามาในชีวิตเราค่ะ จะว่าเป็นเรื่องบังเอิญ
มั้ย ก็น่าจะบังเอิญแหละ คือผู้ชายคนนี้เป็นรักแรกตอนสมัยประถมป.5 - ป.6 ช่วงนั้นคือเด็กมาก ความรักคือใสเลยตอนนั้นคือเขาส่งจดหมายให้เราเกือบทุกวัน เป็นเวล 2 ปี แต่ด้วยความที่เด็กมากเราก็แค่อ่านแล้วก็ยิ้ม มันฮิลใจได้ดีมากตอนนั้น พอถึงจบป.6
เป็นช่วงเวลาที่ต้องแยกย้ายกันไปเรียนต่างที่ ต่างคนต่างไป มันเลยขาดการติดต่อกันไปแล้วไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีกเพราะมันยากมากเราแทบจะไม่มีคอนแท็กอะไรกันเลย
จนมาวันนี้เราเจอกันในรอบ 20 ปี เราได้นั่งคุยกันทั่วๆไปถามโน้นนี่นั่น แต่เรารู้สึกว่าเขาเป็นคนดีคนนึง พูดคุยแล้วสบายใจ เขาก็ค่อยให้กำลังใจ ซัพพอร์ตความรู้สึก จนเราไม่เชิงหายดีนะ มันเป็นฟิวแบบเพื่อนอยู่ข้างเพื่อนเราคิดแบบนั้นตั้งแต่แรกเลย ไม่มีก่อไผ่เพราะเราพึงอกหักมา ก็ไม่อยากเลือกใครมาแก้เหงา
แต่มีช่วงนึงความรู้สึกที่ได้รับมันต่างออกไป
เพราะมีประโยคนึงที่เขาพูดกับเราว่า " เราเสียใจมากนะ ที่วันนั้นเราขาดการติดต่อกันไป กว่าจะทำใจเป็นปีเลยนะ " เราก็หยุดหายใจไปพักนึง แล้วเราก็ตอบกลับไปว่า " อื้ม…ก็ต้องแยกย้ายกันไปเรียนใช้ชีวิตแหละนะ ยิ้มกลบกลื่นไปอีก " เพราะเราคิดกับเขาได้แค่
เพื่อนจริง แต่อีกไม่นานเขาจะบินไป ตปท.เพื่อเรียนต่อ เขาบอกเหลือเวลาแค่ 1 เดือนที่เขาจะทำหน้าที่นี้ เขาขอทำให้เรามีความสุขได้มั้ย ฟิวพระรองไปเลย อืม....นะ ชีวิตละครโทรทัศน์สินะ (เดี๋ยวมาต่อนะคะ)