สวัสดีค่ะเราอาย17ปีแต่วันหนึ่งเราได้ทำผิดพลาดหรือเรียกว่าจุดตกต่ำในชีวิตนี้ที่ไม่หน้าอภัยให้ได้เรามียายที่น่ารักยายเป็นเหมือนพระในบ้านไม่ว่าจะทำอะไรยายจะเรียกเราตลอดไม่ว่าจะกินข้าวหรือไปเอาเงินแต่เราก็ทำท่านเสียใจยายไว้ใจเราให้ไปกดเงินโดยให้บัตรกับบัญชีแต่เรากับถอนเงินยายออกมาเล่นเว็บพนันเพียงเพราะชั่ววูบยายมีติดบัญชีทั้งชีวิต8หมื่นเราถอนออกมาเล่นจนเหลือติดบัญชียายแค่3พันมันเป็นตราบาปเรามากที่ทำไมเราไม่คิดให้ดีไม่คิดถึงว่ายายจะเป็นยังไงทั้งที่ยายไม่ได้ใช้เลยเก็บไว้ให้ลูกหลานเพราะไม่รู้ว่าจะไปตอนไหนแต่เรากลับทำท่านร้องไห้เราไม่มีความสุข อยากออกไปหาเงิน แต่ก็อยากเรียนมาก เราไม่รู้จะต้องทำยังไงให้ยายมีความสุขถึงจะคุยกันรู้เรื่องแล้วแต่มันเหมือนตราบาปที่สุมอกเราอยู่ตลอดเวลาเราก็รู้ว่ายายก็รู้สึกไม่ดีโรคภัยก็เยอะยังต้องมาเจอหลานที่ไว้ใจอย่างเราหักหลัง ทางเราตันไปหมดเหนื่อยที่ตัวเองโง่ถึงขนาดตกเป็นเหยื่อพนันทั้งที่อายุก็17แล้วเราไม่รู้จำทำยังไงต่อที่จะหาเงินมาคืนยาย เเล้วยายจะอยู่จนถึงวันที่หนูหาเงินมาให้ยายได้เยอะกว่าที่หนูเอาของยายไปและได้ภูมิใจในตัวหนู
ตราบาปในใจที่ทำให้พระในบ้านร้องไห้