คิดมาก ย้ำคิดย้ำทำ อ่อนแอ อ่อนไหว

เป็นปัญหาที่ทำงานคะ เราเคยสนิทกับพี่หัวหน้างานมากเลยคะ แล้วมีอยู่วันหนึ่งพี่เขาได้เลื่อนขั้นไปตำแหน่งที่ใหญ่กว่า และเราเลื่อนขึ้นมาแทนตำแหน่งเขา แต่ก่อนเขาไปเขาไม่ได้สอนงานเราคะ เขาให้เราเรียนรู้งานกับพี่อีกคนในแผนก ปัญหามันจะอยู่ที่งานบางอย่างพี่หัวหน้างานเขาทำคนเดียว คนอื่นไม่รู้ พอเราจะถามงานเขา เขาก็บอกให้ถามพี่อีกคน ซึ่งทุกครังเราจะถามพี่คนนี้ก่อนถามพี่หัวหน้าอยุ่แล้วเพราะพี่คนนี้ยังอยู่ด้วยกันในแผนก ยอมรับว่าทำอะไรไม่ค่อยเป็นเลย แต่พยามทำทุกอย่างให้ได้ ช่วงหลังจากที่พี่หัวหน้าเขาย้ายไปตำแหน่งใหม่แล้วเราก็พยายามไม่ไปกวนเขามาก แต่บางอย่างไม่รู้จริงๆก็ต้องถาม ทีนี้ผ่านไปจนพี่อีกคนในแผนกเขาลาคลอด ในแผนกเลยเหลือแค่เรากับน้องเด็กใหม่ที่เราพึ่งฝึกน้องเอง พี่หัวหน้าก็เริ่มตัดการติดต่อ เขาไม่ได้บล็อกนะ แต่ไม่อ่าน พอมีเรื่องด่วนจะถามก็ไม่สามารถติดต่อได้ คือเขาไม่อ่านเฟส ไม่อ่านไลน์ที่เราส่ง ไม่รับสายเฟส ไลน์ เบอร์โทรก็ไม่รับ ต้องฝากคนอื่นถามให้ อันนี้คืองานของแผนกเรานั้นคือคนอื่นทำไม่เป็นเลยนะ ที่ทำเป็นก็จะมี พี่หัวหน้า พี่ในแผนก เรา และจะมีน้องที่กำลังสอนงานทำเป็นแค่นี้ ตำแน่งงานใหม่ของพี่หัวหน้ามันก็มีงานที่คาบเกี่ยวกับงานเรา บางอย่างเราต้องส่งเรื่องให้เขาจัดการให้ซึ่งสาขาอื่นก็จัดการอย่างนี้ เรามีกรุ๊ปแชทของบริษัทที่ไว้แก้ปัญการทำงาน ยกตัวอย่างเช่นถ้าเกิดปัญหานี้ต้องส่งเรื่องให้ตำแหน่งนี้แก้นะ เราเจอปัญหาเดียวกับเขาเลยส่งเรื่องให้พี่หัวหน้างานที่ตอนนี้รับผิดชอบงานนี้แหละ ติดตามเรื่อง เขาก็จะบอกแบบมาไม่รู้ ไม่ใช่ 
ช่วงหลังเราเริ่มเครียดคะเพราะต้องรับผิดชอบทั้งงานในงานนอก ซึ่งเรายอมรับว่าเราทำได้ไม่เท่าพี่หัวหน้างาน เราทำได้ไม่ครอบคลุมเท่า แถมอย่างตอนเรารู้ว่าค้องทำมันก็เกินกำหนดไปแล้ว มีเรื่องผิดพลาดเยอะเลย 
เราไม่รู้ชัดๆว่าพี่เขาโกรธเรื่องอะไร แต่เดาว่าน่าจะเป็นเพราะเราบอกว่าพี่เขากั๊กงานไว้ไม่สอน อันนี้พูดต่อหน้าเขาเองเลย กับเราถามจนเขารำคาญ กับที่เขาอยากกลับมาตำแหน่งเดิมซึ่งตอนนี้เป็นของเราเลยกลับไม่ได้
แล้วช่วงหลังเราอ่อนไหวกับคำพูดเขามากเรารับรู้ได้จากบรรยากาศเลยว่าเขาไม่อยากคุยไม่อยากอยู่ใกล้ เราเลยพยายามเลี่ยง แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้เป็นเรื่องงานต้องถามก็ต้องถามแต่เขาจะไม่มองหน้าไม่สบตาเราเลย ตอบก็แค่อืม กับไม่รู้ไม่อยากคุย 
วันนี้เหมือนเราทำงานของเราที่มันคาบเกี่ยวกับเขาพลาด เเล้วเขาต้องมาแก้ เราเลยไปถามเขาว่าที่ถูกต้องทำยัง เขาก็ตอบว่าไม่อยากคุย เราตอนนี้คือเหมือนแก้วที่มีน้ำปริ่มตลอดแค่เขาพูดแค่นั้น เราเลยแยกตัวเองออกมาเลย แล้วเป็นอย่างนี้บ่อยมาก เราเครียดซ้ำๆเพราะเหตุการณ์คล้ายๆอย่างนี้บ่อย ถ้าไม่เจอไม่คุยกับเขาก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าพูดกันก็ลงเอยอย่างงี้ทุกที เราไม่รู้เขาพูดเล่นรึเปล่า แต่เราอ่อนไหวมาก เพราะเมื่อก่อนเคยสนิทกันมาก เราไม่กล้าคุยกับเขาเพราะรู้สึกได้ว่าเขาไม่อยากคุยกับเรา เลยไม่กล้าคุยด้วยถ้าไม่จำเป็น เวลาคุยก็ลงเอยแบบเดิม ไม่กล้าไปขอโทษด้วยซ้ำ ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่