พอดีว่าวันก่อนได้ให้แฟนเปิดเดอโกสให้ฟังแล้วกำลังฟังๆอยู่แมวเดินเหยียบโทรศัพท์ แล้วตอนนั้นดันไม่ได้ล็อกอินเลยไม่สามารถเปิดดูประวัติการฟังได้

ชื่อทั้งหมดในเรื่องเราจะให้เป็นชื่อสมมติทั้งหมดเพราะเราจำชื่อในเรื่องไม่ได้
เรื่องมีอยู่ว่า ผู้เล่าไปงานศพของใครสักคนนึง แต่ปลีกตัวออกมานั่งห่างๆญาติผู้ใหญ่ของผู้ตาย แล้วมีรุ่นน้องคนนึงชื่อเอได้นำไม้บรรทัดฟุตเหล็กขูดชื่อหลังเก้าอี้ในงานศพแล้วเขียนชื่อตัวเองลงไปแทนพอผู้เล่าถามก็หันมันแล้วก็ตอบว่าเรื่องของกู วันนั้นหลังจากฟังพระเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน คืนที่สองผู้เล่าก็มาที่วัดปกติแต่เอไม่มาผู้เล่าเลยถามบีที่เป็นเพื่อนเอที่อยู่บ้านละแวกเดียวกันว่าทำไมเอไม่มา บีจึงบอกว่าเจ้าเอไม่สบาย แล้วสักพักก็มีคุณลุงคนนึงเลยหาของอะไรสักอย่างผู้เล่าจึงถามลุงคนนั้นว่าหาอะไรอยู่ครับ ลุงคนนั้นบอกว่าหาหนังสืออยู่เล่นสีเหลืองๆพ่อหนุ่มเห็นบ้างไหม ผู้เล่าตอบว่าไม่เห็นแล้วก็ช่วยลุงหาสักพักแต่ก็ไม่เจอตัดไปที่วันที่เผา ผู้เล่าจึงโทรตามเพื่อนและรุ่นน้องทุกคนให้มางานแต่ติดตองเอไม่ได้จึงให้บีไปตาม พอมาถึงงานเจ้าบีมาแต่เจ้าเอไม่มาผู้เล่าจึงถามเจ้าบีว่าทำไมเอไม่มา บีเลยเล่าให้ฟังว่า แม่เอบอกว่าเอไม่สบายไม่ยอมมาโรงเรียนหล่ยวันแล้ว หลังจากเสร็จจากงานศพแล้วผู้เล่าจึงให้บีพาไปหาเอที่บ้านเพราะสงสัยว่าเอจะเป็นอะไรหรือป่าว พอไปถึงไม่เจอเอแต่เจอแม่ของเอเลยถามหาเอ แม่ของเอบอกว่าเอไม่สบายนอนอยู่บนห้องไม่ยอมลงมาไม่ยอมเปิดประตูห้องเลยพอถามก็บอกว่าปวดหัวๆ แล้วแม่ของเจ้าเอก็เหมือนจะหาอะไรสักอย่างอยู่ผู้เล่าจึงถามว่าหาอะไร แม่ของเอตัวว่าหาปากกาเมจิกที่เพิ่งซื้อมา หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ  แล้วผู้เล่าจึงเล่าเรื่องที่เอทำที่งานศพให้แม่ฟัง แล้วแม่ของเอก็ทำท่าตกใจแล้วรีบโทรหาพ่อแล้วก็โทรหาใครสักคนนึงไม่แน่ใจแต่แม่พูดว่า"ฮัลโหลค่ะพระอาจารย์"คาดว่าน่าจะเป็นพระ แล้วสักพักนึงพ่อของเอก็ขับมอเตอเข้ามาที่บ้านแล้วรีบหยิบกุญแจห้องของเอที่อยู่ในเกะแล้ววิ่งขึ้นไปไขแม่ของเอจึงให้มาบอกผู้เล่าและก็บีว่าให้ตามขึ้นไปกลัวพ่อจะทำอะไรเอ ผู้เล่าจึงตามขึ้นไป พอขึ้นไปถึงเห็นเอนอนคลุมโปงอยู่บนเตียงแล้วจู่ๆเอก็ลุกขึ้นแล้วก็วิ่งลงไป พ่อก็วิ่งตามเอลงไป แต่ผู้เล่าตกใจอยู่ที่ในห้องตรงผนังมีตัวอักษรเขียนเต็มไปหมด เป็นเหมือนบทสวดเต็มทั้งสี่ด้านของห้อง ผู้เล่าจึงหันไปถามบีว่า ถ้าบีมีของที่สำคัญจะซ่อนบีจะซ่อนของไว้ตรงไหน บีเลยเดินเข้าไปในห้องแล้วเรียกให้ผู้เล่าช่วยยกที่นอนของเอขึ้นแล้วก็เจอหนังสือเล่มสีเหลืองๆอยู่ใต้เตียงของเอ แล้วผู้เล่าก็สังเกตุเห็นมุมนึงมีชื่อเขียนอยู่ แต่เขียนด้วยปากกาสีแดงเป็นชื่อของเอ แต่อยู่ดีๆบีก็พูดขึ้นว่า "พี่นี่ไม่ใช่ลายมือของเอ" ผู้เล่าเลยถามว่ารู้ได้ยังไง บีก็บอกว่า "ผมอยู่กับมันมาหลายปีเอไม่ได้ลายมือสวยขนาดนี้" (ถ้านึกไม่ออกว่าสวยขนาดไหนให้นึกถึงตัวอักษรที่เขานิยมเขียนไว้บนบอร์ดเวลามีงานวัดหรือลายมือที่เขาเขียนคัดไทย 

ใช่ค่ะฟังจบแค่นี้แล้วแมวก็เดินมาเหยียบโทรศัพท์คลิปนั้นก็หายไปเลยค่ะ ช่วยหน่อยนะคะ มันคาใจมากๆเลย
#เดอะโกส #theghostradio