มีเรื่องขอคำปรึกษาหน่อยครับ ผมกับแฟนคบกันมา 7 ปี แฟนเพิ่งย้ายที่ทำงานใหม่ได้ประมาณ 10 เดือน เราอยู่บ้านเดียวกันเจอกันทุกวัน แต่ยังไม่ได้แต่งงานกัน  ชีวิตราบรื่น มีความสุขดี แทบไม่เคยทะเลาะกันเลย จนมั่นใจว่าความรักครั้งนี้คงใช่และเป็นความรักครั้งสุดท้ายแล้วเพราะชีวิตก็ล่วงเข้าสู่วัย 30+ พร้อมที่สร้างอนาคตด้วยกันแล้ว
จนช่วงหยุดยาวปีใหม่แฟนกลับเชียงใหม่แต่ไม่ได้กลับบ้าน เค้าไปเที่ยวกับเพื่อนสมัยเรียน ซึ่งเค้าก็เล่าแผนไปเที่ยวให้ฟังหมดว่าไปกับใคร ไปที่ไหนบ้างในแต่ละวัน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะไปกับเพื่อน จนวันที่แฟนขึ้นเครื่องก็คุยกันบ้างทาง line
ซึ่งคืนแรกแฟนบอกไปนอนที่บ้านเพื่อนเพื่อเตรียมตัวขึ้นเขาไปกางเตนท์ คืนสองไปกางเตนท์นอนกับเพื่อนหลายคน จนวันที่สามแฟนบอกเหลือแค่ 3 คน คือเหลือเพื่อนผู้หญิงอีก 1 คน และอีกคนเป็นพี่ผู้ชายที่สนิทจากที่ทำงาน ผมก็เริ่มเอ๊ะ!! ไปได้ยังไงเพราะเค้าไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังเลย ผมซักถามไปจนได้คำตอบว่า แฟนเป็นคนชวนพี่เค้ามาเที่ยวเองเพราะเค้าจะมาเที่ยวเชียงใหม่อยู่แล้ว บิน fight เดียวกัน วางแผนเที่ยวและเตรียมอุปกรณ์กางเตนท์ไปด้วย แฟนบอกว่าไม่ได้คิดอะไรแค่พี่สนิทเลยชวนเค้ามาเที่ยวด้วย บอกผมว่าไม่ต้องคิดอะไรมาก เค้ายังรักผมและเล่าเรื่องผมให้พี่เค้าฟังตลอด
ซึ่งถ้าเรื่องนี้เค้าบอกผมตั้งแต่ต้นว่าจะชวนพี่เค้าไป ผมก็คงไม่ได้อะไรมาก แต่นี้ไม่ได้บอกผมเลย ทั้งที่วางแผนไปเที่ยวกันเป็นเดือน “เค้าคิดแค่นั้นจริงๆหรอครับ หรือผมคิดมากไปเอง" 

Update หลังจากที่ได้คุยกันอีกรอบ เค้าขออธิบายในสิ่งที่เกิดขึ้นและย้ำคำเดิมว่าไม่ได้คิดอะไรไม่มีการล้ำเส้น เป็นแค่เพื่อนร่วมงานที่สนิทกัน ผมจึงขอดู Line ที่เค้าคุย จึงได้รู้ว่า เค้าคุยกันมาตลอด กินอะไร ไปซื้ออะไร ไปเที่ยวไหน แม้กระทั่งตอนที่ไปเที่ยวกับผมเค้ายังถ่ายรูปเล่าให้กันฟังตลอด และแผนเที่ยวที่เกิดขึ้นไม่ใช่เหตุบังเอิญแต่มันเป็นการวางแผนไว้ทั้งหมดแล้ว มันทำให้ความมั่นใจ ความเชื่อใจในการพัฒนาความสัมพันธ์ลดลงมากและแผนอนาคตที่คิดคงไม่มั่นคงตามไปด้วย สุดท้ายแล้วผมต้องทนรับความจริงให้ได้เพื่อ "อยู่" หรือ "ยอม"  เหนื่อยครับ ไม่อยากทำอะไรเลย แม้แต่การนอนยังเป็นเรื่องยาก คงเป็นอีกคืนที่คิดไม่ตก นอนไม่หลับ และคงไม่หลับอีกหลายคืน