สวัสดีค่ะ
ก่อนอื่นเลย เราไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อน อาจจะพิมพ์ตกหล่น ต้องขออภัยด้วยค่ะ
เราชอบผู้หญิงอยู่คนนึงค่ะ แล้วก็เป็นผู้หญิงคนแรกในชีวิตที่เราชอบ เกิดมาเราไม่เคยชอบผู้หญิงคนไหนเลย เพราะที่ผ่านมา เราคบผู้ชายตลอด และพี่เขาอายุห่างจากเรามากๆค่ะ พี่เค้าเป็นแม่หม้ายลูกติดค่ะ เราชอบพี่เค้าตั้งแต่เราเข้าทำงานใหม่ๆเลยค่ะ นี่ก็ทำงานได้ 9 ปีแล้ว  รู้สึกถูกชะตาเป็นพิเศษมากๆเราบอกความรู้สึกกับพี่เขาไปแล้วนะคะว่าเราคิดยังไงกับพี่คนนั้นเมื่อ 2 ปีที่แล้ว จนทุกวันนี้เรายังคุยกันปกติเหมือนเดิม เพิ่มเติมก็ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยกว่าตอนที่เราไม่ได้บอกความรู้สึกอะค่ะ แต่พี่เขาก็ไม่เคยปฎิเสธความรู้สึกอะไรเราเลยนะคะ กูดูปกติดีบางทีเขาก็ดูใส่ใจเรา เป็นคนชวนไปนู้นไปนี่บ้าง รู้สึกว่าเราถูกมองจากพี่เค้าอยู่บ่อยๆ และรู้สึกว่าเราได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ถึงจะไม่ได้คุยกันบ่อยเพราะก่อนน่านั้นก็ไม่ค่อยมีเรื่องอะไรคุยกันอยู่แล้ว ประเด็นคือเราขี้หวงค่ะ ไม่ชอบให้เด็กๆหรือรุ่นเดียวกับเราไม่ว่าคนพวกนั้นจะเป็นเพื่อนหรือรุ่นน้องผู้หญิงก็ตาม เข้าไปสนิทกับพี่เค้า แต่พี่เค้าเป็นคน
เฟลนลี่ค่ะ บางครั้งเราก็บอกเขานะคะว่าเราหวงเขา ไม่ชอบเวลาที่ใครใกล้ชิดสนิทมากเกินไป
และที่สำคัญๆคือเพื่อนสนิทที่สุดคนนึงของพี่เค้าและเพื่อนของเราบางคนรู้เรื่องของเรานะคะ
คือตอนนี้เราสองคนยังไม่ชัดเจนเลยค่ะ เพราะบางทีเขาก็ดูสนใจบ้างไม่สนใจบ้าง อาจจะเพราะอายุที่ห่างกันมากๆๆ 
บางทีเราก็สุขมากๆ บางครั้งก็นอยด์เขาจนทุกข์ แค่เห็นว่าเขาไปกับเพื่อนในที่ทำงานเราก็นอยด์แล้วค่ะ ทั้งๆที่ก่อนน่านั้นเราก็ไปกินอะไรด้วยกันสองคนแล้ว แต่เวลาเราไปไหนกันสองคนพี่เค้าไม่เคยโพสอะไรเลยไปกันแบบเงียบๆ  นัดกันตอนเลิกงาน แต่ถ้าพี่เค้าไปกับคนอื่น เค้าก็โพสบ้างไม่โพสบ้างนะคะ แต่อย่างนึงที่เรารู้สึกโอเคคือ  พี่เค้าไม่เคยชวนน้องๆหรือเพื่อนรุ่นเดียวกับเราไปไหนแบบเรานะ ส่วนมากที่ไปด้วยก็จะเป็นเพื่อนพี่เค้าที่ร่วมงานกันมาก่อน
เราควรทำยังไงดีคะ จะต้องเป็นแบบนี้อยู่กับความสัมพันธ์นี้ไหม แล้วจากที่ทุกคนอ่าน ทุกคนคิดว่าพี่เค้ารู้สึกยังไงกับเราคะ