เช่น

พี่***เขาเครียด
น้อง***เขาเป็นซึมเศร้า
น้อง***เป็นกะเทย(เลยพูดอะไรแรงๆตรงๆ)  >>>>บอกตรงๆอันนี้ประสบการณ์ตรง​ เพราะเราเคยแจ้งว่าเจ้านายว่า​ น้องเขาพูดจาไม่เหมาะสม

คือ.... ผมรู้สึกว่าเกิดเป็นคนธรรมดาดูเสียเปรียบมากเลย​ เพราะต้องมารองรับอารมณ์(หรือพฤติกรรมแปลกๆ)​ ของคนเหล่านี้ด้วย....


หรืออันนี้ผมใจแคบ... ผิดปกติครับ

Edit

ก็เคยมีเคสที่โดนฝ่ายงบประมาณมาด่าถึงโต๊ะทำงาน​ เสียงดังเลย

เราที่งง​ + อายุงานน้อย​ เลยยืนซีดๆให้เขาด่า​ แต่เราก็คิดในใจว่า​

เดี๋ยวนะ....ไอ้ที่ด่านี่.........ทำแล้วนิ.... ส่งเมล์แล้วด้วยนะ...

แล้วคุณพี่ก็โวยวายบอกจะฟ้องเจ้านายแล้วเดินไปหาเจ้านายเราต่อ.... คงโชคดีมั้งที่เรา​ cc หาเจ้านายด้วย...

ปรากฏว่าคงเช็กกันแล้วมั้ง​ ก่อนจะเดินยิ้มๆมาที่โต๊ะเราบอกว่าอ้าวพี่เข้าใจผิด​ ขอโทษนะ​ แล้วก็กลับไป

เราก็อืมม​มม​ เช็ดดดดดด​ นี่คือระดับหัวหน้าฝ่ายงบประมาณ​ มาง่ายๆไปง่ายๆงี้เลยเรอะ​  -​_-

มีคนบอกว่าบุคลิกเป็นงี้เลยเหมาะกะงานนี้แต่เราไม่เห็นด้วยเลย​ คืออารมณ์มันนำเหตุผลไปไกลเกิน...

แต่ก็แค่อดทนเพราะไม่ค่อยเจอกันบ่อยๆ​ แต่ก็สงสัยและเกร็งๆทุกครั้งเวลาเจอกันว่า​ ชีจะระเบิดอารมณ์อีกมั้ย
เริ่มคิดว่าโอ้​ ทำไมต้องมาเป็นฝ่ายตั้งรับอารมณ์เขาด้วยนะ