เริ่ม!! เราทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งมันเป็นออฟฟิศในตำแหน่งที่เรานั่งนะคะ คือดูแลเกี่ยวกับสโตร์ค่ะ
ซึ่งเพื่อนร่วมงานในออฟฟิศจะมีอยู่ทั้งหมด 3 คน คือ สโตร์ บัญชี และ ฝ่ายขาย ซึ่งฉันทำสโตร์ค่ะ ซึ่งจะต้องดิวงานกับฝ่ายขายอยู่ตลอดเวลา
ซึ่งเพื่อนร่วมงานที่มีปัญหามากที่สุดคืออออ ฝ่ายขาย เห้อออ (ถอนหายใจยาวๆ) และอารมณ์ของฝ่ายขายน้านน ขึ้นลงเป็นว่าเล่นค่ะ
เรื่องการทำงานเรายอมรับตรงนี้เลยค่ะว่าบางทีเราทำงานผิดพลาดจริงค่ะ บ่อยจริงที่เราพลาด แต่บางเรื่องมันเป็นเรื่องที่เล็กน้อยมากค่ะ 
คือก่อนหน้านี้เราทำงานฝ่ายสโตร์และขายพร้อมกัน คือควบ2ตำแหน่งค่ะ แล้วเจ้านายเห็นเราเหนื่อยทำงานดิวกับลูกค้าไม่ทัน
จึงรับคนเพิ่ม คือทำฝ่ายขายอย่างเดียว ให้เราดูแลสโตร์อย่างเดียวงานจะได้ไม่ล้น และ ฝ่ายขายที่เข้ามานั้นก็คือ ใครรู้มั้ยค่ะทุกคนนนนน 
คนนั้นก็คือ น้องสาวของเจ้านายนั้นเองค่ะ ซึ่งอารมณ์ของนางอาทิตย์แรก น่ารักมากๆ สวยด้วยเราชอบมากเพราะเค้าเป็นคนดูอารมณืดีน่ารักตัวเล็ก
ซึ่งเราโอเคกับการทำงานของเค้ามากค่ะ เพราะเค้าเคยทำงานฝ่ายขายมากก่อนคุยกับลูกค้าลื่นไหลดีมากๆ แต่จุดพีคหลังจาก 1 อาทิตย์คือ
อารมณ์รุนแรงต่องานที่ยุ่งมากๆค่ะ คือเหมือนเราจะยุ่งจนไม่ได้ตอบคำถามเกี่ยวกับงานที่ถามค่ะ เค้าก็เลยหงุดหงิด ซึ่งอารมณ์หงุดหงิดมันเป็นกันได้ค่ะ 
แต่ของนางคือแบบ เดินเสียงดังกระแทกเท้า คือเครื่องปริ้นเอกสารอยู่ข้างเราค่ะ เค้าก็เดินมาหยิบแล้วหยิบแบบสบัดกระดาษเสียงดัง ชนิดที่ดูออกอ่ะค่ะว่าไม่พอใจแน่ๆ ถามอะไรก็ไม่ตอบ สายตาที่มอง หน้าที่หงุดหงิด คือแสดงออกได้ชัดมากๆค่ะ ซึ่งเรามองว่าเออดีแสดงออกมาได้ตรงมาก ซึ่งเราก็โอเค เราไม่ได้เป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นอะไรอยู่แล้ว คือปล่อยๆไป เค้าไม่คุยกับเรา เราก็เริ่มไปคุยกับเค้าก่อน เพราะงานเราต้องคุยกับเค้าตลอดค่ะ หลังจากนั้นก็เป็นแบบนี้ตลอดๆ เป็นจนแบบบ่อยค่ะ บ่อยมากๆ งานทุกอย่างต้องบอกเค้า ใบสั่งซื้อที่ได้ต้องบอกเค้า คุยกับลูกค้าแบบไหนต้องบอกเค้า รับงานจากที่ไหนมาลงคิวบนกระดานแต่ไม่บอกเค้าเค้าก็โกรธ บางงานเค้าต้องรับผิดชอบแต่เราโดนด่า เราก็ไม่ได้ไปว่าเค้านะคะทั้งๆที่งานนั้นเราไม่ได้รับผิดชอบ แต่ถ้าเค้าโดนด่าขึ้นมาคือเราค่ะที่จะโดนนางหงุดหงิดทั้งวัน บางวันออกไปหาลูกค้าทั้งวันกลับมาเราก็ต้องเอาน้ำไปวางไว้ให้เค้านะคะ เพราะเข้ามาจะหงุดหงิดเลยค่ะ เหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบประมาณนั้นเลย ซึ่งเคยทะเลาะกับพี่บัญชีไปรอบนึงเรื่องเอกสารเปิดบิลลูกค้า เพราะเค้าจะเป็นคนที่แสดงออกแบบเห็นได้ชัดมากจนเพื่อนร่วมงานต้องใจเย็นใกล้จะเป็นไบโพล่ากันเลยทีเดียว จนเจ้านายต้องจับคุยกันเพราะพี่บัญชีจะลาออกเพราะเรื่องเค้าเหมือนจะไม่จบเรื่องบิลของลูกค้า ก็เลยได้คุยกัน ซึ่งวันนั้นเราร้องไห้ค่ะเพราะเจ้านายมองว่าเป็นความผิดเราด้วยและเราก็สนิทกับพี่บัญชี พอได้ยินว่าเค้าจะออกเราก็เลยร้องไห้ พอเรื่องวันนั้นเคลียร์กันแล้วก็ดีขึ้นค่ะ แต่ก้กลับมาเป็นอีกเหมือนเดิมเลยค่ะ และล่าสุดคือวันนี้เลยจริงๆเป็นตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ ซึ่งเราโดนเจ้านายว่าไม่ตามงานให้ดีซึ่งวันนั้นนางออกไปหาลูกค้าแล้วเราเป็นคนทำงานแทนนางแล้วเหมือนได้ใบสั่งซื้อลูกค้ามาแล้วไม่ได้บอกนางอ่ะคะนางก้เลยมาว่าเราตอนที่เราโดนเจ้านายด่าเรื่องงาน ซึ่งเราปรี๊ดเลยค่ะ คือแทนที่จะพูดตั้งแต่วันนั้นเลยกลับมาพูดตอนเช้าวันที่เราโดนด่าอยู่ เราก็เลยทำแบบที่เค้าทำคือ เราไม่คุยกับเค้าเลยค่ะ ชนิดที่ไม่คุยเลยจริงๆแม้แต่งานก็ไม่คุยค่ะ หน้าเราก็ไม่มอง ซึ่งนางก็ทำเหมือนกัน เดินกระแทกเท้า เอาใบเสนอราคาที่ลูกค้าสรุปแล้วมาโยนให้ โยนจริงๆค่ะ ไม่ได้วางนะคะ โยนเลยค่ะ ซึ่งก็ยิ่งทำให้เราโกรธมากขึ้นกว่าเดิมอีกทีนี้คือ ทุกคนต้องเข้าใจเรานะคะเราทนค่ะทนตลอดทนจนแบบเหมือนจะเป็นประสาทแล้วอ่ะ คือเราทนจริงๆนะทุกคนปกติเราจะไม่เครียดขนาดนี้นะเราคุยกับทุกคนแม้ว่าเค้าจะโกรธเราอยู่อ่ะเราพยายามเข้าหาเค้าแต่เค้าไม่พยายามเข้าหาใครเลย ต้องให้คนอื่นเข้าหาตัวเองตลอดมันก็ไม่ใช่ป่ะค่ะ แล้วเราอ่ะทำงานที่นี้เพราะเจ้านายเรานิสัยดีและดีกับเรามากแต่เจอเค้าทำให้เราคิดซ้ำบ่อยๆว่าจะออกจากที่นี้ดีม้ย แต่ก็ไม่อยากที่จะหางานใหม่อีก เห้อตอนนี้ก็ต้องดูว่าจะเรียกคุยมั้ยเพราะเราไม่คุยกันเลย 2 วันแล้วค่ะ เครียดมากๆๆๆ