สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เราโดนบอกเลิกโดยแฟนที่เราคบมาด้วย 13 ปี (เลิกกันเมื่อช่วงปลายเดือนกันยายนที่ผ่านมานี่เองค่ะ)
เขาบอกว่าเขาไม่รักเราแล้ว รักมันจืดจางไปมากจนไม่เหลือเลย... ส่วนตัวเรา เมื่อก่อนเราเป็นคนงี่เง่าเอาแต่ใจมากๆ
พักหลังเราทะเลาะกับเขาตลอดเพราะความคิดมากของเราเอง ทั้งๆที่เขาน่ะไม่ได้มีอะไรเลย (อันนี้มารู้เองทีหลังจากการติดตามผู้คนรอบกายเขาค่ะ)
และหนึ่งต้นเหตุเลยก็คือ ** เราเคยนอกใจเขา ** เราเข้าใจนะ มันเหมือนเป็นแผลลึกในใจเขา เราก็รู้สึกผิดอยู่ทุกวันที่เราเคยได้ทำกับเขาไปแบบนั้น เราเลยพยายามแก้ไขตัวเองและทำทุกอย่างให้มันดีขึ้น แต่ด้วยความที่เราเองยังเด็กเกินไป เราเลยมองทุกๆอย่างได้ไม่ได้กว้างแบบเขามอง เขาอายุเยอะกว่าเราค่ะ ทำให้ช่วงหลังเราระแวงเขามากเกินไป ด้วยความที่เขาสังคมกับเพื่อนแทบทุกวัน ไม่ตอบไลน์ ไม่โทรหา ถึงแม้เราจะไม่ได้ทะเลาะกันก็เถอะ พอเราทะเลาะบ่อยขึ้นๆ จนมันมาถึงจุดแตกหัก เขาขอเลิกกับเรา แต่ยังให้คงสถานะพี่น้องได้ แต่อย่าเรียกร้องหรือล้ำเส้นที่เขาให้เราไว้ แต่ยังขอเป็นพี่ชายที่ดีให้เรา เขาว่าด้วยจากความผูกพันและอะไรหลายๆอย่าง... เราไม่รู้นะคะว่าเราควรต้องทำยังไงต่อไป เพราะเวลานับจากนั้นที่เราสัญญากับเขา เราไม่เคยนอกใจหรือแอบคุยกับใคร ถ้าเขาระแวงเราจะแสดงความชัดเจนทุกอย่างให้เขาเห็น เช่น ให้เขาดูแชท หรือดูว่าเราคุยเรื่องอะไรกับเพื่อนบ้าง (เราเพื่อนต่างชาติเยอะค่ะเพราะด้วยที่ต้องทำงานและส่วนนึงก็มาจากเกมส์ที่เราเล่นด้วย) และเราก็ทุ่มเทมากๆ เราแสดงจุดยืนให้ทุกคนรับรู้เสมอมาว่าคนนี้แฟนเรา และเรารักมากๆ แต่หลังๆเพราะความกลัว+คิดมาก+ระแวง มันเลยทำให้เราดูวุ่นวายกับเขาไปทุกเรื่อง จนเขาบอกเราเขาไม่รักเราแล้ว และไม่รักมานานแล้ว มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ตอนนั้นคิดแค่ว่า อ่าว ไม่รักมานานทำไมมาบอกอะไรตอนนี้ มาวางอนาคตร่วมกันมากมาย มาพูดสิ่งเหล่านั้นให้เรามุ่งมั่นในเส้นทางรักครั้งนี้มากๆ ทุ่มเททั้งกายใจและมาจบมันลงเพียงแค่ว่าเขาไม่ได้รักเรามาตั้งนานแล้ว.. แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้ตั้งคำถามเหล่านี้แล้ว เดือนนี้เดือนธันวาคม เดือนสุดท้ายของปี ก็ผ่านมา3เดือนแล้วนะ เราง้อ แต่เราทำให้เขาใจอ่อนไม่ได้เลย พอเขาเฉยๆมากขึ้น จนเราท้อและเหนื่อยที่เรายิ่งตามเขากลับยิ่งห่างออกไปอีก พยายามจนมันดูไร้ค่ามากเลยล่ะที่ผ่านมา จนมาถึงจุดนึงที่เราคิดได้ว่า เออ เขาเองก็ผ่านความเจ็บปวดทรมานนี้มาเนิ่นนานแค่ไหน แถมยังอยู่ด้วยความระแวงในใจเขาเองตลอดเวลา ยิ่งเรามาทำตัวแบบนี้ด้วยเลยแย่ไปใหญ่เลย เรามารู้สึกตัวเองตอนนี้มันก็สายไปมากๆแล้ว เขากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว แต่ยังคงความรู้สึกดีๆให้ในสถานะอื่นแทน เอาจริงๆเราก็ยังยอมรับมันไม่ไหวนะ เพราะที่ผ่านมาเราเองก็ทุ่มเทสุดตัวจริงๆ ดูแลเขาเท่าที่ผู้หญิงคนนี้มันจะทำให้ได้ อยากขอโอกาสเขาให้มองเราที่เราเป็นคนใหม่ และอดทนพยายามมาเท่าไหร่ ไม่อยากให้เขาเอาแต่ยึดติดกับอดีตของเรา และสามารถกลับมารักเราได้เหมือนเดิม เราต้องทำยังไง? ปล. เรารักระยะทางไกลนะคะ มันเลยยากมากๆในช่วงเวลาที่ผ่านมาที่จะพิสูจน์รักของเราให้เขาเห็น เราไม่อยากเสียรักครั้งนี้ไป ไม่อยากให้คำว่าเราและทุกอย่างที่ร่วมฝ่าฝันกันมาในเวลา 13 ปี ต้องจบลงไป... เราต้องทำยังไงคะ มันถึงจะดีขึ้น? เราหาทางไม่ออกจริงๆ.......
ถ้าคนรักหมดรักเราแล้ว เราสามารถทำให้เขารักเราอีกครั้งได้มั้ยคะ ??
เขาบอกว่าเขาไม่รักเราแล้ว รักมันจืดจางไปมากจนไม่เหลือเลย... ส่วนตัวเรา เมื่อก่อนเราเป็นคนงี่เง่าเอาแต่ใจมากๆ
พักหลังเราทะเลาะกับเขาตลอดเพราะความคิดมากของเราเอง ทั้งๆที่เขาน่ะไม่ได้มีอะไรเลย (อันนี้มารู้เองทีหลังจากการติดตามผู้คนรอบกายเขาค่ะ)
และหนึ่งต้นเหตุเลยก็คือ ** เราเคยนอกใจเขา ** เราเข้าใจนะ มันเหมือนเป็นแผลลึกในใจเขา เราก็รู้สึกผิดอยู่ทุกวันที่เราเคยได้ทำกับเขาไปแบบนั้น เราเลยพยายามแก้ไขตัวเองและทำทุกอย่างให้มันดีขึ้น แต่ด้วยความที่เราเองยังเด็กเกินไป เราเลยมองทุกๆอย่างได้ไม่ได้กว้างแบบเขามอง เขาอายุเยอะกว่าเราค่ะ ทำให้ช่วงหลังเราระแวงเขามากเกินไป ด้วยความที่เขาสังคมกับเพื่อนแทบทุกวัน ไม่ตอบไลน์ ไม่โทรหา ถึงแม้เราจะไม่ได้ทะเลาะกันก็เถอะ พอเราทะเลาะบ่อยขึ้นๆ จนมันมาถึงจุดแตกหัก เขาขอเลิกกับเรา แต่ยังให้คงสถานะพี่น้องได้ แต่อย่าเรียกร้องหรือล้ำเส้นที่เขาให้เราไว้ แต่ยังขอเป็นพี่ชายที่ดีให้เรา เขาว่าด้วยจากความผูกพันและอะไรหลายๆอย่าง... เราไม่รู้นะคะว่าเราควรต้องทำยังไงต่อไป เพราะเวลานับจากนั้นที่เราสัญญากับเขา เราไม่เคยนอกใจหรือแอบคุยกับใคร ถ้าเขาระแวงเราจะแสดงความชัดเจนทุกอย่างให้เขาเห็น เช่น ให้เขาดูแชท หรือดูว่าเราคุยเรื่องอะไรกับเพื่อนบ้าง (เราเพื่อนต่างชาติเยอะค่ะเพราะด้วยที่ต้องทำงานและส่วนนึงก็มาจากเกมส์ที่เราเล่นด้วย) และเราก็ทุ่มเทมากๆ เราแสดงจุดยืนให้ทุกคนรับรู้เสมอมาว่าคนนี้แฟนเรา และเรารักมากๆ แต่หลังๆเพราะความกลัว+คิดมาก+ระแวง มันเลยทำให้เราดูวุ่นวายกับเขาไปทุกเรื่อง จนเขาบอกเราเขาไม่รักเราแล้ว และไม่รักมานานแล้ว มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ตอนนั้นคิดแค่ว่า อ่าว ไม่รักมานานทำไมมาบอกอะไรตอนนี้ มาวางอนาคตร่วมกันมากมาย มาพูดสิ่งเหล่านั้นให้เรามุ่งมั่นในเส้นทางรักครั้งนี้มากๆ ทุ่มเททั้งกายใจและมาจบมันลงเพียงแค่ว่าเขาไม่ได้รักเรามาตั้งนานแล้ว.. แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้ตั้งคำถามเหล่านี้แล้ว เดือนนี้เดือนธันวาคม เดือนสุดท้ายของปี ก็ผ่านมา3เดือนแล้วนะ เราง้อ แต่เราทำให้เขาใจอ่อนไม่ได้เลย พอเขาเฉยๆมากขึ้น จนเราท้อและเหนื่อยที่เรายิ่งตามเขากลับยิ่งห่างออกไปอีก พยายามจนมันดูไร้ค่ามากเลยล่ะที่ผ่านมา จนมาถึงจุดนึงที่เราคิดได้ว่า เออ เขาเองก็ผ่านความเจ็บปวดทรมานนี้มาเนิ่นนานแค่ไหน แถมยังอยู่ด้วยความระแวงในใจเขาเองตลอดเวลา ยิ่งเรามาทำตัวแบบนี้ด้วยเลยแย่ไปใหญ่เลย เรามารู้สึกตัวเองตอนนี้มันก็สายไปมากๆแล้ว เขากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว แต่ยังคงความรู้สึกดีๆให้ในสถานะอื่นแทน เอาจริงๆเราก็ยังยอมรับมันไม่ไหวนะ เพราะที่ผ่านมาเราเองก็ทุ่มเทสุดตัวจริงๆ ดูแลเขาเท่าที่ผู้หญิงคนนี้มันจะทำให้ได้ อยากขอโอกาสเขาให้มองเราที่เราเป็นคนใหม่ และอดทนพยายามมาเท่าไหร่ ไม่อยากให้เขาเอาแต่ยึดติดกับอดีตของเรา และสามารถกลับมารักเราได้เหมือนเดิม เราต้องทำยังไง? ปล. เรารักระยะทางไกลนะคะ มันเลยยากมากๆในช่วงเวลาที่ผ่านมาที่จะพิสูจน์รักของเราให้เขาเห็น เราไม่อยากเสียรักครั้งนี้ไป ไม่อยากให้คำว่าเราและทุกอย่างที่ร่วมฝ่าฝันกันมาในเวลา 13 ปี ต้องจบลงไป... เราต้องทำยังไงคะ มันถึงจะดีขึ้น? เราหาทางไม่ออกจริงๆ.......