สวัสดีค่ะ เราขอเลือกเกริ่นตามหัวข้อเลยนะคะ อาจจะยาวสักหน่อยนะคะ คือเราอาศัยอยู่กับคุณป้าค่ะ จริงแล้วแม่เราเอาเรามาฝากไว้ที่นี่กับป้าเพราะมีเหตุผลส่วนตัว อันนี้ไม่สามารถบอกได้ค่ะ คือเรารู้สึกแย่กับการอยู่บ้านหลังนี้มากเลยค่ะ เรารู้สึกอึดอัดมาก เรามีป้าที่คอยแต่พูดอะไรแย่ๆใส่ ทรีตเราแย่ๆ แต่เราละคำพูดเราไม่สามารถรับมันไหวค่ะ อาจจะเป็นเพราะเราเซ็นซิทีฟ เราเริ่มทำร้ายตัวเองโดยการกรีดแขนหรือจิกตัวเอง เนื่องจากเราเครียดเพราะโดนกดดันและเปรียบเทียบจากพี่สาวและป้า เรารู้ตัวค่ะว่ามันแน่แต่ก็ยังทำต่อเพราะเรากรีดแขนแล้วรู้สึกหัวโล่ง แต่ตอนนี้เลิกทำแล้วค่ะตั้งแต่คุยกับแม่ มีโอกาสได้ระบายกันเราจึงเลือกที่ระบายออกไปหมดเปลือก โดยที่เราขอให้แม่สัญญาว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับระหว่างเราโดยที่แลกกับการที่เราจะเลิกทำร้ายตัวเอง แต่แม่เรากลับผิดสัญญาเราให้ป้าฟัง ทุกอย่างมันเริ่มแย่ตั้งแต่ตอนนั้นเลยค่ะ ป้าเรากดดันเรามากกกว่าเดิม คอยพูดจาแย่ๆใส่เหมือนเดิม ยกเรื่องที่เราทำร้ายตัวขึ้นมาไม่หยุด ประโยคที่แย่ที่สุดคือเขาบอกว่าเราเป็นบ้า เราไม่รู้ว่าเราเป็นแบบที่เขาว่ามั้ย พอเราอยากจะไปหาหมอเขากลับไม่ให้ไปแล้วบอกว่าเป็นบ้าหรอถึงไป เรามีอาการหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ เรากลัวกว่าจะถูกดู ถูกว่า ถูกตี ถูกพูดไม่ดีใส่อยู่ตลอด เป็นแบบนี้มา 4-5 เดือนแล้วค่ะ แต่เราหายทุกครั้งที่ได้จับมือเพื่อน เราไม่รู้จะทำยังไงดีเราอยากหาหมอแต่เขาไม่ให้เราไป เรายังไม่กล้าพอที่จะบอกแม่ว่าอยากไปอยู่ด้วย แม่เราออกจากงานแล้วเขาก็ลำบากมาก ส่วนตัวเราเองก็กลัวว่าสักวันจะทนไม่ไหวแล้ว เราเคยลองฆตต.แล้วแต่ก็ไม่ต/ย เรากำลังทนไม่ไหวขึ้นทุกวันแล้วค่ะ อาการหวาดระแวงเราก็มีเพิ่มขึ้นตลอด เราไม่มีเงินเก็บเองที่จะไปหาหมอหรืออม้แต่เวลาออกไปเที่ยวกับเพื่อนเรายังไปไม่ได้เลยค่ะ อีกอย่างเราอายุไม่มากพอที่จะสามารถทำงานหาเงินด้วยตัวเองได้ด้วย เราควรจะทำยังไงดีคะ เราหมดหนทางแล้ว เราอยากหนีออกไปให้ไกลจากบ้านหลังนี้