สวัสดีค่ะ นี่จะเป็นก.ทแรกของฉัน พิมผิด หรืองงยังไง ต้องขออภัยด้วยนะคะ

    ขอเข้าเรื่องเลย ฉันแต่งงานกับผู้ชายคนนึงที่มีลูกติดมา 1คน เราแต่งงานกันตั้งแต่เขา2ขวบจนตอนนี้ เขาจะ9ขวบแล้ว ก็เป็นเวลา8ปี  เขาเป็นเด็กผู้ชาย ที่นิสัยรักสวย รักงาม ชอบการแต่งตัวแบบผู้หญิง ชอบทุกอย่างที่ผู้หญิงมี ฉันเป็นแม่เลี้ยงของเขามาตั้งแต่เขาอายุ2ขวบ จนตอนนี้ 8ขวบจะ9ขวบแล้ว เขาเป็นเด็กที่พูดจาอยู่ตลอดเวลา ชอบถามนู่นสงสัยที่เกือบทุกเวลา เรากับ ส.ม เราทำงานกันอยู่ตจว ส.มให้แม่ส.ม เป็นคนเลี้ยงนั่นคือย่าของน้องเงินเลี้ยงน้องย่าบอกไม่ต้องให้ แต่ให้เรารับผิดชอบทุกอย่างที่เกี่ยวกับน้อง อย่างเช่น ค่าชุด รองเท้า ค่าขนม และอีกมากมาย  เราไม่มีปัญหาอะไร เราเคยพูดกับส.มเราว่าอยากเอามาเลี้ยงเอง ดูแลเอง แต่ส.มบอกว่าให้น้องอยู่เป็นเพื่อนแม่.ส.ม เวลาเทศกาลเราก็กลับหาน้องอยู่ตลอดหรือ กลับทุกเดือน เดือนละ2ครั้งก็มี   แต่เราจะวิดิโอคอลคุยกันทุกวัน เราด้วยความที่เป็นแม่ จะชอบถามถึงลูก  ว่าอาบน้ำรึยัง ทำการบ้านยัง แปรงฟันมั้ย กินข้าวรึยัง  ย่าก็จะตอบมาตลอดว่าไม่ ลูกแกพูดยาก พูดหน่อยก็เถียง ไม่พอใจคือทำประชดประชัน ย่าไปเลย เราเหนื่อยใจ พูดตลอดว่าอยากเอามาเลี้ยงเอง แล้วส.มก็พูดคำเดิม ให้อยู่เป็นเพื่อนย่า จนตอนนี้ด้วยพิษโควิด เรากลับมาดูแลลูกเอง ยิ่งเห็นทุกอย่าง ..
    นิสัยเราเป็นคนค่อนข้าง ที่จะเป็นคนดุ และเสียงดัง เวลาน้องทำผิด หรือไม่เชื่อฟัง เราจะดุ เราสอน สอนในสิ่งที่ถูก ถ้าเราสอนน้องไปแล้ว3-5รอบ น้องยังไม่ฟัง เราถึงจะตี ทุกครั้งที่ผิดจะตีแค่1ครั้งเท่านั้น จนกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ทุกครั้งที่สอน พ่อกับแม่หรือย่า ของส.ม จะคอยให้ท้ายน้องตลอดว่า หนูไม่ผิด แม่หนูผิด หลายครั้งจนน้องเลยเถิดไปไกล เราไม่พูดเราเงียบ ฝั่งส.ม ก็คิดว่าเราไม่สนใจลูก ปล่อยลูกห่วงแต่ตัวเอง จนหลายครั้งต่อหลายครั้ง   แล้วทุกคนมองว่าเรา เป็นคนใจร้าย เราผิดหรอที่สอนลูกในทางที่ถูก เราผิดหรอที่ไม่ตามใจลูก ในเมื่อครอบครัวของเราสอนลูกแบบนี้..

เราควรแก้ตรงไหนบ้าง
หรือรับมือกับพ่อและแม่สามียังไง
และรับมือกับเด็กคนนี้ยังไง