ปีกลายสี เริงร่ำ เอมน้ำค้าง
ประทับกลาง กลีบบัว กลัวจะสาย
น้ำค้างแรง แสงร้อน จะรอนคลาย
มิทันสาย น้ำค้าง พลางลับตา
"
บินชะแง้ แลทั่ว เจ้าบัวสี
น้ำค้างหนี ตอนไหน ใจผวา
จวนสิ้นแรง แผลงพัก สักเพ-ลา
ไกลผกา ล้าแล้ว ไม่แคล้วฤๅ
""
สุรีย์แรง แสงร้อน ภมรพ่าย
ภุมปีกลาย สีสด จำงดดื้อ
ผละกอบัว เร้นหลีก ปีกกระพือ
เข้าเถือยื้อ เกาะกลีบ ดอกปีบแทน
"""
**** ภุมปีกลาย ****