คือต้องบอกก่อนว่าก่อนเราจะเป็นแบบนี้มันประมาณ 3 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเป็นปีสุดท้ายที่เราเรียนแล้วเรามีจัดกีฬาสี ซึ่งเราเป็นพี่ต้องเป็นคนเตรียมงาน ซึ่งความจริงก็แบ่งหน้าที่กันแล้วแต่ก็นั้นแหละพอถึงเวลาจริงๆช่วยกันทำแล้วเราต้องประสานงานกับหลายฝ่ายมากเลย ต้องทำนู้นทำนี่ไปนู้นนี่ ซึ่งมันหลายอย่างมากๆแล้วพอเป็นแบบนั้นมันทำให้เราต้องวิ่งและเดินเยอะ ช่องนั้นวิ่งขึ้นลงบรรไดเยอะมากกกกกกก แล้วเราก้าวแบบทีนึงสองสามขั้นเป็นแบบนี้ตลอดสองหรือสามเดือนนี่แหละที่เตรียมงาน ตอนแรกเรายังไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นอะไร จนประมาณเดือนสุดท้ายของการเตรียมงาน เราเริ่มรู้สึกว่าตรงหลังเข่า ( น่าจะเป็นเส้นเอ็นไหมเราไม่แน่ใจ ) มันเริ่มเจ็บๆเวลาเดิน แต่ยังไม่ได้เจ็บมากเราเลยไม่ได้สนใจนึกว่าแค่ทำงานเยอะเลยอาจจะเป็นช่วงนี้ แล้วเราก็ทำแบบเดิมไปเรื่อยๆเพราะการเตรียมงานมันก็ยุ่งขึ้นเรื่อยๆเพราะใกล้วัน พอเหลืออีก 2 อาทิตย์จะถึงวันจัดมันเริ่มเจ็บเยอะขึ้น แล้วพอเจ็บเราต้องหยุดเดินก่อนสักพักนึงเลยอะ หลังจากนั้นมันก็เจ็บมาเรื่อยๆช่วงอาทิตย์สุดท้ายคือเจ็บมากแต่ยังเดินปกติได้แต่แค่เวลาขึ้นลงบรรไดมันจะเริ่มขัดๆตรงหลังเข่าเหมือนมันตึงๆ แล้วขึ้นลงแบบปกติไม่ได้ด้วยต้องขานึงลงก่อนขาอีกข้างตาม แต่มันก็จะมีขึ้นลงปกติได้แค่บางช่วง คือรู้ตัวว่าต้องพักขาแล้วนะแต่มันพักไม่ได้เพราะมันใกล้วันแล้วงานมันก็ยิ่งยุ่ง จนสี่วันสุดท้ายเริ่มจะเดินปกติลำบากละเพราะมันเจ็บแล้วรู้สึกตึงมากๆ แล้วพอก่อนวันกีฬาสีก็คือเจ็บมากกกกก เจ็บกว่าเก่าอีกตื่นนอนมาเรายืดขาไม่ได้งอก็ไม่ได้ ต้องค้างไว้นานมากละต้องค่อยๆยืดทีละนิด แล้วเดินปกติเริ่มไม่ได้แล้วต้องเดินแบบขาข้างนึงไปก่อนละอีกข้างตาม แต่มันก็จะมีช่องที่เดินได้แต่ไม่นาน เราฝืนไปจนวันกีฬาสีวันนั้นคือเดินลงบรรไดปกติไม่ได้เลยแบบไม่ได้เลยจริงๆพอเดินขาก็เริ่มกะเผลกละ วันนั้นมันเหมือนกับมันสุดแล้วอะ มันไม่ได้ละ เพราะเราไม่ยอมพักขา ฝืนใช้งานหนักมาตลอดเลยอะแต่เราก็ยังฝืนจนจบวันนะ แล้วในระหว่างวันคือตึงมากกกกกกกก เดินนานๆก็ไม่ได้แต่มันก็จะมีช่องที่เราต้องวิ่งซึ่งเราก็ต้องวิ่ง แล้ววิ่งเหมือนไม่เจ็บวิ่งเหมือนขาไม่ได้เป็นอะไรแต่ความจริงคือเจ็บมากกกกก TT แต่มันหยุดไม่ได้ทั้งๆที่อยากจะหยุดมากแต่เป็นพี่ไงเราก็ต้องดูแลทุกอย่าง พอจบงานเท่านั้นแหละ อหหหหหหหห รู้เรื่อง !!!!! 😭😭😭😭😭😭 เดินแทบมะได้ ไม่มีช่วงที่เราเดินปกติได้เลย ตอนนั้นแต่กระเทือนนิดหน่อยก็เจ็บแล้วอะ แล้วคือต้องยกของแล้วของก็หนักมากเดินปกติก็ไม่ได้อีก !! ตอนนั้นจะร้องละหงุดหงิดแล้วมันก็เจ็บแต่รุ่นน้องเดินมาเห็นพอดีเลยถือไปให้ ยักจะร้องถ้าน้องไม่ถือให้ได้ล้มแน่ๆ แล้วตอนกลับน้องเราเอามอไซมารับ หื้มมมมมมมม !! นั่งไปน้ำตาจะไหล ฮืออออ TT มันเจ็บมากยิ่งจังหวะลงหลุมนะ อหจิกเล็บสุดอยากจะถึงไวๆอยากลงรถอยากกัดลิ้นตาย เจ็บจนน้ำตาคลอแต่ไม่อยากร้องไห้เดี๋ยวน้องรู้ เลยพยายามเก็บสีหน้าตลอดทางแต่พอจังหวะลงรถอะ ฮือออออออ ชั้นลงไม่ได้ !!! แต่ก็ไม่อยากบอกน้องเลยฮึบแล้วฝืนลงแล้วพอลงละเดินพ้นหน้าน้องเท่านั้นแหละ น้ำตาไหล !!!!!! มันเจ็ขแบบเจ็บมากๆเดินร้องไห้เข้าบ้านแต่ก็เช็ดน้ำตาก่อนเข้าบ้าน (เราอยู่คนละบ้านกับน้อง) แล้วหลังจากนั้นก็เป็นแบบนี้ประมาณสองเดือนมั้ง น่าจะใช่จำไม่ได้แล้วอะ TT แล้วกว่าจะปกติ ช่วงนั้นคือหงุดหงิดมาก หงุดหงิดจนจะร้องเพราะมันเดินปกติไม่ได้อะ ทำอะไรก็ช้าไปหมด นู้นไม่ได้นี่ไม่ได้ ร้องไห้ไปก็หลายรอบตื่นเช้ายืดขาก็ไม่ได้เผลอขยับแรงก็เจ็บ😭😭😭😭 แต่สุดท้ายแล้วก็หาย เราก็คิดว่าเออหายละสบายใจเลย แต่หลังจากนั้นสักพักใหญ่ๆเราไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วเดินนานมากกกกก ปกติเดินนานก็แค่ปวดขา แต่นี่คือเราเป็นเหมือนตอนกีฬาสีอะมันเดินไม่ค่อยได้ ขึ้นลงบรรไดปกติไม่ได้ เราเลยอยากรู้ว่ามันจะหายไหมอะ แบบหายปกติ เพราะเราเดินนานไม่ได้เลยพอเดินนานมันก็เป็น มันส่งผลเยอะมากเลยอะแล้วเราชอบเขาอะ ถ้าเป็นแบบนี้เราเที่ยวเขาไม่ได้แน่เลย ยิ่งทางชันๆนะยิ่งเป็นง่ายเลย ฮือออออออ มันเศร้านะถ้าเป็นปกติไม่ได้แล้วอะ การใช้ชีวิตมันลำบากเพราะเดินได้ไม่นานอะ ใครเคยเป็นไหมคะ มันจะหายมั้ยยยย 😭😭😭
เวลาเดินนานๆเอ็นตรงเข่าจะเจ็บๆจะงอหรือยืดขาไม่ค่อยได้ แบบนี้เป็นเพราะอะไรหรอคะ 😭🥲😭