ถ้าดูแค่สกอร์ 2-0
แหม่.. ไทยเราชนะสบายเกือกโว๊ย ชิลๆโว๊ยวันนี้
แต่ความเป็นจริง ไม่เลย
การเจอกับเวียดนาม เป็นเกมที่ยากลำบากตามเคย
เพียงแค่เราโชคดีที่ได้ประตูขึ้นนำจากการผิดพลาดของเขาเอง
ทำให้เขามาเล่นตามเกมที่ตั้งใจไว้ไม่ได้
กลายเป็นว่าเจ้าแห่งการ Counter attack ต้องมาเล่นเกมบุกอย่างหลีกไม่ได้ซะงั้น
สุดท้ายมาโดนเราสวนกลับและได้ประตูที่ 2 จากการทำชิ่งกันสุดสวยและคลาสสิก นึกว่าปืนใหญ่ยุคไร้พ่ายมาเอง
ช่วงพักครึ่ง เวียดนามได้ปรับแทคติกเป็นเกมรุกเต็มสูบ
ไทยโดนบดแบบเสียเชิงเสียคลาสเลยทีเดียว
หลายๆคนบอกไทยนำ 2-0 แล้ว
ไม่ได้เสียคลาสหรอก แค่ผ่อนเกมถอยลงไปรับ
โอเค.. ผ่อนเกมผมเข้าใจ เพราะนำขนาดนี้ต้องปรับ tempo เกมลงเป็นธรรมดา
แต่ถอยลงไปรับเนี่ย ผมว่าไม่ใช่ 555+
หลายต่อหลายครั้งที่เราพยายามจะครองบอล เอาบอลมาเล่นตามเกมที่เราถนัด
แต่มันทำไม่ได้ เราหนีเกมเพรสของเขาไม่ได้
กลางเราวันนี้แพ้ทางเกมไวเวียดนามมาก พอกลางวิ่งสู้ไม่ได้ ภาระก็ตกมาอยูาที่แผงหลัง
หลายๆคนก็ด่าว่าหลังห่วยนู่นนี่
ทั้งๆที่เกมรับมันไม่ใช่แค่หน้าที่ของแผงหลัง แต่มันรวมถึงแดนกลางด้วย ที่จะต้องช่วยสกรีน ช่วยชนก่อนบที่เกมรุกเขาจะมาถึงพื้นที่สุดท้าย
แต่กลางเราช่วงครึ่งหลัง มันไม่ไหวจริงๆ มันป้อแป้ สะเปะสะปะ
เขามาเป็นแผงแบบนี้ หลัง 4 ตัวจะไหวรึ ตายสิครับ
ยิ่งเวลาผ่านไป 10-20 นาที
ยิ่งเห็นความแตกต่างของมาตรฐานความฟิต ความแข็งแกร่งของนักเตะชัดเจน
เขาเคลื่อนที่เยอะกว่าเราแบบเทียบไม่ติด
การที่เราจะกลับเข้าเกมของเราได้ เราต้องเคลื่อนที่ให้ได้มากกว่าเขา พอๆกับเขา
หรืออย่างน้อยๆ ถ้าทำไม่ได้เท่าเขา ก็ต้องทำให้มันใกล้เคียง
คนที่มีบอลจะได้ปล่อยบอลได้ง่ายๆ
ไม่ใช่เงยหน้าขึ้นมา ไม่เจอช่อง ไม่เจอตัวที่จะส่งได้
กลายเป็นว่าเกมเราช้าไปเลย
หลายๆกระทู้ก็แซวการเล่นของเราว่าบอล อบต.
ซึ่งผมเห็นด้วย เราเล่นแบบนั้นจริงๆในครึ่งหลัง เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเคลียร์บอลแบบไร้คลาส 55555+
เรื่องความฟิต ความแข็งแกร่ง การเคลื่อนที่ มันเป็นปัญหาที่เรารู้มานานแล้ว
แต่ไม่เคยแก้ได้ซักที
เกมที่จบไป คือถ้าคนที่ไม่มีบอล
กัดฟันขยับช่วยกันนิดนึง เพื่อให้มีเป้ามีช่องส่ง
เราจะไม่ต้องเตะทิ้งเตะขว้างเป็นบอลอบต.ขนาดนี้
ตัวหลัก ใช้เวลาพักมาเยอะเขามากเลย
แต่สภาพร่างกายคือเป็นรองเขามาก
ไม่ต้องพูดเรื่องจุดโทษว่าถ้าชนายิงเข้า เราคงสบายไปแล้ว เรื่องนั้นมันไม่ได้ทำให้เรายกระดับไปเหนือกว่าเขาได้
เราจะมาหวังจังหวะแบบนั้นในทุกๆนัดไม่ได้
นั่นไม่ได้ถือว่าเราเหนือกว่าเขา
เราจะเหนือกว่าเขา ก็ต่อเมื่อเราเล่นกับเขาได้ โดยที่เขาไม่สามารถทำให้เราอึดอัดได้ตลอด 45 นาทีได้แบบวันนี้ต่างหาก
บางคนอาจบอกว่า จะต้องวิ่ง จะต้องเคลื่อนที่เยอะทำไม
ก็หาแทคติกที่มันเหมาะกับนักเตะเราสิ ที่ไม่ต้องเคลื่อนที่มาก
มันไม่มีแล้ว ฟุตบอลแบบนั้นในสมัยนี้
เมื่อคุณเคลื่อนที่ได้น้อยกว่า วิ่งได้น้อยกว่า
คุณก็เป็นได้แค่มวยรอง ที่เล่นรอแพ้ หรือรอจังหวะฟลุ๊คๆที่จะทำประตูได้เท่านั้นแหละ
กะอีแค่เวียดนามเรายังยกระดับความฟิต ความแข็งแกร่ง การเคลื่อนที่ให้ได้อย่างเขาไม่ได้
เราจะไประดับสูงกว่านี้ได้ยังไง
นี่คือเหตุผลที่เราต้องนกระดับความฟิต และการเคลื่อนที่เราขึ้นไปอีกระดับให้ได่
แหม่.. ไทยเราชนะสบายเกือกโว๊ย ชิลๆโว๊ยวันนี้
แต่ความเป็นจริง ไม่เลย
การเจอกับเวียดนาม เป็นเกมที่ยากลำบากตามเคย
เพียงแค่เราโชคดีที่ได้ประตูขึ้นนำจากการผิดพลาดของเขาเอง
ทำให้เขามาเล่นตามเกมที่ตั้งใจไว้ไม่ได้
กลายเป็นว่าเจ้าแห่งการ Counter attack ต้องมาเล่นเกมบุกอย่างหลีกไม่ได้ซะงั้น
สุดท้ายมาโดนเราสวนกลับและได้ประตูที่ 2 จากการทำชิ่งกันสุดสวยและคลาสสิก นึกว่าปืนใหญ่ยุคไร้พ่ายมาเอง
ช่วงพักครึ่ง เวียดนามได้ปรับแทคติกเป็นเกมรุกเต็มสูบ
ไทยโดนบดแบบเสียเชิงเสียคลาสเลยทีเดียว
หลายๆคนบอกไทยนำ 2-0 แล้ว
ไม่ได้เสียคลาสหรอก แค่ผ่อนเกมถอยลงไปรับ
โอเค.. ผ่อนเกมผมเข้าใจ เพราะนำขนาดนี้ต้องปรับ tempo เกมลงเป็นธรรมดา
แต่ถอยลงไปรับเนี่ย ผมว่าไม่ใช่ 555+
หลายต่อหลายครั้งที่เราพยายามจะครองบอล เอาบอลมาเล่นตามเกมที่เราถนัด
แต่มันทำไม่ได้ เราหนีเกมเพรสของเขาไม่ได้
กลางเราวันนี้แพ้ทางเกมไวเวียดนามมาก พอกลางวิ่งสู้ไม่ได้ ภาระก็ตกมาอยูาที่แผงหลัง
หลายๆคนก็ด่าว่าหลังห่วยนู่นนี่
ทั้งๆที่เกมรับมันไม่ใช่แค่หน้าที่ของแผงหลัง แต่มันรวมถึงแดนกลางด้วย ที่จะต้องช่วยสกรีน ช่วยชนก่อนบที่เกมรุกเขาจะมาถึงพื้นที่สุดท้าย
แต่กลางเราช่วงครึ่งหลัง มันไม่ไหวจริงๆ มันป้อแป้ สะเปะสะปะ
เขามาเป็นแผงแบบนี้ หลัง 4 ตัวจะไหวรึ ตายสิครับ
ยิ่งเวลาผ่านไป 10-20 นาที
ยิ่งเห็นความแตกต่างของมาตรฐานความฟิต ความแข็งแกร่งของนักเตะชัดเจน
เขาเคลื่อนที่เยอะกว่าเราแบบเทียบไม่ติด
การที่เราจะกลับเข้าเกมของเราได้ เราต้องเคลื่อนที่ให้ได้มากกว่าเขา พอๆกับเขา
หรืออย่างน้อยๆ ถ้าทำไม่ได้เท่าเขา ก็ต้องทำให้มันใกล้เคียง
คนที่มีบอลจะได้ปล่อยบอลได้ง่ายๆ
ไม่ใช่เงยหน้าขึ้นมา ไม่เจอช่อง ไม่เจอตัวที่จะส่งได้
กลายเป็นว่าเกมเราช้าไปเลย
หลายๆกระทู้ก็แซวการเล่นของเราว่าบอล อบต.
ซึ่งผมเห็นด้วย เราเล่นแบบนั้นจริงๆในครึ่งหลัง เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเคลียร์บอลแบบไร้คลาส 55555+
เรื่องความฟิต ความแข็งแกร่ง การเคลื่อนที่ มันเป็นปัญหาที่เรารู้มานานแล้ว
แต่ไม่เคยแก้ได้ซักที
เกมที่จบไป คือถ้าคนที่ไม่มีบอล
กัดฟันขยับช่วยกันนิดนึง เพื่อให้มีเป้ามีช่องส่ง
เราจะไม่ต้องเตะทิ้งเตะขว้างเป็นบอลอบต.ขนาดนี้
ตัวหลัก ใช้เวลาพักมาเยอะเขามากเลย
แต่สภาพร่างกายคือเป็นรองเขามาก
ไม่ต้องพูดเรื่องจุดโทษว่าถ้าชนายิงเข้า เราคงสบายไปแล้ว เรื่องนั้นมันไม่ได้ทำให้เรายกระดับไปเหนือกว่าเขาได้
เราจะมาหวังจังหวะแบบนั้นในทุกๆนัดไม่ได้
นั่นไม่ได้ถือว่าเราเหนือกว่าเขา
เราจะเหนือกว่าเขา ก็ต่อเมื่อเราเล่นกับเขาได้ โดยที่เขาไม่สามารถทำให้เราอึดอัดได้ตลอด 45 นาทีได้แบบวันนี้ต่างหาก
บางคนอาจบอกว่า จะต้องวิ่ง จะต้องเคลื่อนที่เยอะทำไม
ก็หาแทคติกที่มันเหมาะกับนักเตะเราสิ ที่ไม่ต้องเคลื่อนที่มาก
มันไม่มีแล้ว ฟุตบอลแบบนั้นในสมัยนี้
เมื่อคุณเคลื่อนที่ได้น้อยกว่า วิ่งได้น้อยกว่า
คุณก็เป็นได้แค่มวยรอง ที่เล่นรอแพ้ หรือรอจังหวะฟลุ๊คๆที่จะทำประตูได้เท่านั้นแหละ
กะอีแค่เวียดนามเรายังยกระดับความฟิต ความแข็งแกร่ง การเคลื่อนที่ให้ได้อย่างเขาไม่ได้
เราจะไประดับสูงกว่านี้ได้ยังไง