สวัสดีค่ะเราอยู่ป.5นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกถ้าผิดพลาดอะไรก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เรามีเพื่อนสนิทอยู่1คนชื่อว่าเอละกัน(ชื่อสมมุตินะคะ)เรากับเอ สนิทกันมา5ปีค่ะรวมปีนี้ปีที่6เราเข้ามาเรียนที่ร.รตอนอ.3ค่ะตอนนั้นเราโดนล้อเรื่องชื่อเพราะเราชื่อพีคคือเราอ้วนแล้วชื่อเรามันออกเสียงคล้ายคำว่าpigที่แปลว่าหมู มันเป็นปมของเราตั้งแต่ตอนนั้น เราเลยไม่ชอบให้ใครมาเรียกว่าอ้วน ถึงจะเป็นครูก็เถอะ แล้วเอก็เห็นตอนที่เราโดนล้อ เอเลยรู้สึกสงสารเรา แล้วเอก็เค้ามาถามว่าเป็นอะไรรึป่าว ตอนนั้นเราไม่ได้ตอบอะไรเพราะเราพึ่งโดนล้อมาแล้วเพื่อนของเอชื่อบีละกัน เค้าก็มาเริ่มสนิทกับเรามั้ง แล้วเอก็คิดว่าเราแย่งเพื่อนของเอ เราขึ้นป.1มาเราได้รู้จักเพื่อนคนนึงชื่อหลิงๆใช้ชื่อจริงๆเลยนะคะ เค้าก็มาชวนเราคุยแล้วหลังจากนั้นเราก็สนิทกันเราเป็นคนที่หวงเพื่อนมากพอมีคนอยากมาเล่นกับหลิวงๆเราจะทำท่าไม่ค่อยพอใจแล้วเอก็เป็น1ในนั้นที่โดนเราทำใส่เพราะอยากเล่นกับเราและหลิงๆแล้วมันก็มีเพื่อนคนนึงชื่อน้ำใจดูเหมือนเค้าอยากสนิทกับหลิงๆมากเราเลยไม่พอใจกว่าเดิมมากๆตามนิสัยที่เราหวงเพื่อนนั่นแหละมันมีอยู่ครั้งนึงที่เรากับหลิงๆกินข้าวเสร็จกำลังจะไปเทอาหารซึ่งเรากันหลิงๆก็เดินข้างกันแล้วน้ำใจก็เข้ามาแทรก ระหว่างเรากับหลิงๆ เราเลยบอกน้ำใจไปว่า
น้ำในเรามาอยู่ก่อนนะ แล้วน้ำใจก็ตะคอกใส่เราว่า เรามาก่อน ตอนนั้นเรารู้สึกช็อคมาก แต่ก็ทำเป็นช่างมัน พอมาช่วงใกล้วันคริสต์มาส ร.รของเราเป็นร.รคริสและมันมีจับฉลาก20บาทที่ตึก2แล้วเราก็ไปจับกับหลิง แต่มีวันนึงที่ไปจับฉลากหลิงก็พูดมาว่า เราไม่เล่นกับเธอแล้ว ตอนนั้นเราร็สึกช็อคมากเราเลยเดินกลับตึก1ที่เราอยู่ หลังจากวันนั้นน้ำใจกับหลิงก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน โดยที่ไม่มีเราอยู่ในความทรงจำ. พอเราขึ้นป.3เราก็เริ่มสนิทกับเอหรืออ๋อมแอ๋มเพื่อนสนิทของเราแต่ก็มีเด็กใหม่เข้ามาชื่อโมจิแล้วโมจก็กลายเป็นเพื่อนสนิทหลิงอีกคนพอขึ้นป.4เราก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกันกับแอ๋มที่วันๆนึงแทบจะไม่ห่างกันตัวติดกันอย่างกับฝาแฝดแต่ก็ไม่ขนาดนั้นเพราะแอ๋มเป็นคนผอมสูงส่วนเราอ้วนแต่แอ๋มก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรพอขึ้นป.5เทอม2ด้วยโควิดทำให้เราต้องเรียนออนไลน์และทางร.รได้เปิดon siteแต่จะมีกรุบA B Cกลุ่มAคือกลุ่มเลขคู่กลุ่มBคือเลขคี่ส่วนกลุ่มCเป็นกลุ่มที่ต้องมาร.รทุกวันซึ่งจะมาในเหตุจำเป็นคือมากับแม่ที่เป็นครูหรือมารับน้องที่อยู่อนุบาล โชคไม่ค่อยดีแอ๋มอยู่กลุ่มAส่วนเราอยู่กลุ่มBซึ่งจะสลับกันมาA B ห้องเราบางคนได้ห้อง2ส่วนบางส่วนได้ห้อง1เราได้ห้อง1
เราได้อยู่ห้องเหมือนกับเเอ๋มห้อง1มีลูกครูถึง2คนมี ผญชื่อกอไผ่ ผชต้นน้ำ ต้นน้ำเนี่ยแหละขี้ฟ้องมากก555 พอเปิด on siteแบบเต็มตัวมาทุกคนเราก็ดีใจมากที่จะได้เจอเพื่อนสนิทสักทีเราเป็นเด็กหลังห้องแต่เด็กหลังห้องมีแต่ตัวท็อปๆติดเลขหลักเดียวเราก็คือ1ในนั้นแล้วโต๊ะข้างหน้าเพื่อนเราใช้แล้วน้ำใจไงเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะเรื่องมันผ่านมานานแล้วเมื่อวานเราได้ขึ้นโบสถ์ทำพิธีอะไรสักอย่างเราก็ไม่รู้เพราะเราเป็นพุธแล้วต้องตามลำดับเรากับเพื่อนสนิทไม่ได้อยู่ด้วยกันแน่นอนเพราะเพื่อนเราสูงเลยได้อยู่หลังๆส่วนเราอยู่กลางๆแล้วพอเข้ามาในโบสถ์เราก็นั่งเก้าอี้แถวยาวที่ข้างล่างมีเบาะเล็กๆให็คุกเข้าทำพิธีแล้วน้ำใจก็นั่งคั่นเรากับเเอ๋มไว้แล้วก็ไม่สนหัวเราเลยชวนคุยแต่แอ๋มมีแต่บางทีที่จะหันมาคุยกับเราแปปนึงแล้วก็ไปคุยกับแอ๋มต่อเราร็สึกโกรธแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะอยู่ในโบสถ์ที่มีคนเยอะมากสายชั้นป.4ถึงม.3อยู่ในโบสถ์ ครูที่กำลังพูดก็ได้บอกให้หยุดพูดแปปนึงแต่แอ๋มกับน้ำใจก็ยังคุยกันต่อเราเลยบอกให้หยุดพูดแต่ก็หยุดแปปนึงแล้วก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมแต่เราไปได้ยินที่พวกมันคุยกันเเอ๋มได้พูดเรื่องส่วนตัวที่ไม่เคยบอกเราที่วันนี้เป็นงานกินเลี้ยงจะมัดผมหางม้ามาแล้วก็บอกเวลารถตู้ที่ต้องตื่นกี่โมงรถตู้มาถึงกี่โมงต้องแต่งตัวให้เสร็จก่อนกี่โมงที่รถตู้จะมามันไม่เคยบอกเราที่เป็นเพื่อนสนิทมันเลยด้วยซ้ำแต่กลับไปบอกไอใจคนที่เคยแย่งเพื่อนสนิทของคนอื่นมา เราเลยโกรธมากและเกือบน้ำตาไหลเราเลยงอนมันและไม่พูดกับมันแค่พยักหน้าเวลามันพูดหรือถ้าต้องตอบจริงๆเราก็จะพูดช้าๆเบาๆแต่มันก็รู้นิสัยเราดีและไม่ง้อเพราะเดี๋ยวสักพักเราก็จะหายมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆแล้วใจชอบนั่ง2ขามาเกาะโต๊ะเพื่อนเราและชวนคุยแล้วก็มาดูกล่องดินสอเพื่อนเราแล้วก็ทำตกจนเพื่อนเราเริ่มรำคาญพอพักเที่ยงตอนกินข้าวเราเลยเล่าเรื่องที่ใจมันเคยแย่งหลิงไปจากเราแต่เราพึ่งมารู้ทีหลังตอนป.3ว่าที่หลิงไล่เราไปแค่พูดเล่นเฉยๆแอ๋มก็เลยคิดว่าเรากำลังถูกแทรกกลางอยู่ เราก็คิดแบบนี้มาตั้งนานแล้ว เราไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย
เพื่อนสนิทกับเรากำลังถูกแทรกกลางอยู่รึปล่าว?
เรามีเพื่อนสนิทอยู่1คนชื่อว่าเอละกัน(ชื่อสมมุตินะคะ)เรากับเอ สนิทกันมา5ปีค่ะรวมปีนี้ปีที่6เราเข้ามาเรียนที่ร.รตอนอ.3ค่ะตอนนั้นเราโดนล้อเรื่องชื่อเพราะเราชื่อพีคคือเราอ้วนแล้วชื่อเรามันออกเสียงคล้ายคำว่าpigที่แปลว่าหมู มันเป็นปมของเราตั้งแต่ตอนนั้น เราเลยไม่ชอบให้ใครมาเรียกว่าอ้วน ถึงจะเป็นครูก็เถอะ แล้วเอก็เห็นตอนที่เราโดนล้อ เอเลยรู้สึกสงสารเรา แล้วเอก็เค้ามาถามว่าเป็นอะไรรึป่าว ตอนนั้นเราไม่ได้ตอบอะไรเพราะเราพึ่งโดนล้อมาแล้วเพื่อนของเอชื่อบีละกัน เค้าก็มาเริ่มสนิทกับเรามั้ง แล้วเอก็คิดว่าเราแย่งเพื่อนของเอ เราขึ้นป.1มาเราได้รู้จักเพื่อนคนนึงชื่อหลิงๆใช้ชื่อจริงๆเลยนะคะ เค้าก็มาชวนเราคุยแล้วหลังจากนั้นเราก็สนิทกันเราเป็นคนที่หวงเพื่อนมากพอมีคนอยากมาเล่นกับหลิวงๆเราจะทำท่าไม่ค่อยพอใจแล้วเอก็เป็น1ในนั้นที่โดนเราทำใส่เพราะอยากเล่นกับเราและหลิงๆแล้วมันก็มีเพื่อนคนนึงชื่อน้ำใจดูเหมือนเค้าอยากสนิทกับหลิงๆมากเราเลยไม่พอใจกว่าเดิมมากๆตามนิสัยที่เราหวงเพื่อนนั่นแหละมันมีอยู่ครั้งนึงที่เรากับหลิงๆกินข้าวเสร็จกำลังจะไปเทอาหารซึ่งเรากันหลิงๆก็เดินข้างกันแล้วน้ำใจก็เข้ามาแทรก ระหว่างเรากับหลิงๆ เราเลยบอกน้ำใจไปว่า
น้ำในเรามาอยู่ก่อนนะ แล้วน้ำใจก็ตะคอกใส่เราว่า เรามาก่อน ตอนนั้นเรารู้สึกช็อคมาก แต่ก็ทำเป็นช่างมัน พอมาช่วงใกล้วันคริสต์มาส ร.รของเราเป็นร.รคริสและมันมีจับฉลาก20บาทที่ตึก2แล้วเราก็ไปจับกับหลิง แต่มีวันนึงที่ไปจับฉลากหลิงก็พูดมาว่า เราไม่เล่นกับเธอแล้ว ตอนนั้นเราร็สึกช็อคมากเราเลยเดินกลับตึก1ที่เราอยู่ หลังจากวันนั้นน้ำใจกับหลิงก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน โดยที่ไม่มีเราอยู่ในความทรงจำ. พอเราขึ้นป.3เราก็เริ่มสนิทกับเอหรืออ๋อมแอ๋มเพื่อนสนิทของเราแต่ก็มีเด็กใหม่เข้ามาชื่อโมจิแล้วโมจก็กลายเป็นเพื่อนสนิทหลิงอีกคนพอขึ้นป.4เราก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกันกับแอ๋มที่วันๆนึงแทบจะไม่ห่างกันตัวติดกันอย่างกับฝาแฝดแต่ก็ไม่ขนาดนั้นเพราะแอ๋มเป็นคนผอมสูงส่วนเราอ้วนแต่แอ๋มก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรพอขึ้นป.5เทอม2ด้วยโควิดทำให้เราต้องเรียนออนไลน์และทางร.รได้เปิดon siteแต่จะมีกรุบA B Cกลุ่มAคือกลุ่มเลขคู่กลุ่มBคือเลขคี่ส่วนกลุ่มCเป็นกลุ่มที่ต้องมาร.รทุกวันซึ่งจะมาในเหตุจำเป็นคือมากับแม่ที่เป็นครูหรือมารับน้องที่อยู่อนุบาล โชคไม่ค่อยดีแอ๋มอยู่กลุ่มAส่วนเราอยู่กลุ่มBซึ่งจะสลับกันมาA B ห้องเราบางคนได้ห้อง2ส่วนบางส่วนได้ห้อง1เราได้ห้อง1
เราได้อยู่ห้องเหมือนกับเเอ๋มห้อง1มีลูกครูถึง2คนมี ผญชื่อกอไผ่ ผชต้นน้ำ ต้นน้ำเนี่ยแหละขี้ฟ้องมากก555 พอเปิด on siteแบบเต็มตัวมาทุกคนเราก็ดีใจมากที่จะได้เจอเพื่อนสนิทสักทีเราเป็นเด็กหลังห้องแต่เด็กหลังห้องมีแต่ตัวท็อปๆติดเลขหลักเดียวเราก็คือ1ในนั้นแล้วโต๊ะข้างหน้าเพื่อนเราใช้แล้วน้ำใจไงเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะเรื่องมันผ่านมานานแล้วเมื่อวานเราได้ขึ้นโบสถ์ทำพิธีอะไรสักอย่างเราก็ไม่รู้เพราะเราเป็นพุธแล้วต้องตามลำดับเรากับเพื่อนสนิทไม่ได้อยู่ด้วยกันแน่นอนเพราะเพื่อนเราสูงเลยได้อยู่หลังๆส่วนเราอยู่กลางๆแล้วพอเข้ามาในโบสถ์เราก็นั่งเก้าอี้แถวยาวที่ข้างล่างมีเบาะเล็กๆให็คุกเข้าทำพิธีแล้วน้ำใจก็นั่งคั่นเรากับเเอ๋มไว้แล้วก็ไม่สนหัวเราเลยชวนคุยแต่แอ๋มมีแต่บางทีที่จะหันมาคุยกับเราแปปนึงแล้วก็ไปคุยกับแอ๋มต่อเราร็สึกโกรธแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะอยู่ในโบสถ์ที่มีคนเยอะมากสายชั้นป.4ถึงม.3อยู่ในโบสถ์ ครูที่กำลังพูดก็ได้บอกให้หยุดพูดแปปนึงแต่แอ๋มกับน้ำใจก็ยังคุยกันต่อเราเลยบอกให้หยุดพูดแต่ก็หยุดแปปนึงแล้วก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมแต่เราไปได้ยินที่พวกมันคุยกันเเอ๋มได้พูดเรื่องส่วนตัวที่ไม่เคยบอกเราที่วันนี้เป็นงานกินเลี้ยงจะมัดผมหางม้ามาแล้วก็บอกเวลารถตู้ที่ต้องตื่นกี่โมงรถตู้มาถึงกี่โมงต้องแต่งตัวให้เสร็จก่อนกี่โมงที่รถตู้จะมามันไม่เคยบอกเราที่เป็นเพื่อนสนิทมันเลยด้วยซ้ำแต่กลับไปบอกไอใจคนที่เคยแย่งเพื่อนสนิทของคนอื่นมา เราเลยโกรธมากและเกือบน้ำตาไหลเราเลยงอนมันและไม่พูดกับมันแค่พยักหน้าเวลามันพูดหรือถ้าต้องตอบจริงๆเราก็จะพูดช้าๆเบาๆแต่มันก็รู้นิสัยเราดีและไม่ง้อเพราะเดี๋ยวสักพักเราก็จะหายมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆแล้วใจชอบนั่ง2ขามาเกาะโต๊ะเพื่อนเราและชวนคุยแล้วก็มาดูกล่องดินสอเพื่อนเราแล้วก็ทำตกจนเพื่อนเราเริ่มรำคาญพอพักเที่ยงตอนกินข้าวเราเลยเล่าเรื่องที่ใจมันเคยแย่งหลิงไปจากเราแต่เราพึ่งมารู้ทีหลังตอนป.3ว่าที่หลิงไล่เราไปแค่พูดเล่นเฉยๆแอ๋มก็เลยคิดว่าเรากำลังถูกแทรกกลางอยู่ เราก็คิดแบบนี้มาตั้งนานแล้ว เราไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย