ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเรารู้สึกเหมือนมีอีกคนอยู่ในความคิดของเราอะค่ะ เหมือนว่าเวลาเราคิดหรือตัดสินใจอะไรซักอย่าง จะมีอีกคนคอยช้วยคิด คอยตอบคำถาม คอยช้วยยกตัวอย่าง และช้วยหาทางออกของปัญหาให้อะค่ะ เราไม่รู้ว่ามันเป็นอาการทางจิตหรือเปล่า หรือมีใครเป็นเหมือนเราไหม
เราก็ไม่กล้าถามใครหรือเล่าให้ใครฟังเราก็แอบกลัวว่า คนอื่นจะหาว่าเราเป็นบ้า
ตัวอย่างสถานการณ์ประกอบ
สมมุติว่าเรากำลังนั่งกินส้มตำเผ็ดๆอยู่แล้วเรารุ้สึกเผ็ดมาก ก็จะมีเสียอีกคนเนี้ย ตอบเรากว่า "ก็เลิกกินสิ มันเผ็ดนะ เดี่ยวก็ปวดท้องอีกหรอก" พอเราคิดแย้งเค้ากลับไปว่า "ไม่เป็นไร เดี่ยวค่อยกินนมจืดตามก็ไม่ปวดท้องแล้ว" อีกคนนั้นก็จะตอบกลับมา เหมือนเป็นฟีลตัดบทว่า "เตือนแล้วนะไม่เลิกก็ช่าง" อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ
เราสามารถความคุมตัวเองได้ทุกอย่างเลยนะคะ แล้วก็สามารถคิดทบทวนในสิ่งที่เค้าเตือนนั้นได้ด้วยว่ามันสมเหตุสมผลไหม หรือ มันควรทำตามหรือเปล่า เราสามารถคิดตามได้หมดเลย แล้วเค้าก็ไม่สามารถสั่งหรือควบคุมให้เราทำ หรือไม่ทำอะไรได้นะคะ อีกคนในหัวเหมือนจะสามารถแต่ช้วยคิดหรือช้วยหาคำตอบได้เท่านั้นเองค่ะ แต่จะได้ยินเค้าตอบเราแค่ตอนที่เรามีสมาธิมากๆ หรือ ตอนที่เราต้องการคำตอบจากเขา เราถึงจะรับรุ้และได้ยินความคิดนั้นจากเขา
วันนี้เราเล่าไห้รุ่นพี่ฟังรุ่นพี่ก็บอกว่า เค้าไม่เป็นเหมือนเราแล้วบอกว่ามันแปลก กลัวเรามีอาการทางจิตด้วย
เราเลยอยากรู้ว่ามีคนเป็นเหมือนเราไหม และ อาการแบบนี้มันเป็นอาการทางจิตเวช อย่างหนึ่งหรือเปล่า ถ้าพี่จิตแพทย์ผ่านมาเจอ หนูก็ขอรบกวนขอคำแนะนำหน่อยนะคะ
ปล1 เราเพิ่งจะอายุ 22 เองนะคะ
ปล2 เราไม่รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องแย่นะคะ กลับกัน เรารู้สึกดีด้วยซ้ำ เหมือนมีเราอีกคนคอยช้วยคิดช้วยเตือนสติเราในหลายๆเรื่อง โดยที่ไม่ต้องไห้ใครรับรู้กับเราด้วย
ปล3 วันใหนเครียดๆหรือเหนื่อยๆมา เราก็พูดกะอีกคนในหัวเนี้ยแหละค่ะ แล้วเค้าก็จะตอบเรากลับมามาประมาณว่า สู้ๆสิ นึกถึงผลที่มันจะได้หลังจากนี้สิ จะได้ไม่รู้สึกเหนื่อย
เหมือนมีอยู่คนในหัว
เราก็ไม่กล้าถามใครหรือเล่าให้ใครฟังเราก็แอบกลัวว่า คนอื่นจะหาว่าเราเป็นบ้า
ตัวอย่างสถานการณ์ประกอบ
สมมุติว่าเรากำลังนั่งกินส้มตำเผ็ดๆอยู่แล้วเรารุ้สึกเผ็ดมาก ก็จะมีเสียอีกคนเนี้ย ตอบเรากว่า "ก็เลิกกินสิ มันเผ็ดนะ เดี่ยวก็ปวดท้องอีกหรอก" พอเราคิดแย้งเค้ากลับไปว่า "ไม่เป็นไร เดี่ยวค่อยกินนมจืดตามก็ไม่ปวดท้องแล้ว" อีกคนนั้นก็จะตอบกลับมา เหมือนเป็นฟีลตัดบทว่า "เตือนแล้วนะไม่เลิกก็ช่าง" อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ
เราสามารถความคุมตัวเองได้ทุกอย่างเลยนะคะ แล้วก็สามารถคิดทบทวนในสิ่งที่เค้าเตือนนั้นได้ด้วยว่ามันสมเหตุสมผลไหม หรือ มันควรทำตามหรือเปล่า เราสามารถคิดตามได้หมดเลย แล้วเค้าก็ไม่สามารถสั่งหรือควบคุมให้เราทำ หรือไม่ทำอะไรได้นะคะ อีกคนในหัวเหมือนจะสามารถแต่ช้วยคิดหรือช้วยหาคำตอบได้เท่านั้นเองค่ะ แต่จะได้ยินเค้าตอบเราแค่ตอนที่เรามีสมาธิมากๆ หรือ ตอนที่เราต้องการคำตอบจากเขา เราถึงจะรับรุ้และได้ยินความคิดนั้นจากเขา
วันนี้เราเล่าไห้รุ่นพี่ฟังรุ่นพี่ก็บอกว่า เค้าไม่เป็นเหมือนเราแล้วบอกว่ามันแปลก กลัวเรามีอาการทางจิตด้วย
เราเลยอยากรู้ว่ามีคนเป็นเหมือนเราไหม และ อาการแบบนี้มันเป็นอาการทางจิตเวช อย่างหนึ่งหรือเปล่า ถ้าพี่จิตแพทย์ผ่านมาเจอ หนูก็ขอรบกวนขอคำแนะนำหน่อยนะคะ
ปล1 เราเพิ่งจะอายุ 22 เองนะคะ
ปล2 เราไม่รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องแย่นะคะ กลับกัน เรารู้สึกดีด้วยซ้ำ เหมือนมีเราอีกคนคอยช้วยคิดช้วยเตือนสติเราในหลายๆเรื่อง โดยที่ไม่ต้องไห้ใครรับรู้กับเราด้วย
ปล3 วันใหนเครียดๆหรือเหนื่อยๆมา เราก็พูดกะอีกคนในหัวเนี้ยแหละค่ะ แล้วเค้าก็จะตอบเรากลับมามาประมาณว่า สู้ๆสิ นึกถึงผลที่มันจะได้หลังจากนี้สิ จะได้ไม่รู้สึกเหนื่อย