สืงคโปร์ชาติเล็กเค้าก็มีวิธีแสวงหาความสำเร็จตามแบบของเค้า โอนสัญชาติมันก็มีส่วนช่วยแต่สาเหตุจริงๆคือการสร้างทีมและใช้งานอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ระดับเยาวชนต่างหาก

ปี 1998 นั้นสิงคโปร์เป็นแชมป์ด้วยตัวสิงคโปร์แท้ๆล้วนๆ

ช่วงยุค 2004-2012 ที่ได้แชมป์ไป 3 ครั้งบางคนท่องจำมาว่าเพราะโอนสัญชาติ มันก็มีส่วนอยู่แต่แกนหลักจริงๆของสิงคโปร์ยุคนั้นคือตัวที่สิงคโปร์สร้างขึ้นมาเองต่างหาก ไครูล อัมรี, นอห์ อลัม ชาห์, ไบฮัคกี้ ไคซาน, อินดรา ซาห์ดาน, ชาริล อิซซัค, ฮัสซัน ซันนี่ พวกนี้คือแกนหลักที่สิงคโปร์สร้างขึ้นมาเองตั้งแต่ชุดเยาวชนและมีส่วนร่วมกับแชมป์ทั้ง 3 ครั้ง แม้กระทั่งฮาริส ฮารุนและซาฟุวาน บาฮารุดดินที่ยังหลงเหลือมาถึงทีมชุด 2021 ก็ยังทันเป็นแชมป์ในปี 2012

พวกตัวต่างชาติที่เป็นแกนจริงๆมีแค่ Daniel Bennett ที่อยู่ในทีมทั้ง 2004, 2007, 2012 ส่วนพวกที่เหลือมาแล้วก็ไปทั้ง Agu, Dickson, Duric หรือพวกตัวจีนโอนสัญชาติ

ที่พวกอัมรีหรือนอห์ อลัม ชาห์ พัฒนาฝีเท้าและยืนระยะได้ขนาดนั้นเป็นเพราะการเล่นอาชีพในช่วงที่เอสลีกบูมด้วย พอเอสลีกตกต่ำนักเตะสิงคโปร์ก็ขาดการขัดเกลาฝีเท้าตามไปด้วย นักเตะที่สิงคโปร์หวังจะให้เป็นแกนยุคต่อไปอย่างฮาริส ฮารุน, ซาฟุวาน หรือฟาริส รัมลี่เลยยืนระยะแบกทีมเหมือนพวกยุคเก่าไม่ได้เลย