เราอายุ28ปี โสดมานานมากแล้ว เป็นลูกคนเดียว ค่อนข้างสนิทกับพ่อแม่ พาพ่อแม่ไปเที่ยว ไปกินอาหารอร่อยๆ หรือไปเดินห้าง เดินตลาดนัดก็จะไปด้วยกันทุกอาทิตย์
บางครั้งเราก็ไปคนเดียวบ้าง หรือไปกับเพื่อนสนิทบ้าง เรามีเพื่อนสนิทอยู่2คนที่สนิทกันมากๆเหมือนพี่น้อง เพราะรู้จักกันมาตั้งแต่เล็กๆเลย
เราไม่มีปัญหากับการอยู่คนเดียว นอนคนเดียว เดินห้าง กินข้าว ดูหนังคนเดียวได้
อาชีพเราเป็นพนักงานออฟฟิศ เงินเดือนพออยู่พอกิน มีผ่อนรถ ผ่อนบ้าน พาพ่อแม่ไปเที่ยวต่างจังหวัดได้ งานที่ทำเราก็ไม่ได้ชอบ แต่ก็ไม่ได้เกลียด สังคมในที่ทำงานก็ถือว่าดี
เรามีความคิดว่า เราอยากใช้ชีวิตดูแลพ่อกับแม่ไปเรื่อยๆ ตอนนี้ถ้าจะมีใครเข้ามาก็อยากให้เป็นแค่เพื่อนสนิทก็พอ เอาไว้พูดคุยปรึกษา ไปเที่ยว ไปกินของอร่อยกันได้ ถ้าพ่อแม่เราหมดบุญเมื่ิอไหร่ เราก็อยากจะจากโลกใบนี้ไปเหมือนกัน
เพราะเรารู้สึกว่าชีวิตเราไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว และการเป็นมนุษย์มันก็เหนื่อย มันต้องดิ้นรน ชีวิตก็เปราะบาง ต้องทำงาน ต้องเจ็บป่วย
ทุกคนคิดว่าเราแปลก หรือผิดปกติมั๊ยคะ เราเล่าให้เพื่อนสนิทฟัง เพื่อนบอกว่าเราอาจกำลังเครียดอยู่ ให้ไปลองพบจิตแพทย์ แต่เราไม่ได้รู้สึกเครียด ไม่ได้อยากจะจบชีวิตตัวเองตอนนี้นะ แค่อยากจะไปหลังจากที่ไม่มีใครให้ห่วงแล้วเท่านั้น
เราควรไปปรึกษาจิตแพทย์ดีมั๊ย

หากผิดกฎต้องขออภัยนะคะ