เกริ่นก่อนเลยนะคะว่าเรามีเพื่อนที่เรียนด้วยกันตอน ม.ต้น ขอใช้นามสมมติแล้วกันนะคะ เรา หวาน ตอง ได้มาอยู่หอด้วยกันตั้งแต่ ม.3 เทอม 2 ปัจจุบันนี้ ม.4 เทอม 2 ค่ะ ตอน ม.ปลายเราได้แยกกันเรียนนะคะ ตัวเราเองเรียนวิทย์-คณิต ส่วนหวานกับตองเรียนฝรั่งเศสแต่คนละห้อง เราอยู่ด้วยกันสามคน แล้วเรากับหวานเนี่ยพูดคุยกันตลอด ในที่นี้เราก็คือคนให้คำปรึกษาอะค่ะ ทุกเรื่องเลย แล้วเรากับหวานมีความคิดว่าตองเห็นแก่ตัวมากๆ ตองมักจะยืมเงินเราบ่อยๆ ยืมแล้วคืนอีกอาทิตย์นึงหรือถัดไปสองอาทิตย์เลยค่ะ ตอนมาอยู่ด้วยกันเพื่อนไม่เอาอะไรมาเลย แบบทุกๆอย่างคือเรากับหวานเอามาหมดแล้วเพราะบอกไปตองก็ไม่เอามา ก่อนเปิดเทอม ม.4 เทอม 2 เราก็ได้ให้หวานไปรับที่บ้าน เราเอาน้ำไป เตารีด ของใช้ส่วนรวมต่างๆ แล้วพอเรียนอีกอาทิตย์นึงเราบอกให้ตองเอาน้ำมา ซึ่งเพื่อนบอกว่าเอามาไม่ได้ หวานก็เลยเอามา เวลาเราซื้ออะไรมาเพื่อนก็มักจะหยิบกินตลอด โดยไม่สนใจว่ามันจะเป็นยังไง ห้องไม่เคยทำ ถังขยะไม่เคยทิ้ง ขวดน้ำวางเต็มไปหมด เรากับหวานต้องคอยทำ แล้วกินตรงไหนทิ้งตรงนั้น ปล่อยให้มดขึ้น จานไม่ล้าง บางครั้งชอบพ่นคำแรงๆใส่ ไหนจะเอาเสื้อตัวที่ใส่แล้วไปใส่ไว้กับตู้ที่มีเสื้อผ้าเรากับหวานที่ยังไม่ใส่ ในความคิดของเราคือตองไม่สนอะไรเลยนอกจากเรื่องตัวเอง เราจะต้องคอยตามแก้ปัญหาให้ตลอด แล้วเตียงเราตอนแรกตกลงกันว่าจะแยกกันนอน แต่ไปๆมาๆเอาเตียงชนกันแล้วนอนสามคน หวานนอนตรงกลาง แล้วตรงกลางมันจะเป็นร่องๆค่ะเพื่อนก็จะเบี่ยงไปนอนทางเราบ้าง ทางตองบ้าง แล้วมาคืนนี้ตองบอกว่าไม่เคยได้นอนสบายๆเลย จะเว้นที่ไว้ทำไม ก็เลยมานอนตรงกลาง เพื่อนก็เริ่มเอาหมอนข้างเราไปนอน ขยับบ่อย กระดิกขา ทำให้มันสะเทือนไปทั้งเตียง จนเรานอนไม่หลับ แล้วเล่นเกมเสียงดังมากๆ บางทีเราก็รู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว ทำไมถึงไม่รู้สึกอะไรเลย ว่าก็แล้ว ด่าก็แล้ว เพื่อนยังดูเฉยๆ บางทีคิดว่าเพื่อนอาจจะคิดว่าสนิทกันมาเลยไม่เป็นอะไร ควรทำยังไงดีคะ เริ่มยังไงดี เราควรย้ายที่นอนไปนอนข้างล่างมั้ยเพื่อที่จะไม่ได้ทะเลาะกัน แต่เราต้องทนไปถึง ม.6 เลย เราไม่น่าไหว ขอความเห็นหน่อยค่ะ