รัก...อำมหิต






รัก...อำมหิต

ล. วิลิศมาหรา
 
ฉันนั่งคุกเข่าอยู่ปากหลุมที่ถูกขุดลึกกว้างยาวหลายเมตร ร่างของมอนโรและสหายร่วมอุดมการณ์หลายคนก่ายทับกันอยู่ก้นหลุม และอีกไม่นานก็จะมีร่างของฉันซ้อนทับอยู่ข้างบนสุด อีกฟากของหลุมข้างหน้าคือบุรุษในชุดนายทหารเต็มยศ นายพลโอลด์มานผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศนี้ เขานั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้ มีแถวทหารยืนเรียงรายอยู่ด้านหลัง

ฉันสบตาเขา ยังมองเห็นร่องรอยหวั่นไหวแฝงแววอาลัยรักฉายชัดอยู่เต็มเงาตา ในนาทีพิศวาสของสองเรา ดวงตาของเขาคู่นั้นมันฉายแววเอ็นดูรักใคร่ฉันเป็นพิเศษ และมันทำให้ฉันแน่ใจว่าเขาก็รักฉัน แต่ทว่า...ความรักของบุรุษผู้มีอำนาจและเกียรติยศศักดิ์ศรีที่ต้องพิทักษ์ ที่มีต่อผู้หญิงเพียงคนเดียวนั้น มันช่างน้อยค่า ด้อยราคาเกินกว่าจะนำมาพิจารณาใส่ใจให้ฉุกคิดภาระหน้าที่ของเขายิ่งใหญ่กว่านั้นมากนัก

เราต่างกันโดยสิ้นเชิง สายลับสาวผู้ถูกฝึกมาอย่างดี กลับต้องมาแพ้พ่ายให้แก่หัวใจรักของตัวเอง และเพราะความอ่อนแออย่างไม่น่าให้อภัยของฉัน จึงชักนำเภทภัยมาสู่เพื่อนร่วมอุดมการณ์จนไม่เหลือรอดไปแม้แต่คนเดียว และเมื่อได้ไปเจอกันในปรโลก ฉันก็คงไม่มีหน้าไปขอให้ใครมายกโทษให้ 

ก่อนจะเริ่มปฏิบัติการ ฉันรู้มาว่านายพลโอลด์มานชอบคนสวย แต่ผู้หญิงสวย ๆ มีถมไป ผู้หญิงที่จะทำให้เขาสนใจได้ ต้องสวยและทรงเสน่ห์ เย้ายวนแต่เชิดหยิ่ง อ่อนหวานทว่าเข้มแข็ง ที่สำคัญโยฮันย้ำมาตลอดว่า...เธอคนนั้นต้องฉลาด

ฉันจึงทำตัวให้เขาสนใจได้ตั้งแต่วินาทีแรกที่เราพบกัน ไม่ยากอะไรกับการแปลงโฉมให้สวยเริด ด้วยเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว เรียบ ๆ แต่หรูหรา ด้วยเนื้อผ้าอย่างดีมียี่ห้อ ปลดกระดุมเม็ดบนออกสองเม็ด สอดชายไว้ในขอบเอวกางเกงทรงตรงสีขรึม กระชับสัดส่วนสะโพกกลมกลึงงอนงาม สะพายกระเป๋าถือแบรนด์ดังสีแดงเพลิง เข้ากันกับสีรองเท้าและสีลิปสติกทาปาก ทั้งหมดนี้ถูกจัดหาด้วยทุนทรัพย์ขององค์กรใต้ดินกู้ชาติ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากพี่น้องร่วมชาติ และจากคณะบุคคลที่อาศัยอยู่นอกประเทศ

เขามีท่าทางให้รู้ทันทีว่าสะดุดใจในตัวฉันขณะเราประสานสายตากัน ในตอนที่เขาก้มลงช่วยเก็บกระเป๋าเงินใบเล็กที่ฉันทำตกบนพื้นลอบบี้โรงแรมหรูแห่งนั้น หลังเซมากระแทกตัวเขาอย่างจัง จนทำของในมือหล่นตกหลายอย่าง รวมทั้งนามบัตรของบริษัทเหมืองแร่ที่กำลังยื่นขอสัมปทานเปิดเหมืองแข่งกับคู่แข่งอื่นอีกสามบริษัทนั่นด้วย บริษัทของเราก็ถูกอุปโลกน์ขึ้นมาจากทุนขององค์กรเหมือนกัน

เมื่อหยิบทั้งกระเป๋าเงินและนามบัตร กับหนังสือเกี่ยวกับท่องอวกาศโดยนักเขียนนามอุโฆษ ที่เรารู้ว่าเขาชื่นชอบมายื่นให้ สายตาคมเพ่งพิจารณาใบหน้าฉัน...จะพลาดโอกาสนี้ได้อย่างไรกัน ฉันรีบยิ้มหวาน พร้อมพึมพำคำขอโทษ แน่นอน...น้ำเสียงต้องแผ่วเบาและเซ็กซี่

 “อุ้ย! ขอโทษค่ะ ท่านผู้กำกับราชการโอล์มาน ชเวกเตอร์”

คิ้วหนาเลิกขึ้นสูงทันที เรียวฟันขาวแย้มออกนิด ๆ เขาเริ่มสนใจในตัวฉันเข้าแล้ว ฉันทำได้ดีและกล้าหาญมากที่เร่งฝีเท้าตามหลังเขามาจากหน้าลิฟต์ จนมาทันกันตามทางเดินก่อนไปถึงห้องอาหารของโรงแรม ฉันทำทีเป็นจ้องอยู่ที่เอกสารในมือ ก่อนเบียดแทรกชายในสูทดำสองคนที่คุ้มกันด้านหลัง ก่อนพุ่งพรวดเข้าปะทะทางด้านข้างของร่างในชุดลำลอง แบบคนไม่รู้เหนือรู้ใต้อะไรเลย สายข่าวรายงานมาก่อนหน้านี้แล้วว่า ในวันหยุดพักผ่อนสบาย ๆ ของชายผู้มีอำนาจล้นฟ้าคนนี้ เขากำลังมีนัดทานข้าวกับภรรยาที่นี่

“ดูเหมือนว่าคุณรู้จักผมดี แต่ผมยังไม่รู้จักคุณเลย”


(มีต่อ)
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่