หนูคิดถูกมั้ยคะที่เลือกเดินออกมาจากความสัมพันธ์ที่เรายังลังเลใจตัวเอง หนูคุยกับคนนึงหนูคุยกับเขาหนูมีความสุขมากค่ะ คุยกันมาได้ไม่นานหรอกค่ะประมาณ 1 อาทิตย์ได้เอง ช่วงแรกๆที่คุยกันก็ดีนะคะแต่พอมาวันนี้อยู่ดีๆความรู้สึกหนูกับเปลี่ยนค่ะหนูลังเลใจตัวเองมากว่าหนูคุยกับเขาไปทำไมเรารู้สึกแต่ทำไมเราไม่รู้สึกว่าเราอยากจะคบกับเขาเลยมันเป็นความสัมพันธ์ที่หนูงงมากเลยค่ะทำไมกับคนอื่นเราคุยกับเขาเราอยากคบกับเขาแต่พอกับคนนี้เรากลับไม่อยากคบกับเขาเลยค่ะหนูเลยบอกเขาไปตรงๆว่าเรารู้สึกแต่เราไม่สามารถให้สถานะได้มากกว่านี้หนูก็เลยเลือกที่จะเดินออกมาหนูก็บอกตัวเองว่าหนูน่ะไม่ดีหรอกไม่เหมาะสมกับเขาหรอกหนูไม่สามารถให้ความสุขเขาได้แต่เขากลับบอกว่าหนูเป็นผู้หญิงคนนึงที่ทำให้เขามีความสุขได้ถ้าไม่ได้เขาก็คงไม่อยู่แล้วเขาบอกว่าเขารักหนูเขามีความสุขที่ได้คุยกับหนูได้อยู่กับหนู เขาเป็นคนดีมากเลยค่ะเขาบอกว่าเขาอยากคบกับใครนานๆไม่อยากผิดหวังไม่อยากเปลี่ยนบ่อยแต่หนูกลับกลัวว่าหนูจะทำได้ไม่ดีเพราะหนูไม่เคยมีความรักที่ยาวนานแล้วความรักของหนูก็ไม่เคยได้รักดีขนาดนั้นก็ผ่านอะไรมาบ้างมีประสบการณ์แต่พอมาเจอกับตัวเองว่าเราก็อยากเจอความรักดีๆนะแต่ทำไมเรากลับกลัวเรากลับลังเลใจเราเลือกที่จะออกมาทั้งที่เราอุสาเจอคนที่พร้อมจะให้ความรักดีๆกับเรา แต่ด้วยการคุยและความคิดของหนูกับเขามันต่างกันมากเลยค่ะ ความคิดหนูเหมือนเด็กส่วนเขาความคิดผู้ใหญ่มากทั้งที่อายุเราห่างกันแค่ปีเดียว เขาต้องมาคอยสอนหนูอยู่ตลอด แต่ถ้าหนูยังอยู่ต่อไปทั้งที่หนูยังไม่สามารถค้นพบตัวเองมันก็เหมือนหนูเห็นแก่ตัวยังไงไม่รู้