มีใครเป็นแบบนี้มั้ยคะ
เลอกกับแฟนเพราะมีปัญหาไม่เข้าใจกันหลายๆอย่าง แฟนเป็นคนติดเกมด้วยค่ะ แต่เมื่อก่อนก้เล่นคนเดียวได้ 2 เดือนก่อนแฟนมาบอกว่าคุยกับผญ.ในเกม เราก็ไม่เชื่อค่ะ แล้วพอผ่านไปไม่กี่ชม. เราก้เกิดน้อยใจแฟนเพราะเราปลุกเขาให้อาบน้ำ แต่เขายังง่วงเราเข้าใจ ก็เล่นนอนตี3-4 เกือบทุกคืน 1ทุ่ม-ตี3-4 แบบนี้มาหลายเดือนแล้ว ตั้งแต่ มีแก๊ง five m เข้าใจว่ากำลังสนุกกับเกมค่ะ เมื่อก่อนเราก้ไม่ได้ห้ามนะคะว่าเลิกเล่นเลยได้มั้ย แต่พอเราเห็นแชทที่เขาคุยกับน้องในเกม เราก้เสียใจนะ เพราะเราไม่คิดว่าเขาจะคุยจริงๆ เราเชื่อใจเขามากๆ 100% ไม่หักเลย เราร้องไห้ แล้วก้เคลียกัน เขาบอกขอโอกาส เราก้ให้ แต่พออีกวัน เรามาบ้านเขาเองเพราะเขาไม่ตื่นไปรับเรา เราก้เลยมาเอง แล้วเอาทรส. เขามาดูว่ายังคุยกันอยู่มั้ย สรุปก้คือคุยค่ะ เราเลยขอเลิก แน่สุดท้ายเราก้ไม่เลิกหรอกค่ะ เพราะเรารักเขามาก เขาก้รักเรามากๆเหมือนกัน เขาอาจจะรู้สึกว่าคุยแล้วสบายใจมั้งคะ พอผ่านไปประมาน 1 เดือน เขาก้เล่นเกมแหละค่ะ คุยกับน้องคนนั้นปกติ เรารู้มาตลอด แต่เมื่อวันที่ 6 ธ.ค. เรามาเห็นว่าเขาคุยกัน แฟนเราอยากคุยกับน้องคนนั้น ต้องรอไปนอนพร้อมกัน ตี3-4 นังคุยกันอยู่เลย ทั้งๆที่บอกกับเราว่าไปนอนแล้ว ง่วงมาก เขาบอกกับเรามาสักพักแล้วก้บอกมาตลอดว่าเขาหมดแพชชั่นในการเรียน ไม่อยากเรียนแล้ว เราเข้าใจนะ เพราะมันเป็นออนไลน์ วอกแวกได้ปกติ แต่เขาไม่เรียนเลย น้อยมากๆที่จะสนใจ พอมีเรียน ก็หลับ ไม่หลับก้เล่นเกม ซึ่งเวลาเรียนแล้วเขาหลับ เขาเป็นมานานแล้วค่ะ แต่เรารู้สึกว่ามันเกินไป เราเองก็ชอบตัดพ้อใส่เขา น้อยมจเขาหลายๆเรื่อง แล้วก้เรื่องเล่นเกมจนดึกดื่นด้วยอะ ที่ผ่านมาที่เารู้ว่าเขาคุยกับผญ.ในเกม เราก้ระแวง กังวลมาตลอด ว่าเขาจะคุยกันในเชิงชู้สาวมั้ยนะ จนมาเจอวันที่ 6 นี่แหละค่ะ แต่น้องผญ.คนนั้นคงไม่ได้คิดอะไรเกินเลยหรอก เพราะน้องเขาชอบเพื่อนของแฟนเราค่ะ น้องเขาก้ชอบมาปรึกษาเรื่องเพื่อนแฟนตลอด เรากังวล ระแวงเขา จนบางครั้งเราก้อยากให้เขามีเวลาให้เราบ้าง เราเข้าใจนะมันก้อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง แต่เขาเล่นเกมไม่เล่นก้นอน ไม่ใช่ว่าเขาไม่สนใจเราเลยนะคะ เราก้ยังเล่นเสด แล้วเดินมาหา มาจุ้บมากอดบ้าง แต่เรารู้สึกว่าเขาสนใจเราน้อยลงกว่าแต่ก่อนจริงๆ เราเจ้าใจว่ามันถึงจุดอิ่มตัว ต่างคนต่างทำอะไรที่อยากทำ พอวันที่10 ธ.ค. เขาก้บอกเลิกเรา ให้เหตุผลว่าเราทั้งคู่ไม่เข้าใจกัน เพราะเราก้ให้เขาเลิกเล่นเกมด้วยค่ะแต่สุดท้ายเราก้ใจอ่อนทุกที เขาอยากเล่นก้เล่นไป เขามาบอกเราว่าเขาไม่มีความสุขหรอกถ้ามห้เลิกเล่นเกมซึ่งเปผ้นสิ่งที่เขาเล่นมาตั้งนานแล้ว เรารู้ว่าเราวี่เง่าเอาแต่ใจ แต่ทุกครั้งที่เราเป็นแบบนี้เราก้มีเหตุผลของเรา เราคาดหวังเขาทห่วงเขา ทั้งๆที่เขายังไม่ห่วงอยาคตตัวเอง ทำไมเราจะต้องห่วงด้วย เราเลิกมาได้ 1 อาทิตย์แล้ว เราลืมเขาไม่ได้เลย แต่เรายินดีที่จะเป็นเพื่อนกับเขานะคะ เขาให้เหตุผลที่ว่า เขายังไม่พร้อมที่จะกลับมาตอนนี้ เขาบอกเราว่ารู้สึกว่าอยากโสด อยากใช้ชีวิตคนเดียวก่อน เมื่อก่อนมันโหยหาความรักเพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อน เราเป็นแฟนคนแรกของเขา แล้วเราสองคนก้ทำอะไรด้วยกันมาตลอด อยู่ด้วยกันทุกวัน มีไปนอนบ้านเขาด้วยบางครั้ง นั่นแหละค่ะ เรารู้ว่าถึงเราร้องไห้ มันก้เหมือนเป็นการไปบีบบังคับเขา เราก็รู้ว่าเขาต้องไม่มีความสุขแน่ๆ ถ้าเรายังเป็นแบบนี้เขากลับมาตอนนี้ทั้งเราและเขาก้ไม่มีความสุข

เขายังบอกเราว่า ยังรักมากๆ รักเหมือนวันแรกที่คิดจะรัก คิดถึงมากๆ ยังอยากดูแลอยู่ อยากกลับไป แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เขาขอเวลาจัดการความรู้สึกตัวเอง เขาไม่ได่ให้ความหวังเรา ไม่ได้ให้เรารอ แต่เราก็ยังรอ เราเหนื่อยและเบื่อตัวเองมากที่ต้องเป็นแบบนี้ มันทรมาณมากๆ กินไม่ได้ รู้สึกจะอ้วกตลอดเวลาที่นึกถึงเขาค่ะ ทำยังไงก้คิดถึงแต่เขา เขาบอกให้เราใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ไม่ต้องเก็บเรื่องเมื่อวานมาคิด ไม่ต้องนึกถึงอนาคต เพราะเขาก้ไม่รู้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตจะเป็นยังไง แต่เราแอบหวังลึกๆนะคะว่าเขาจะกลับมาในวันที่เขาพร้อมจริงๆ 

ใครเคยเป็นคล้ายๆเรา ช่วยบอกเราทีนะคะว่าควรทำยังไงต่อไป แล้วจะมีโอกาสมากน้อยแค่ไหนที่เขาอาจจะกลับมาหาเรา🥺