ไม่แน่ใจว่าการเป็นอยู่ เป็นยังไงนะครับ แต่ถ้าทำได้ ผมอยากให้คุยกับแฟนว่า ถ้าไม่กลับแน่นอน ยังไงก็จะแยกทางกัน ขอให้เค้าช่วยในขณะที่กำลังจะแยกตัวออกมา ไม่ใช่ถีบออกมาแบบตัดขาดกันเลย ระหว่างนี้ วางแผนการดำเนินชีวิตให้พร้อมก่อนค่อยออกมา ถ้ายังไม่พร้อม อย่าพากันยกครัวออกมาเด็ดขาดครับ
ถ้าแฟนไม่ยอม คุยกันตรงๆเลยว่า ถ้าเค้ารับรองบุตรเป็นบิดาตามกฏหมาย ให้เรียกร้องค่าใช้จ่ายได้เลยครับแม้จะสมรสหรือไม่ ก็มีทางชนะได้ครับ

แต่ ไม่ควรไปถึงขั้นนั้นครับ โตๆกันแล้ว แม้จะไปกันไม่ได้ แต่ต่างก็เป็นพ่อและแม่ของเด็ก ลงมือช่วยกันเป็นครั้งสุดท้ายก่อนแยกย้ายครับ

ที่พูดเพราะ ผมก็แยกทางกับภรรยามา 5 ปีครับ ก่อนหน้าจะแยกทางกัน แยกห้องนอนกันมา 3 ปีครับ ทางภรรยา ขอเลาวางแผนตั้งตัว 3 ปี ระหว่างนั้น อยู่ในบ้านด้วยกัน เป็นเพื่อนกัน แต่ยุติการเป็นคนรักกัน ที่แยกห้องนอนเพราะ เค้าต้องการเวลาส่วนตัว และไม่สะดวกใจสำหรับใช้ชีวิตแบบเดิม
ถึงกระนั้น วางแผนก็แล้ว แต่พอแยกออกไป เอาลูกไปได้ไม่ถึงปี ผมต้องรับลูกกลับมาเลี้ยงครับ เค้าไม่สามารถแบกภาระทั้งหมดได้

ดังนั้น ในวันนี้ ที่คุณต้องการจะออกไปตั้งต้นใหม่ ขอให้คิดให้พร้อมจริงๆ วางแผนให้ดีจริงๆ ไม่ต้องฝืนทนเป็นรองเพื่อลูกครับ แต่ ใจเย็นๆแล้วเตรียมการให้พร้อมสรรพ ฝ่ายชาย ควรเป็นสุภาพบุรุษมากพอ และมีใจเป็นพ่อ ที่จะต้องยอมรับภาระหน้าที่นี้ จะไปมีเมีย มีใครก็เรื่องของคุณ แต่คุณต้อง รับผิดชอบลูก และ ช่วยให้เมียคนนี้ สามารถแยกตัวออกไปได้ ถ้าจะแย่สุดก็ ไม่ต้องช่วยเมียครับ แต่ต้องรับผิดชอบส่งเสีย ให้ค่าเลี้ยงดูลูกไป

ชาย หญิง สิ้นสุดรักกัน อาจไม่ใช่คู่ชีวิต แต่สำหรับเด็กคนหนึ่ง พ่อ แม่ ไม่มีทางเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่นได้