(เรื่องยาว) รถโดนชน ลงบันทึกประจำวันแล้ว คู่กรณี ยอมรับผิด ณ วันที่เกิดเหตุ แต่หลังจากนั้นได้เขียนหนังสือถึง ตร ให้ทบทวนคดีใหม่ เพื่อต้องการสอบสวนว่า เป็นเคสประมาท

วันเกิดเหตุ 29 พ.ย. 2564 เวลา 12.59
ผมกับแฟนได้ขับรถมา จนถึงจุดเกิดเหตุ ตอนนั้น รถผมอยู่ทางซ้าย (เลนแรก) เพื่อเตรียมตัวเลี้ยวเข้าสำนักงาน ตอนนั้นเปิดไฟเลี้ยวซ้าย ไม่น้อยกว่า 30 เมตร
(ถนนมี 2 เลนรถวิ่ง กับเลนซ้ายมือ เป็นเลนกว้างไม่มากด้านซ้ายเพื่อเลี้ยวเข้าสำนักงาน)
ตอนนั้นรถผมอยู่ในเลนทางด้านซ้ายสุดแล้ว โดนรถคู่กรณีชนท้ายเต็มๆ
(รถคุ่กรณี มีลักษณะฝากระโปรงหน้าพับขึ้น ตรงกันชนหน้าสโลบงอ กับเหมือนหม้อน้ำแตก)
(รถผม ท้ายยุบเข้าไป ถึงที่เก็บยางอะไหล่ ประตูท้ายปิดไม่ได้ ท่อหลุดห้อย)
ทางคู่กรณีได้บอกว่า ผมเบรกกระทันหัน ทำให้เปลี่ยนเลนไม่ทัน จึงเกิดการชนท้าย
(ได้มีการถ่ายรูป เรียบร้อย แล้วจึงขยับรถ เนื่องจากขวางทางเข้าสำนักงาน)

คู่กรณี : รถน้องมีประกันไหม
ผม : มีครับ กำลังโทรเรียกประกันอยู่ครับ แล้วรถพี่มีประกันไหม ถ้ามีโทรเรียกเลยครับ
คู่กรณี : รถพี่ไม่มีประกัน  แล้วรถน้องประกันอะไร
ผม : ประกัน ท ชั้น 1 ครับ

จากนั้นคู่กรณีได้มีการโทรศัทพ์ หลังจากนั้นไม่ถึง 15 นาที มีรถลาก (เหมือนของอู่) มาถึงกำลังจากลากรถคู่กรณีไป
ผม : พี่ๆ ทำไร (รีบวิ่งไปเลย นั่งหลบร่มอยู่)
คู่กรณี : ให้เขาลากรถพี่ไปไว้ที่อู่ก่อน
ผม : เห้ยพี่ ไม่ได้ ประกันยังไม่มาเลย (ตอนนั้นยังไม่ได้โทรแจ้ง ตร)
คู่กรณี : พี่รีบ พี่ต้องรีบไปขึ้นศาล พี่มีว่าความตอนบ่าย (เดาว่าเป็น ทน)
ผม : ไม่ได้ ถ้าประกันมาแล้วผมจะเคลมไงอ่ะ ต้องให้ประกันเห็นที่เกิดเหตุก่อน
คู่กรณี : พี่รีบจริง เดี๋ยวน้องตามไปที่ศาลก็ได้
ผม : งั้นผมขอถ่ายรูปบัตร ปปช พี่ก่อน
คู่กรณี : น้องจะถ่ายไปทำไม ถ่ายไม่ได้ พี่ไม่ให้ถ่าย
ผม : โอเค (โทรถาม ปก ว่าถึงไหนแล้ว ปกบอกอีกประมาณ 50 นาที ถึงครับ) วางสายเสร็จ โทรหา 191 แจ้งเหตุให้ ตร มาดูที่เกิดเหตุ
ผม : พี่รอแป๊บ ตร กำลังมา ให้เขามาดูที่เกิดเหตุ เอาไปลง บันทึกประจำวันก่อน
คู่กรณี : งั้นพี่ให้ถ่ายบัตรประชาชนพี่ แล้วโทรเข้าเบอร์ผม (หลังจากนั้นบอกพี่ไปได้แล้วนะ)
ผม : พี่รอก่อนดิ ตร กำลังมา แป๊บเดียวเอง
รถลาก : พี่ (คู่กรณี) รถเขาซ่อมแพงนะ หาอู่ซ่อมเองดีกว่านะถูกกว่า
คู่กรณี : ให้พี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวไม่ทันขึ้นศาลจริงๆ
พูดจบก็มีรถคนรู้จักรับแล้วขับไปทันที ก่อนไปได้หยิบเหมือนซองเอกสาร กับถอด เมมกล้องหน้ารถไป

หลังจากนั้น 10 นาที รถ ตร มาถึง ได้มีการถ่ายรูป สอบถามว่าชนยังไง เหตุเกิดตรงไหน แล้วไหนคู่กรณี พอผมได้อธิบายกับ ตร จบ
ผม : พี่อย่างนี้ผมผิดเหรอ พอดีคู่กรณี บอกผมผิด
ตร : ถ้าน้องมาจาก ขวาสุด แล้วเลี้ยวมา ซ้ายสุด อันนี้น้องผิด 100%
ตร : แต่ดูจากบาทแผลแล้ว เขาชนท้ายเต็มๆ ไม่ได้โดนด้านข้างเลย
พอรับเรื่องเสร็จ ตร ก็ได้ขับกลับ สน

30 นาที ให้หลัง ประกัน มาถึง ก็ได้มีการถ่ายรูป กับสอบถามเบื้องต้น ประกันแนะนำว่าให้ไปเอาใบบันทึกประจำวันกับ ตร
จากนั้นได้ขับรถไป สน พอถึง สน ประกันเดินเรื่องให้ (ส่วนใหญ่) ให้เราติดต่อคู่กรณี
ถึง สน ประมาณ 14.30 น. รอคู่กรณีถึง 18.00 น.
คู่กรณีมาถึงเข้าหา ตร เลย พอผมเดินไปจะนั่งรอด้านหน้าเห็น ก็บอกประกัน คนนี้ล่ะ คู่กรณี
ประกันได้เดินไปคุยกับ คู่กรณี ทางคู่กรณี ได้มีการนำภาพกล้องก่อนเกิดเหตุ ให้ทางประกันดู
ประกัน : ดูแบบนี้ไม่ได้อะไรหรอกนะพี่ ต้องเอาตอนเกิดเหตุครับ
คู่กรณี : ก่อนเกิดเหตุกล้องแบตหมด ภาพตัด

หลังจากนั้น ตร ได้เรียก คู่กรณี เข้าไปคุยก่อน (ประมาณ 5-10 นาที) แล้วจึงเรียกผม กับประกันเข้าไป
ตร : อ่ะ เข้ามาพร้อมกันล่ะนะ อุบัติเหตุรถชนครั้งนี้ ทาง (คู่กรณีผิด)
คู่กรณี : ถ้าคุณไม่เบรกจึกๆ ผมก็ไม่ชนท้ายคุณหรอก
ตร : คุณฟังผมนะ ตามกฎหมาย จราจร ต้องขับรถให้ห่างจากคันหน้า ในระยะที่สามารถเบรกได้อย่างปลอดภัย
คู่กรณี : ครับ
ตร : ได้เริ่มเขียน บันทึกประจำวัน เสร็จแล้วอ่านให้ฟังมีดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ได้รับเหตุแจ้งเฉี่ยวชนกันได้รับความเสียหายนั้น
ได้ทำการสอบสวนแล้วปรากฎว่าสาเหตุของการเฉี่ยวชน เกิดจากความประมาทของ (คู่กรณี)
ซึ่งขับรถยนต์ตามหลังรถ (ผม) โดยไม่ได้เว้นระยะห่างจากรถคันข้างหน้าพอสมควร จึงเป็นเหตุให้เฉี่ยวชนกันได้รับความเสียหายดังกล่าว จึงขอแจ้งข้อกล่าวหาให้ (คู่กรณี) ทราบว่า ขับรถโดยประมาทหรือน่าหวาดเสียวอันอาจเกิดอันตรายแก่บุคคลหรือทรัพย์สิน ตาม พ.ร.บ. จราจรทางบก พ.ศ.2522 มาตรา 43(4),157 (คู่กรณี) รับทราบข้อกล่าวหาแล้ว ให้การรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหา คดีนี้ พนักงานสอบสวนมีอำนาจที่จะว่ากล่าวตักเตือนได้
จึงได้ว่ากล่าวตักเตือนไว้ตาม พ.ร.บ.จราจรทางบก มาตรา 145 ส่วนค่าสินไหมทดแทนทางแพ่ง บริษัทประกันภัย (ท) ซึ่งรถยนต์ (ผม) ได้ทำประกันไว้จะใช้สิทธิเรียกร้องในภายหลัง จึงได้บันทึกไว้
(ลงชื่อ คู่กรณี , ผม , ตร (เจ้าของคดี) , ตร (คนพิมพ์บันทึกประจำวัน)
ประกันออกใบเครมจบ แยกย้าย (คิดอย่างนั้นจริงๆ) มีช่วงต่อเดี๋ยวเป็นคอมเม้น