จขกท.อายุ26 ปีค่ะ เพิ่งเริ่มทำงานใหม่มาได้ 3 เดือน เล่าก่อนว่า งานแรกเป็นโรงงานค่ะทำตั้งแต่เรียนจบ ทำได้ประมาณ 3 ปีกว่าๆ ค่าตอบแทนดี แต่ที่ตัดสินใจลาออกเพราะไกลบ้าน /ทำจ-ส/ไม่มีเวลา วันหยุดน้อย และกดดันมาก แล้วก็ช่วงนั้นมีเปิดรับสมัครงานนี้ ซึ่งเป็นงานที่ 2 ในชีวิต เป็นหน่วยงานในกำกับของรัฐค่ะ ตำแหน่งเป็นพนักงานเงินรายได้ ไม่ได้บรรจุเป็นขรก. ซึ่งเงินเดือนพอๆกับที่แรก แต่ไม่มีโบนัส ทำจ-ศ หยุดตามราชการ และในมุมมองตอนนั้นเราคิดว่าเป็นหน่วยงานใหญ่ มีหน้ามีตา ทำให้เรามีเวลามากขึ้น วาดฝันว่าอยากทำมาก และก็ดันสอบได้  …. เราเลยลาออกมาอย่างไม่ลังเลค่ะ แต่พอทำไปๆ หลายๆอย่างทำให้เรารู้สึกผิดหวังกับที่นี่มาก เช่น พนักงานเข้าใหม่ไม่มีการปฐมนิเทศ ไม่มีการแนะนำให้รู้จักองค์กรแบบที่ควรจะเป็น การทำงานแบบไม่มีระบบต่างจากเอกชนมากๆ ไม่มีการสอนงาน มีแต่สั่งงาน หัวหน้าให้เราไปเขียน jop description ตัวเอง ทั้งๆที่เราเพิ่งเข้าไปเรายังไม่รู้เลยว่าจริงๆแล้วทั้งหมดเค้าทำอะไรบ้าง และพอสักพัก หัวหน้าเราลาออก คนในฝ่ายก็เป็นรุ่นๆเราที่อยู่ได้แค่1 ปี กลายเป็นตอนนี้ เราต้องดูแลตัวเอง จะทำงานอะไรสักอย่างไม่มีใครตัดสินใจให้ ไม่รู้จะปรึกษาใคร ผู้บริหารก็เหมือนปล่อยพวกเราให้ทำงานเอง ที่นี่ทำงานกันแบบเช้าชามเย็นชาม เราสับสนกับการไปทำงานแต่ละวัน ไม่มีความสุข เพราะรู้สึกว่าทำอะไรไม่สำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน ทำงานไปวันๆแบบไม่มีเป้าหมาย ท้อแท้มากค่ะ เราเครียดเพราะรู้สึกว่าแล้วตอนประเมินทดลองงาน หรือ ประจำปี เราจะเอาอะไรไปเขียน

ถ้าถามว่าโอกาสก้าวหน้ามีมั้ย ก็คงตอบว่าอาจจะมี เพราะอยู่ในฝ่ายใหม่ ที่เพิ่งตั้ง และมีพนักงานใหม่ด้วยกันทั้งนั้น แต่ทิศทางการทำงานไม่ชัดเจน  เราไม่ชอบความไม่ชัดเจนแบบนี้มากๆ กลายเป็นมองที่นี่เป็นด้านลบ และไม่อยากตื่นขึ้นมาไปทำงานในทุกๆวัน

เราควรเริ่มหางานใหม่ หรือควรปรับ  mind set ยังไงดีคะ สับสนกับชีวิตเหลือเกิน😭

ปล.เพื่อนร่วมงานก็ไม่ค่อยประทับใจค่ะ แบ่งฝักแบ่งฝ่าย โยนงานกันเก่ง แต่เราเป็นคนไม่ค่อยพูด เลยไม่ได้แสดงออกทางความรู้สึกใดๆออกไปค่ะ

ปล2.จังหวัดที่เราอยู่ค่อนข้างหางานที่ทำ จ-ศ ยากค่ะส่วนใหญ่เป็นโรงงาน และต้องทำ จ-ส ทั้งนั้นค่ะ สิ่งที่ชอบที่สุดของที่นี่ คงจะเป็นวันเวลาทำงาน และวันหยุดเยอะค่ะ ที่หาจากที่อื่นยาก