สวัสดีชาวกระกู้ทุกคน วันนี้จะมาแชร์ปัณหาที่เราได้เจอ มีใครเคยหลวมตัวเข้าไปในวงการ แชร์ เงินกู้ เงินหมุน เหมือนเราบ้างมั้ย ?
เริ่มที่ช่วงอายุ 19ปี เราได้มีลุงคนรู้จักชักชวนไปทำเงินกู้ เงินหมุน กินดอกลอยไปในตัว ลุงได้ 20% เราได้ 10% ตอนแรกๆที่ทำก็ดี มีตังค์ใช้รายวัน แต่พอทำไปได้สักพัก ลูกหนี้ที่กู้ไป ก็เริ่มจ่ายไม่ตรง ไม่จ้างบ้าง ยอดทีละคนก็ 1-2 หมื่น เราต้องเป็นคนจ่ายดอกทั้งหมดให้ลุง เป็นแบบนี้ระยะนึง ดอกก็เริ่มมากขึ้น เงินต้นที่เราดึวไปปล่อยก็เป็นแสน ดอกก็ขึ้นวันละ หลายไปพัน สะสมมา ( ลุงคนนั้น ก็เก็บดอกมาได้เกือบ 5-6 เดือน ) จนตอนนี้ดอกขึ้นเป็น 3 แสนบาท เราในช่วงนี้ก็อายุ 21 แล้ว จนเราไม่ไหว ได้ขอร้องให้หยุดดอกลอย แล้วจะทยอยเคลียหนี้ที่ลูกหนี้เราไป ให้เป็นเดือนละ 5000 พันบาท
:/ ที่มาเล่า คืออยากระบาย บางที เราเครียด เราท้อ เราไม่มีทางออก เข้าใจคำว่าทางตัน ทั้งๆที่อายุเพียงแค่ 21 ปี เพื่อนๆคนอื่นๆ ที่เรามองไป เค้าดูมีความสุข ไม่มีหนี้ แต่ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้
เราก็โทษตัวเองที่อยากได้อยากมี จนไม่คิดสิ่งที่ตามมา ( จนตอนนี้ เราก็ไม่ได้บอกใครเลย มันอึดอัด เราคิดว่าถ้าบอกคนในบ้านไป พวกเขาจะต้องคิดมาก ภาระที่มากอยู่แล้ว มันจะต้องโครตหนักแน่น )
#มีใครพอมีทางออก หรือคำพูดปลอบใจเราบ้างมั้ย บางทีเราอาจจะอยากได้กำลังใจ คำปลอบใจ จิตใจเราตอนนี้คือท้อมาก อยากร้องไห้ตลอดเวลา บางทีคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า
ไม่คิดว่า อายุ21 ปีมันจะหนาปางตายขนาดนี้
( อันนี้แค่ส่วนนึง ที่นำมาเล่า ว่างๆจะมานั่งเล่าหนี้สิ้นที่ยังมีอีกมาเล่าให้ฟังนะคะ )
ฉันเป็นหนี้ตอนอายุ 18 มีใครเคยเป็นบ้าง ?
เริ่มที่ช่วงอายุ 19ปี เราได้มีลุงคนรู้จักชักชวนไปทำเงินกู้ เงินหมุน กินดอกลอยไปในตัว ลุงได้ 20% เราได้ 10% ตอนแรกๆที่ทำก็ดี มีตังค์ใช้รายวัน แต่พอทำไปได้สักพัก ลูกหนี้ที่กู้ไป ก็เริ่มจ่ายไม่ตรง ไม่จ้างบ้าง ยอดทีละคนก็ 1-2 หมื่น เราต้องเป็นคนจ่ายดอกทั้งหมดให้ลุง เป็นแบบนี้ระยะนึง ดอกก็เริ่มมากขึ้น เงินต้นที่เราดึวไปปล่อยก็เป็นแสน ดอกก็ขึ้นวันละ หลายไปพัน สะสมมา ( ลุงคนนั้น ก็เก็บดอกมาได้เกือบ 5-6 เดือน ) จนตอนนี้ดอกขึ้นเป็น 3 แสนบาท เราในช่วงนี้ก็อายุ 21 แล้ว จนเราไม่ไหว ได้ขอร้องให้หยุดดอกลอย แล้วจะทยอยเคลียหนี้ที่ลูกหนี้เราไป ให้เป็นเดือนละ 5000 พันบาท
:/ ที่มาเล่า คืออยากระบาย บางที เราเครียด เราท้อ เราไม่มีทางออก เข้าใจคำว่าทางตัน ทั้งๆที่อายุเพียงแค่ 21 ปี เพื่อนๆคนอื่นๆ ที่เรามองไป เค้าดูมีความสุข ไม่มีหนี้ แต่ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้
เราก็โทษตัวเองที่อยากได้อยากมี จนไม่คิดสิ่งที่ตามมา ( จนตอนนี้ เราก็ไม่ได้บอกใครเลย มันอึดอัด เราคิดว่าถ้าบอกคนในบ้านไป พวกเขาจะต้องคิดมาก ภาระที่มากอยู่แล้ว มันจะต้องโครตหนักแน่น )
#มีใครพอมีทางออก หรือคำพูดปลอบใจเราบ้างมั้ย บางทีเราอาจจะอยากได้กำลังใจ คำปลอบใจ จิตใจเราตอนนี้คือท้อมาก อยากร้องไห้ตลอดเวลา บางทีคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า
ไม่คิดว่า อายุ21 ปีมันจะหนาปางตายขนาดนี้
( อันนี้แค่ส่วนนึง ที่นำมาเล่า ว่างๆจะมานั่งเล่าหนี้สิ้นที่ยังมีอีกมาเล่าให้ฟังนะคะ )