ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่แปลกผมเป็นคนที่อ่านหนังสือออกแต่เขียนไม่ได้เลยตัวผมนั้นเป็นคนที่พัฒนาการช้ามากตัดสินใจช้าบางครั้งทำอะไรที่คนเขาไม่ควรที่จะทำถามตัวเองอยู่ในใจเราปัญญาอ่อนหรือเราบ้าหรือเปล่าเวลาที่จะเขียนอะไรสักอย่างมันสะกดได้บางคำแต่ว่าคำยากๆหรือคำง่ายบางอย่างผมก็สะกดไม่ได้เลยแต่พอไปอ่านในหนังสือผมกลับอ่านได้แบบไม่ติดขัดและการที่คุณครูให้เขียนตามคำบอกมันเป็นอะไรที่ทรมานแล้วก็อายเพื่อนมากไม่ได้ศูนย์ก็ได้4กับ 3😟....ตัดไประบายเรื่องความฝันสักนิดนึงนะครับผมอยากรู้ว่าคนอย่างผมที่มันพัฒนาการช้าอย่างนี้พอที่จะเรียนภาษาญี่ปุ่นแล้วก็ไปทำงานที่ญี่ปุ่นได้หรือเปล่าเพราะว่าผมถามใครในครอบครัวหรือเพื่อนก็แล้วแต่เขาก็มักจะบอกผมว่าประเทศญี่ปุ่นนั้นต้องตรงต่อเวลาต้องสมบูรณ์แบบตลอดแล้วเขาก็จะถามผมว่าตัวเองอ่ะมีคุณสมบัติอย่างนั้นไหมตัวเองมีดีพอที่จะทำได้หรือเปล่าซึ่งผมได้ฟังแล้วมันรู้สึกบั่นทอนหัวใจเหลือเกินครับใจมันอยากไปแต่ทำไมเหมือนมีอะไรมายึดไว้ผมไม่รู้จะทำยังไงจะออกจากจุดนี้ยังไงผมไม่รู้จริงๆครับผมก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้วงั้นก็ขอระบายไว้แค่นี้ครับขอบคุณที่เสียสละเวลามาอ่านความในใจของคนบ้าบอๆอย่างผม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ใส่ข้อความ