หลายท่านที่สนใจประวัติศาสตร์อาจพอทราบบ้างแล้วว่า ในช่วงปฏิรูปประเทศเข้าสู่ความเป็นสมัยใหม่นั้น สยามได้รับอิทธิพลและรูปแบบต่างๆจากอังกฤษจำนวนมาก ซึ่งอิทธิพลหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือ การส่งนักเรียนทั้งพระราชวงศ์ ขุนนาง และสามัญชนไปศึกษาต่อที่ยุโรปนั้นประเทศที่มีนักเรียนสยามไปศึกษาต่อมากที่สุดก็คืออังกฤษ

ทีนี้ จขกท. ได้ไปอ่านมาจากหลายๆแหล่งที่มีประโยคทำนองที่ว่า แม้ว่าสยามจะรักษาเอกราชไว้ได้ ทว่าอังกฤษก็ยังมีอิทธิพลต่อนโยบายต่างประเทศของสยามอยู่ ในเล่มหนึ่งที่เกี่ยวกับการเมืองไทยยุคทศวรรษที่ 2490 ได้มีการระบุว่าสหรัฐอเมริกาต้องการมีอิทธิพลแทนอังกฤษทั้งต่อไทยและต่อภูมิภาค อีกเล่มหนึ่งที่เกี่ยวกับแผนสร้างชาติไทยสมัยคณะราษฎรที่ได้ใช้ญี่ปุ่นเป็นต้นแบบก็ได้กล่าวว่า รัฐบาลสยาม/ไทยหลัง 2475 ได้พยายามที่จะลดบทบาทและอิทธิพลของอังกฤษ ซึ่งสอดคล้องกับความต้องการของญี่ปุ่นที่ต้องการมีอิทธิพลแทนอังกฤษในภูมิภาค ทำให้รัฐบาลสองประเทศมีความร่วมมือเป็นอย่างมากในช่วงนี้ และไทยพยายามยึดญี่ปุ่นเป็นต้นแบบในการพัฒนา

ข้อความเหล่านี้ทำให้เราพออนุมานได้ว่า ในช่วงรัชกาลที่ห้าจนถึงช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สองนั้น (มีคั่นเล็กน้อยในช่วงที่ไทยค่อนข้างเอนไปทางญี่ปุ่น) อังกฤษน่าจะมีอิทธิพลต่อนโยบายต่างประเทศของสยามอยู่พอสมควรเลยทีเดียว

เลยอยากทราบว่า อิทธิพลของอังกฤษต่อสยามสมัยก่อนมีมากเพียงใดและในรูปแบบใดบ้าง และมีหนังสือหรือบทความไหนบ้างที่กล่าวถึงประเด็นดังกล่าว
เท่าที่ทราบคือยังไม่ค่อยมีหนังสือที่กล่าวถึงประเด็นนี้โดยตรงมากนัก มักแฝงอยู่ในเล่มอื่นๆ บทความอื่นๆมากกว่า

รบกวนช่วยตอบด้วยครับ ขอบคุณครับ หากมีส่วนใดที่เข้าใจผิดหรือผิดพลาดไปก็ขออภัยด้วยครับ