อธิบายยากจะยกตัวอย่างให้อ่านนะคะ ส่วนตัวอายุ18
1.มีปัญหากรามมีเสียงกรามค้าง เมื่อ2ปีก่อนเริ่มเป็นค่ะแบบเคี้ยวข้าวแล้วกรามดังตลอดแต่ไม่ค้างและไม่เจ็บ ไม่ว่าจะกินอะไรหรือแค่อ้าปากพูดปกติก็จะมีปัญหาตลอด ก็บอกพ่อแม่แต่เค้าก็บอกว่าพักผ่อนเยอะๆสิ อย่ากินของแข็งๆด้วย จนตอนนี้ปํจจุบันบ้างครั้งหุบปากไม่ได้เป็นนาทีเลยค่ะ เจ็บด้วย และเริ่มเบี้ยวค่ะ
2.ปัญหาริดสีดวง เราก็เป็นมาหลายปีศึกษาอาการตลอด รักษาโดยการปรับพฤติกรรมการใช้ชีวิต จนเริ่มทนไม่ไหว ก็บอกพ่อแม่ว่าพาไปหาหมอหน่อย ไปร้ายาให้เภสัชแนะนำยาก็ได้ เพราะถ้าจะให้ซื้อยามากินเองก็กังวลค่ะ เค้าก็บอกให้นอนเป็นเวลา กินผักเยอะ คือกินผักจนจะเป็นแพะละค่ะ
และก็พวกอาการยิบย่อยต่างๆส่วนตัวเป็นคนหาข้อมูลตลอดค่ะเวลาตัวเองเป็นอะไร และพยายามรักษาอาการด้วยตนเองตลอดแต่บางครั้งเราก็ต้องการการรักษาเป็นเรื่องเป็นราวค่ะ แต่พอเราเลือกที่จะปรึกษาพ่อแม่แต่เหมือนการปรึกษาทุกครั้งกลับไม่ได้อะไรกลับมาเลยค่ะ เราเข้าใจนะคะว่าสิ่งที่เค้าพูดมันก็ถูกแหละ แต่เราก็น้อยใจนะคะ ฐานะการเงินทางบ้านก็ไม่ได้ยากจนนะคะ สามารถรับการรักษาดีๆได้เลยแต่เค้าก็เลือกที่จะไม่พาไป
ควรทำยังไงดีค่ะ ควรพูดยังไง หรือเราควรปรับความคิดตัวเองรึป่าว ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ
"การนอนพักผ่อนรักษาได้ทุกสิ่ง" พ่อแม่ไม่พาหาหมอทำไงดีค่ะ
1.มีปัญหากรามมีเสียงกรามค้าง เมื่อ2ปีก่อนเริ่มเป็นค่ะแบบเคี้ยวข้าวแล้วกรามดังตลอดแต่ไม่ค้างและไม่เจ็บ ไม่ว่าจะกินอะไรหรือแค่อ้าปากพูดปกติก็จะมีปัญหาตลอด ก็บอกพ่อแม่แต่เค้าก็บอกว่าพักผ่อนเยอะๆสิ อย่ากินของแข็งๆด้วย จนตอนนี้ปํจจุบันบ้างครั้งหุบปากไม่ได้เป็นนาทีเลยค่ะ เจ็บด้วย และเริ่มเบี้ยวค่ะ
2.ปัญหาริดสีดวง เราก็เป็นมาหลายปีศึกษาอาการตลอด รักษาโดยการปรับพฤติกรรมการใช้ชีวิต จนเริ่มทนไม่ไหว ก็บอกพ่อแม่ว่าพาไปหาหมอหน่อย ไปร้ายาให้เภสัชแนะนำยาก็ได้ เพราะถ้าจะให้ซื้อยามากินเองก็กังวลค่ะ เค้าก็บอกให้นอนเป็นเวลา กินผักเยอะ คือกินผักจนจะเป็นแพะละค่ะ
และก็พวกอาการยิบย่อยต่างๆส่วนตัวเป็นคนหาข้อมูลตลอดค่ะเวลาตัวเองเป็นอะไร และพยายามรักษาอาการด้วยตนเองตลอดแต่บางครั้งเราก็ต้องการการรักษาเป็นเรื่องเป็นราวค่ะ แต่พอเราเลือกที่จะปรึกษาพ่อแม่แต่เหมือนการปรึกษาทุกครั้งกลับไม่ได้อะไรกลับมาเลยค่ะ เราเข้าใจนะคะว่าสิ่งที่เค้าพูดมันก็ถูกแหละ แต่เราก็น้อยใจนะคะ ฐานะการเงินทางบ้านก็ไม่ได้ยากจนนะคะ สามารถรับการรักษาดีๆได้เลยแต่เค้าก็เลือกที่จะไม่พาไป
ควรทำยังไงดีค่ะ ควรพูดยังไง หรือเราควรปรับความคิดตัวเองรึป่าว ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ