ซึ่งเราก็ไม่ได้อะไรเพราะคิดว่าไม่เป็นไรเดะนางก็คงชิน เวลาที่นางได้นั่งไกล้กับเจ้าโซนิกก็มักเอามือไปลูบขนบ้าง บ้างทีก็จับห่างดึงๆ เด็กก็ยังไม่รู้น้ำหนักมือตัวเองอะเนาะ เค้าก็ไม่ได้คิดร้ายกับหมาหรอ คงเล่นๆตามประสาเด็กอะแหละ แต่พอแม่สามีเห็นเค้าก็ชักมือลูกเราออก และทำให้ลูกเรากลัว บ้างทีก็แหย่หมาให้มันขู่ขู่จนลูกเรากลัว บ้างทีก็พูกให้ว่าแหย่เค้าเดียวเค้าก็กัด เรารับรู้ได้ว่าลูกเรากลัว เพราะเวลาได้อยู่ไกล้เจ้าโซนิกลูกเรามักเดินหนี หรือพอเจ้าโซนิกอยู่น่าประตู ลูกเราก็ไม่กล้าเดินผ่าน พอเจ้าโซนิกเจอพ่อมัน(พ่อสามี)มันก็ดีใจเนาะ วิ่งเค้ามาหอมลูกเรา ลูกเรามันก็ตกใจร้อง แม่สามีก็พูดขึ้นว่าจะกลัวทำไมมันไม่กัดหรอ(ซึ่งเป็นแบบนี้หลายรอบมาก) บ้างที่ก็ไปแหย่ตอนที่มันมีกระดูกอยู่ในปากให้หมามันขู่ ความคิดแม่สามีคือเค้าเล่นกันซึ่งเล่นแบบนี้มานานแล้วแหละ เราก็เข้าใจ แต่ทีนี้ลูกเรามันกลัว ตาหูตาแหกมากอดเราบ้าง ร้องบ้าง ไม่กล้าเข้าไกล้อย่างเห็นได้ชัด แม่สามีก็พูกขึ้นตลอดว่าจะกลัว" ทำไมมันไม่กัดหรอก" เห้ออออ รู้เเล้วคะว่ามันไม่กัด แต่ลูกเรากลัวไง เราไม่อยากให้ลูกเราเป็นเด็กขี้กลัว อยากให้อยู่ด้วยกันได้ รักกัน เมตตากัน ซึ่งเราเองก็พูกไปแล้วหลายรอบมาก พูดทุกครั้งที่เค้าทำอะ เราเข้าใจว่าเค้าสงสารหมาลูกรักของเค้าอะเนาะ เวลาก็ลูกเราไปเล่นกับเจ้าโซนิกก็กลัวลูกเค้าจะเจ็บ(หมา) 

เค้ายังนึกคิดได้กับอีแค่ลูกเราเอามาไปกับตัวมือดึงขน ซึ่งเราปล่อยนะ ถ้ามันเจ็บเดะมันก็คงแง้มมือแต่ไม่ได้กัดหรืองับนะ แง้มคืองับผ่านๆให้รู้ว่าเค้าเจ็บนะ

(เราเคยโดนมาก่อน) แต่แม่วามีเค้าจะไม่ปล่อยให้ลูกเราไปจับเนื้อต้องตัวเลย ให้เหตุผลว่าเดียวมันงับเอา เออออ หมาเลี้ยงมามันไม่ดุร้ายขนาดนั้นไหม

เค้ายังมีความรู้สึกนึกคิดเรยว่าถ้าลูกเราไปจับตัวหมาหมามันจะเจ็บ เค้าก็ไม่ให้ลูกเราไปจับหรือโดนตัว แต่พอแม่ถึงตาลูกเราบ้าง ให้หมามันมาขู่ ขู่ลูกเราให้ลูกเรากลัว เราไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กขี้กลัวแต่ก็ได้ให้ลูกเป็นเด็กขี้เกเรนะคะ เราสอนทุกครั้งว่าอย่าไปตีเค้านะสงสานเค้า เราท้องอยู่เราก็เครียดทุกครั้งที่ลูกแสดงความกลัวออกมา  เราควรทำไงดี? ไม่ให้คิดมากให้ปล่อยวาง เราก็ทำไมได้คะ สงสารลูก เค้าเองยังรักหมาของเค้าเลย และลูกเราละ อยากให้ใจเค้าใจเราอะเนาะ 😟😢