เรื่องมันเริ่มจากทางบ้านของแฟนเรา ทำทุกอย่างให้เขาทั้งหมด ไม่ว่าจะงานบ้าน ล้างจาน ซักเสื้อผ้า แม้กระทั่งของส่วนตัวฯ  เราคบกับแฟนคนนี้มาจะ3 ปีซึ่งบ้านของแฟนเปิดกิจการค้าขายอยู่ แล้วทุกครั้งที่เราไปเที่ยวบ้านแฟน ก็จะมีแต่เราที่ต้องมาล้างจานเองบ้าง ซักผ้าบ้าง กวาดบ้านถูบ้านเองบ้าง คือเราทำแทบทั้งหมด พอเราบอกให้เขามาช่วยทำหน่อย เขากลับตอบกลับว่า งานบ้านไม่ใช่เรื่องของผู้ชายที่ต้องไปทำ คือตอนนั้นที่ได้ยินคำนี้เราถึงกับอึ้งเลยค่ะ ไม่คิดเลยว่าแค่คำว่าช่วยกันหน่อยๆ แค่นั้นเองแต่เขากลับบอกเราแบบนี้รู้สึกเฟล มากค่ะ งานบ้านไม่เท่าไหร่ แต่กับข้าวเอยก็ไม่เอาค่ะ ไม่คิดจะทำเลย และทุกครั้งที่เราขอให้เขาช่วยเขาก็จะพูดเสมอว่า งานบ้านไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องทำ เราเองรู้สึกเสียใจค่ะ ที่เขาไม่คิดจะช่วยเราเลย บางทีเราก็เหนื่อยกับงานบ้านที่บ้านเขา ขนาดบ้านเรา เรายังไม่ทำขนาดนี้เลย