ถ้าเกิดว่าเป็นคนไม่มีความสุขตั้งแต่เด็กแล้วโตมาอยากอยากเริ่มต้นใหม่เปลี่ยนชื่อ นามสกุล เปลี่ยนทุกอย่างที่เป็นของครอบครัวเก่า เอาง่ายๆพูดภาษาชาวบ้าน(ลืมกำพืดตัวเอง)นั่นแหละ มันผิดไหม?
แต่ในความคิดเราไม่ผิดอะไรอ่ะเพราะเราไม่เคยมีความสุข พ่อก็ติดเหล้า ตีเรากับแม่ ไม่ไหนไม่มีความสุข เอาง่ายๆไปไหนก็จะเจอแต่ปัญหา ไปเที่ยวพ่อก็หาเรื่องคนอื่น เราโตมาไมค่อยมีฐานะ ญาติก็ไม่รับเราเป็นญาติ ตั้งแต่เกิดมาก็จะไม่ค่อยออกไปไหนนานๆทีจะได้ไป เราเลยไม่อยากไปไหน ความที่เราไม่อยากไปไหนมันเกิดตอนเราอายุ15 พอไปไหนกับเพื่อน แม่จะโทรตามพอเรากลับมาถึงบ้านมองค้อนใส่จนเราไม่อยากไปไหนกลัวว่าแม่จะตามเราเป็นเด็กเรียนดีในระดับนึง แต่เรียนออ่นในวิชาหลักแต่จุดเด่นที่ทำให้เราสอบได้1ใน3 คือตามงาน เราเป็นคนที่มีคิดสร้างสรรค์ลายมือสวยก็เลยผ่านทุกครั้งที่มีงานต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ แต่เรากับโดนพ่อแม่ว่าไม่มีประโยชน์ เป็นเด็กเก้ เถียงเก่งเรายอมรับว่าเถียงแต่เราไม่เข้าใจทำไมผู้ใหญ่บางคนถึงบอกว่าอย่าเถียงพ่อแม่อย่างงู้นอย่างงี้ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเราเจออะไรมาบ้างทำมาเป็นรู้ดี กว่าเรา จากที่เราเป็นเด็กร่าเริงเรากลายเป็นเด็กเก็บตัวอยากอยู่คนเดียวอึดอัดทุกครั้งที่กลายเป็นจุดสนใจของคนอื่น เราเป็นเด็กที่ชอบ วงการk-popเราติ่งbp&btsวันนึงเพื่อนเราซื้อโปสเตอร์ของbtsมาให้เราที่ตื่นเต้นเราเลยจะเอามาเเปะผนังอะเราจะบอกอย่างนึงแม่เราไม่ชอบให้ซื้อของอะไรก็แล้วแต่เราจะฝากเพื่อนซื้อตลอด เเล้วพอเราเอาออกมาปึบแม่ถามว่าทึงเอามาจากไหนเราเลยบอกว่าเพื่อนให้เเม่ไม่เชื่อบอกว่าให้เอาออก จากผนัง เราชอบลิซ่ามากๆๆๆมากของมากทุกคนว่าเราชอบมากไหมล่ะถึงขนาดเวลาพี่เค้าโดนดราม่าเราจะร้องไห้เพร่ะเราวงสารแม่เค้า วันนึงลิซ่าออกรายการพี่วูดดี้เราดีใจเลยตื่นเต้นหนักพอเราเป็นรายการพ่อวูดดี้แม่ก็ทำสีหน้าไม่พอใจ พูดกับพ่อว่ามัวแต่ดูอีลิซงลิซ่าเราอึ่งไปสักพักแล้วแม่ก็เดินมาเปลี่ยนเราเลยโกรธมากแต่เเม่ก็เปลี่ยนเป็นเปิดการ์ตูนให้น้องเราร้องไห้ว่าทำไม่เราเหมือนถูกปิดกลั่น เวลาวงbp&ptsออกข่าวแม่เราก็จะเเซะตลอดเรรเลยไม่พอใจเราเลยบอกว่าแท่ด่าเค้าแม่รูจักเค้าดีหรอเค้าทำอะไรให้แม่แม่บอกว่าจะไปให้ค่ามันทำไมแม่บอกอีกว่าร้อนตัวเเทนมันหรอเราก็บอกว่าเราไม่ควรด่าคนที่เราไม่รู้จักนะแม่ แม่บอกว่าก็กูจะพูดทำไมเราเงียบเเล้วหลังจากนั้นมาเราไม่กล้าเปิดอะไรเกี่ยวกับbp&btsต่อหน้าแม่เลยเราเลยให้สัญญาตัวเองว่าถ้าเราโตเราจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศไปเริ่มต้นไหม เเล้วเราเลยคิดว่าถ้าประวัติชีวิตเราเป็นแแบบนี้เราสามารถที่จะลืมกำพีดตัวเองได้ไหม เราอยากเล่ามากกว่านี้นะแต่เราไม่ไหวเพราะเราเล่าไปร้องไห้ไปถ้าใครอ่านแล้วงงว่าอีนี่มันเราวนไปวนมาเราต้องขอโทษด้วยนะคะ
ลืมกำพืดตัวเอง
แต่ในความคิดเราไม่ผิดอะไรอ่ะเพราะเราไม่เคยมีความสุข พ่อก็ติดเหล้า ตีเรากับแม่ ไม่ไหนไม่มีความสุข เอาง่ายๆไปไหนก็จะเจอแต่ปัญหา ไปเที่ยวพ่อก็หาเรื่องคนอื่น เราโตมาไมค่อยมีฐานะ ญาติก็ไม่รับเราเป็นญาติ ตั้งแต่เกิดมาก็จะไม่ค่อยออกไปไหนนานๆทีจะได้ไป เราเลยไม่อยากไปไหน ความที่เราไม่อยากไปไหนมันเกิดตอนเราอายุ15 พอไปไหนกับเพื่อน แม่จะโทรตามพอเรากลับมาถึงบ้านมองค้อนใส่จนเราไม่อยากไปไหนกลัวว่าแม่จะตามเราเป็นเด็กเรียนดีในระดับนึง แต่เรียนออ่นในวิชาหลักแต่จุดเด่นที่ทำให้เราสอบได้1ใน3 คือตามงาน เราเป็นคนที่มีคิดสร้างสรรค์ลายมือสวยก็เลยผ่านทุกครั้งที่มีงานต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ แต่เรากับโดนพ่อแม่ว่าไม่มีประโยชน์ เป็นเด็กเก้ เถียงเก่งเรายอมรับว่าเถียงแต่เราไม่เข้าใจทำไมผู้ใหญ่บางคนถึงบอกว่าอย่าเถียงพ่อแม่อย่างงู้นอย่างงี้ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเราเจออะไรมาบ้างทำมาเป็นรู้ดี กว่าเรา จากที่เราเป็นเด็กร่าเริงเรากลายเป็นเด็กเก็บตัวอยากอยู่คนเดียวอึดอัดทุกครั้งที่กลายเป็นจุดสนใจของคนอื่น เราเป็นเด็กที่ชอบ วงการk-popเราติ่งbp&btsวันนึงเพื่อนเราซื้อโปสเตอร์ของbtsมาให้เราที่ตื่นเต้นเราเลยจะเอามาเเปะผนังอะเราจะบอกอย่างนึงแม่เราไม่ชอบให้ซื้อของอะไรก็แล้วแต่เราจะฝากเพื่อนซื้อตลอด เเล้วพอเราเอาออกมาปึบแม่ถามว่าทึงเอามาจากไหนเราเลยบอกว่าเพื่อนให้เเม่ไม่เชื่อบอกว่าให้เอาออก จากผนัง เราชอบลิซ่ามากๆๆๆมากของมากทุกคนว่าเราชอบมากไหมล่ะถึงขนาดเวลาพี่เค้าโดนดราม่าเราจะร้องไห้เพร่ะเราวงสารแม่เค้า วันนึงลิซ่าออกรายการพี่วูดดี้เราดีใจเลยตื่นเต้นหนักพอเราเป็นรายการพ่อวูดดี้แม่ก็ทำสีหน้าไม่พอใจ พูดกับพ่อว่ามัวแต่ดูอีลิซงลิซ่าเราอึ่งไปสักพักแล้วแม่ก็เดินมาเปลี่ยนเราเลยโกรธมากแต่เเม่ก็เปลี่ยนเป็นเปิดการ์ตูนให้น้องเราร้องไห้ว่าทำไม่เราเหมือนถูกปิดกลั่น เวลาวงbp&ptsออกข่าวแม่เราก็จะเเซะตลอดเรรเลยไม่พอใจเราเลยบอกว่าแท่ด่าเค้าแม่รูจักเค้าดีหรอเค้าทำอะไรให้แม่แม่บอกว่าจะไปให้ค่ามันทำไมแม่บอกอีกว่าร้อนตัวเเทนมันหรอเราก็บอกว่าเราไม่ควรด่าคนที่เราไม่รู้จักนะแม่ แม่บอกว่าก็กูจะพูดทำไมเราเงียบเเล้วหลังจากนั้นมาเราไม่กล้าเปิดอะไรเกี่ยวกับbp&btsต่อหน้าแม่เลยเราเลยให้สัญญาตัวเองว่าถ้าเราโตเราจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศไปเริ่มต้นไหม เเล้วเราเลยคิดว่าถ้าประวัติชีวิตเราเป็นแแบบนี้เราสามารถที่จะลืมกำพีดตัวเองได้ไหม เราอยากเล่ามากกว่านี้นะแต่เราไม่ไหวเพราะเราเล่าไปร้องไห้ไปถ้าใครอ่านแล้วงงว่าอีนี่มันเราวนไปวนมาเราต้องขอโทษด้วยนะคะ