ตั้งเเต่เด็กเกิดมาในครอบครัวที่รักลูกไม่เท่ากัน
เราคือลูกคนกลาง เราทำไรก็ผิดไปหมดเราโดนกดดันให้เรียนนั้นนี้ จันทร์-ศุกร์ เราต้องไปเรียนรร.ไทย
เสาร์-อาทิตย์ก็ต้องเรียนรร.ศาสนาเวลากลับก็ประมานรรไทยปกติ กลางคืนก็ต้องเรียนทุกวันหยุดเเค่คืนวันพฤหัสบดี ล่ะเคยโดนคำพูดคำในบ้านตั้งเเต่เด็กว่าพี่สาวบอกไม่น่าเกิดมาเลย คำพูดคนในครอบครัวเเม่ก็เคยพูดเขา ไม่คิดอะไรเเต่เรื่องราวนั่นคำพูดการกระทำเคยโดนทำร้ายเเต่เด็กเพราะไม่ไปรร.คือเราโดนทำร้ายร่างกายจิตใจจนกลางคืนนอนไม่ได้เลยทำได้เเต่ร้องให้จนเช้าไม่ค่อยได้นอนเเต่ก็ต้องลุกไปรร.ถ้าไม่ไปเขาก็จะตีตีเสร็จก็ต้องไปรร.ยุดีตีด้วยไม้กวาด พี่น้องไม่มีใครโดนมีเเต่เรา พอนานๆไปจนถึงม.ต้นทำให้เราเริ่มเก็บตัวสุขภาพก็เเย่ลงเพราะไม่ค่อยได้นอน กลางคืนเหมือนฝันร้ายต้องนอนเเอบร้องระบายความรู้สึกตัวเองจนเราไปเล่นเกมหนึ่งได้เจอพี่คนหนึ่งเขาเป็นคนมาจีบเราคุยกันจนได้คบกันเราสองคนห่างกันเราอายุ16พี่เขา26
เขาเป็นคนที่ใจเย็น อบอุ่น เขาเข้ามาเป็นเเสงสว่างในชีวิตเราเเหละทำให้ได้มีความสุขมันเกิดความผูกพันเราทั้งสองเคยสัญญากันว่าจะใช้เจอกันใช้ชีวิตด้วยกันจนจนวันหนึ่งเขาก็เกิดป่วยเข้ารพ.เเต่เขาไม่บอกเราเขามาบอกเลิกเราขอให้เราไปเจอคนที่ดีกว่าเขา เเต่เราก็เอาอีกเฟสไปเนียนคุยจนได้รู้ว่าเขาป่วยหนัก เราก้บอกเรารู้ความจริงเเล้วก็ได้คุยกันเขาป่วยโควิคอาการ50-50หมอของเขาบอกมาให้เตรียมใจ ครึ่งเดือนเขายุนั่น เราก็ยุข้างๆร้องให้เพราะอาการเขาเเย่มาก
เขาสั่งเสียว่าเขารักเรามาก เพราะคนที่เขาเจอที่ผ่านมาทำร้ายเขา เขาบอกเราคือกำลังใจในการทำงานของเขา จนหมอบอกเขาหยุดหายใจต้องปั้ม เเต่เขาก็สู้
จนเขาหายจากรพ.เขาบอกเขาสู้เพื่อเราเหมือนจะดีขึ้น มันมีเรื่องอุปสรรคเข้ามาสรุปสั้นๆเขาก็หายไปล่ะเขาก็กลับเขาบอกจะกลับไปทำธุระที่บ้านเขาถูกรถชนเสียชีวิตเพื่อนเขาบอกเขาชีวิตเเล้วตอนนั้นคือไม่เชื่อหลอกตัวเองว่าเขายังอยู่ในใจเชื่ออย่างงั้น จนเพื่อนอีกคนบอกเขาเสียจริงๆตอนนี้เขาเสียไป4เดือนเเล้ว เราคือพยายามใช้ชีวิตต่อไปเหมือนที่เขาบอกเราว่าเราต้องอยู่ได้ถ้าไม่มีเขา สภาพเราตอนนี้เหมือนคนที่อยู่ตายทั้งเป็นจนสลบวูบไปยุรพ. เราควรทำยังไงดีเรารู้สึกมันทนไม่ไหวล่ะ ครอบครัวก็ไม่มีใครต้องการเคยมีคนเข้ามารักษาเราเเต่มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย ตอนกลางคืนเมื่อก่อนมันคือฝันร้ายสำหรับเรามากจนมีเขาเข้ามาทำให้เราดีขึ้นพอเขาหายไปมันหนักกว่าเดิม ช่วยบอกเราหน่อยเราควรสู้ต่อไปยังไงดี หรือควรตายไปเลยจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานเเบบนี้
ฉันควรทำไงกับชีวิตตัวเองดี
เราคือลูกคนกลาง เราทำไรก็ผิดไปหมดเราโดนกดดันให้เรียนนั้นนี้ จันทร์-ศุกร์ เราต้องไปเรียนรร.ไทย
เสาร์-อาทิตย์ก็ต้องเรียนรร.ศาสนาเวลากลับก็ประมานรรไทยปกติ กลางคืนก็ต้องเรียนทุกวันหยุดเเค่คืนวันพฤหัสบดี ล่ะเคยโดนคำพูดคำในบ้านตั้งเเต่เด็กว่าพี่สาวบอกไม่น่าเกิดมาเลย คำพูดคนในครอบครัวเเม่ก็เคยพูดเขา ไม่คิดอะไรเเต่เรื่องราวนั่นคำพูดการกระทำเคยโดนทำร้ายเเต่เด็กเพราะไม่ไปรร.คือเราโดนทำร้ายร่างกายจิตใจจนกลางคืนนอนไม่ได้เลยทำได้เเต่ร้องให้จนเช้าไม่ค่อยได้นอนเเต่ก็ต้องลุกไปรร.ถ้าไม่ไปเขาก็จะตีตีเสร็จก็ต้องไปรร.ยุดีตีด้วยไม้กวาด พี่น้องไม่มีใครโดนมีเเต่เรา พอนานๆไปจนถึงม.ต้นทำให้เราเริ่มเก็บตัวสุขภาพก็เเย่ลงเพราะไม่ค่อยได้นอน กลางคืนเหมือนฝันร้ายต้องนอนเเอบร้องระบายความรู้สึกตัวเองจนเราไปเล่นเกมหนึ่งได้เจอพี่คนหนึ่งเขาเป็นคนมาจีบเราคุยกันจนได้คบกันเราสองคนห่างกันเราอายุ16พี่เขา26
เขาเป็นคนที่ใจเย็น อบอุ่น เขาเข้ามาเป็นเเสงสว่างในชีวิตเราเเหละทำให้ได้มีความสุขมันเกิดความผูกพันเราทั้งสองเคยสัญญากันว่าจะใช้เจอกันใช้ชีวิตด้วยกันจนจนวันหนึ่งเขาก็เกิดป่วยเข้ารพ.เเต่เขาไม่บอกเราเขามาบอกเลิกเราขอให้เราไปเจอคนที่ดีกว่าเขา เเต่เราก็เอาอีกเฟสไปเนียนคุยจนได้รู้ว่าเขาป่วยหนัก เราก้บอกเรารู้ความจริงเเล้วก็ได้คุยกันเขาป่วยโควิคอาการ50-50หมอของเขาบอกมาให้เตรียมใจ ครึ่งเดือนเขายุนั่น เราก็ยุข้างๆร้องให้เพราะอาการเขาเเย่มาก
เขาสั่งเสียว่าเขารักเรามาก เพราะคนที่เขาเจอที่ผ่านมาทำร้ายเขา เขาบอกเราคือกำลังใจในการทำงานของเขา จนหมอบอกเขาหยุดหายใจต้องปั้ม เเต่เขาก็สู้
จนเขาหายจากรพ.เขาบอกเขาสู้เพื่อเราเหมือนจะดีขึ้น มันมีเรื่องอุปสรรคเข้ามาสรุปสั้นๆเขาก็หายไปล่ะเขาก็กลับเขาบอกจะกลับไปทำธุระที่บ้านเขาถูกรถชนเสียชีวิตเพื่อนเขาบอกเขาชีวิตเเล้วตอนนั้นคือไม่เชื่อหลอกตัวเองว่าเขายังอยู่ในใจเชื่ออย่างงั้น จนเพื่อนอีกคนบอกเขาเสียจริงๆตอนนี้เขาเสียไป4เดือนเเล้ว เราคือพยายามใช้ชีวิตต่อไปเหมือนที่เขาบอกเราว่าเราต้องอยู่ได้ถ้าไม่มีเขา สภาพเราตอนนี้เหมือนคนที่อยู่ตายทั้งเป็นจนสลบวูบไปยุรพ. เราควรทำยังไงดีเรารู้สึกมันทนไม่ไหวล่ะ ครอบครัวก็ไม่มีใครต้องการเคยมีคนเข้ามารักษาเราเเต่มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย ตอนกลางคืนเมื่อก่อนมันคือฝันร้ายสำหรับเรามากจนมีเขาเข้ามาทำให้เราดีขึ้นพอเขาหายไปมันหนักกว่าเดิม ช่วยบอกเราหน่อยเราควรสู้ต่อไปยังไงดี หรือควรตายไปเลยจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานเเบบนี้