คือเราเป็นนั้นเลย อยากมีแฟนแหละ แต่พอคุยกับใครไปซักพักไม่เราก็คนนั้นที่ตีตัวออกห่างกันไปเอง เหมือนจังหวะชีวิตไม่ตรงกันรึยังไงก็ไม่รู้ค่ะ เป็นแบบนี้มาก็หลายคนแล้วมั้งคะ แต่การที่เราคุยกับใครเราก็คุยทีละคนนะคะ แต่ก็มีในบางครั้งที่ฝ่ายนั้นเขากลับไปมีแฟนก่อนแล้วมาบอกเราว่าพึ่งคบกันไปเราก็เสียใจแหละเวลาตั้งหลายเดือน หรือไม่บางครั้งเป็นเราเองที่ไม่มีเวลาให้อีกฝ่ายมากขนาดนั้นจนเขาหายไปเอง เราก็ว่าเราตามอยู่นะคะแต่ก็นั่นแหละเขาไม่ได้ชอบเราแล้ว ยื้อทำไม? แล้วอีกอย่างคือเราเป็นประเภทที่คุยแบบไม่มีสถานะนานด้วยมั้งคะผู้ชายเลยไม่ค่อยทนกันหนีไปมีแฟนกันหมดเลยทั้งๆที่ตอนคุยกันเราก็ซื่อสัตย์คุยกับเขาแค่คนเดียวตลอด จนทุกวันนี้เราไม่ค่อยกล้าเข้าหาใครเลยค่ะ ไม่เข้าหาใครเลยดีกว่าถึงจะถูกง่ายๆคือไม่ได้เปิดใจ เหงาบ้างเพราะเพื่อนก็มีแฟน เราตามเกาะเขาไปตลอดไม่ได้ก็ต้องอยู่คนเดียวไปใช่มั้ยล่าาา 😅 แค่นี้แหละค่ะ เราก็แค่อยากรู้ว่าความรู้สึกแบบเรานี้พอจะมีโอกาสมีเปิดใจคุยกับใครหรือมีแฟนได้อีกรึป่าวแค่นั้นเลยย มีคนเป็นแบบเรามั้ยอ่าาา??