เรานั่งอยู่เฉยๆแล้วแม่ก็มาบอกว่า  
ดูบ้างสิน้า.....เค้ามาบอกว่าลูกเค้าทำนู่นทำนี่หุงข้าวซักผ้า แล้วพูดเชิงเปรียบเทียบ แล้วเราก็ร้องไห้เพราะเราไม่ชอบให้ใครมาเปรียบเทียบเราเลย
แม่ก็บอกเราว่าร้องทำไมโตมาแกต้องเข้มแข็งสิพูดอะไรนิดๆหน่อยๆก็ร้องแล้ว
พอเราพูดแม่ก็หาว่าอย่าเถียงแม่ แม่บอกว่าโตไปใครจะเอา
โลกนี้มันไปถึงไหนแล้วผู้หญิงต้องมานั่งซักผ้ากวาดบ้านรอให้ผัวเอาเงินมาให้ใช้เหมือนแม่เหรอ
เราเลยอยากถามว่าผิดมั้ยที่เราอ่อนเเอพูดอะไรเราก็ร้องเหมือนที่เเม่ว่า