ตอนนี้ชีวิตผมไม่ต่างจากสัตว์พวกนั้นเลย
เค้าสั่งไห้ทำอะไรก้อต้องทำความรู้สึกนี้ผมเข้าใจเลย
มันทรมาณทุกข์ธรกรรมเหลือเกิน
ผมต้องกินข้าวกับน้ำตาทุกวัน
ต้องทุกทนผมรู้สึกว่าโลกนี้มันโหดร้าย
โลกนี้คนดีอยู่ไม่ได้ ทำถูกใจก้อทำเป็นชม
ทำไม่ถูกใจก้อด่ายิ่งกว่าอะไรสะอีก
ผมยังคิดว่าผมเกิดมาทำไมถ้าจะเกิดมา
แล้วต้องมาเจออะไรแบบนี้ ผมอยากตาย 
ยายอาจจะรอผมอยู่อีกฝั่งผมแล้วก้อได้