บอกเราที เราจะเอายังไงต่อดีกับรักครั้งนี้

ปีก่อน 2563 เราได้ไปดูพลุกับแฟนที่พัทยา เราชอบมากๆๆ ประทับใจมาก จนแฟนขับรถพามาดูซ้ำอีกครั้งนึง(งานมี2วัน) แฟนเห็นเรามีความสุขบอกเราว่าจะพามาทุกปี สัญญา ..

มาปีนี้ เค้าเปลี่ยนงานค่ะแล้วมีเพื่อนเยอะมาก ติดเพื่อน กินเบียร์อาทิตย์ละ 3-4 วัน เค้ามีเวลาให้เราแค่ 1 วันก็คือวันอาทิตย์ แล้วเราก็ไม่กล้าชวนเค้าไปไหนเพราะกลัวเค้าจะเหนื่อยค่ะ เพราะแฟนเราทำงานจันทร์ถึงเสาร์

ไม่กี่วันก่อนเราทะเลาะกันด้วยเรื่องเค้าไปกินเบียร์กับเพื่อนแต่หลอกเราว่าไปทำงานค่ะ เราจับได้บ่อย โกหกบ่อย เราไม่ได้ว่าอะไรเลยที่เค้าไปกินเบียร์เกือบทุกวัน แต่คราวนี้เค้าโกหกเรา เราเลยโกรธ โทรหาเค้า เค้าไม่รับสายเลย พยายามโทรหลายครั้ง เค้าก็ไม่รับตัดสายทิ้ง เรางงมาก เลยไลน์ไปอีก เค้าก็ตอบมาในไลน์ว่าอยู่กับเพื่อนและถ่ายรูปส่งมาค่ะ แล้วหลังจากนั้นเราทะเลาะกัน เค้าบอกว่า เรารังควานเค้ามากไป เค้าต้องการเสปซ เราได้ยินประโยคนี้ก็จุกอกมากค่ะ น้ำตาไหล สงสัย เราให้เสปซเค้าไม่มากพออีกหรอคะ สัปดาห์นึงเจอกันครั้งเดียวเอง โทรศัพท์คุยกันวันละไม่ถึง 20 นาที และวันทำงานตอนเย็นเรายกให้เค้าไปตามใจเค้า ทั้งหมดเลยอะ ทั้งๆที่บ้านเค้ากับคอนโดเราห่างกันไม่ถึง 1 กม แต่แทบจะไม่ได้ทานข้าวเย็นด้วยกันเลยตั้งแต่เค้าเปลี่ยนงาน เราวางสายไปด้วยประโยคที่เค้าบอกเราว่าเค้าต้องการเสปซค่ะ …

หลังจากนั้นวันต่อมาเราก็ไม่ได้ติดต่อกันค่ะ
ยังไม่ได้คุยกัน อีกวันเพื่อนถามเราว่าไปงานพลุที่พัทยามั้ย ใจเราก็คิดอยากง้อเค้าแล้วชวนไปแบบที่สัญญาค่ะ แต่ติดที่ว่านั้นมันเป็นวันเสาร์ เค้าทำงานต้องเหนื่อยมากแน่ๆ ไม่กล้าชวนค่ะแล้วก็ไม่ได้ติดต่อไป จนกระทั่งสองทุ่มครึ่ง เราทราบมาว่าตอนนี้เค้าไปงานพลุที่พัทยาค่ะ …

ใจเรามันแบบกระตุก วูบวาบไปหมด หลายความรู้สึกมากๆ เราไม่รู้ว่าเค้าไปกับใคร แล้วที่เราเคยสัญญาว่าจะไปด้วยกันทุกปีล่ะ ตอนเค้าไป เค้าคิดถึงสัญญาที่ให้ไว้กับเราซักนิดมั้ยนะ

เราตัดสินใจโทรหาค่ะ เค้าไม่รับ
เราเลยแกล้งไลน์ไปบอกเค้าว่าวันนี้มีพลุ อยากดูจัง เค้าก็ไม่อ่านค่ะ

เราก็โทรอีกด้วยความร้อนใจ หลายสายไม่รับค่ะ โทรเรื่อยๆ ค่ะ ตั้งแต่สองทุ่มครึ่งที่รู้เรื่อง จนตีหนึ่งกว่าแล้ว เค้าก็ยังไม่ตอบรับอะไรกลับมาเลย

ระหว่างนั้นเราก็ทบทวนค่ะ สิ่งที่เค้าบอกเราคำสุดท้ายที่คุยกันคือต้องการเสปซ เราเลยคิดว่าคงเป็นการบอกเลิกแหละ แต่ตัวเราก็ยังไม่เคลียร์ มันค้างคา เลยไลน์ไปบอกเค้าทิ้งไว้ ว่าโทรกลับมาเถอะ คือถ้าจะเลิกหรืออะไรเรารับได้ แต่ช่วยพูดตรงๆมาเลยได้มั้ย มาเคลียร์กันให้จบ ด้วยความที่คบกันมาเกือบ 6 ปีแล้ว ถ้าเลิกกันจริงๆ เรื่องรถหรือเรื่องอะไรก็ต้องกลับมาเคลียร์ให้จบ แบบแมนๆ หน่อย แต่เค้าก็ไม่อ่าน ไม่ตอบ แง้

สุดท้ายเราได้เคลียร์กันค่ะ อีกวันนึงเราไปหาเค้าที่คอนโดโทรหาให้เค้าลงมา เลยได้คุยกัน เค้าบอกว่าเค้ายังรักเราค่ะ ไม่อยากเลิกแต่ถ้าเราไม่ไหวก็ลองห่างกันซักพักมั้ย เราบอกว่าไม่มีการห่าง มีแต่อยู่กับไป เค้าเลือกที่จะอยู่ต่อคบกันต่อค่ะ แต่ต้องการเสปซอีกนั่นแหละเลยตกลงกันได้ว่า
1. เราห้ามโทรหาเค้าขณะที่เค้าอยู่กับเพื่อน
2. เค้าจะไลน์มาหาเราตอน 5 โมงของทุกวัน ว่าวันนี้เลิกงานจะกลับคอนโดเค้า มาหามากินข้าวกับเราหรือว่าจะไปสังสรรค์กับเพื่อน
3. ถ้าเค้าไปกับเพื่อน เค้าจะบอกเวลากลับกับเรา สมมติบอกว่ากลับเที่ยงคืน ตั้งแต่ห้าโมงจนถึงเที่ยงคืน ห้ามเราโทรตาม เค้าจะตัดสายทิ้ง
4. เค้าจะไม่ตอบไลน์ด้วยเพราะต้องการให้เวลากับเพื่อนอย่างเต็มที่
เรารู้สึกว่ามันไม่แฟร์กับเราเท่าไหร่เลยค่ะ ถ้าเรามีเรื่องด่วนหรือเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเราก็ต้องไปหวังพึ่งคนอื่นหรอ เราถามเค้าไป เค้าก็ตอบกลับมาว่าทำไมถึงคิดว่าเค้าพึ่งพาไม่ได้ โกรธเราอีกค่ะ แต่เรารู้สึกแบบนั่นจริงๆค่ะ ถ้ามีเหตุไม่คาดฝัน คนแรกที่เรานึกถึงแาจเป็นเค้า แต่เราไม่เลือกที่จะโทรหาเค้าแน่นอนค่ะ เพราะมีโอกาสน้อยมากที่เค้าจะรับสาย

สุดท้ายวันถัดมาเค้ามากินข้าวกับเรา 1 วันที่บ้านค่ะ
แล้วอีกวันถัดมา เราก็ขอให้เค้าไปกินหมูกะทะเป็นเพื่อน แต่ก็เกิดเหตุการณ์อีก ปกติเค้าจะต้องถึงบ้านตอนไม่เกิน 1 ทุ่มค่ะ แต่วันที่เรานัดไปกินหมูกะทะนั้นเค้ามาสายมาก โทรไปก็ไม่รับค่ะ ตัดสายทิ้ง แล้วเรารอนานมาก หิวมาก สุดท้ายมาตอนเกือบ 2 ทุ่มค่ะ เค้าออ้างว่ารถติด หลังจากนั้นพอไปถึงร้านเค้าไม่ทานซะงั้น ไม่ย่างค่ะ นั่งทำงานอยู่ในโทรศัพท์ค่ะ เค้าต้องส่งรีพอร์ตก่อนสองทุ่มของทุกวัน เราแทบไม่ได้คุยกัน เราก็กินคนเดียวไปจุกๆ แล้วพอเราถามเค้าก็สารภาพว่าไปแวะทานข้าวกับเพื่อนมาแล้วก่อนจะมาหาเรา เราเสียความรู้สึกมากๆๆๆๆ

พอมาวันนี้ เค้าไลน์มาบอกเราว่าจะไปกินเบียร์และเตะบอลกับเพื่อนกลับไม่เกินเที่ยงคืนค่ะ หลังข้อความนั้นก็ไม่ตอบไลน์เราค่ะเราก็ไม่ได้เซ้าซี้และไม่ได้โทรตาม จน ถึงตอนเที่ยงคืนครึ่งเราโทรหาเป็นสายแรกค่ะ แต่เค้าตัดสายอีกตามเคย เราไลน์ไปอีกก็ไม่ตอบ เราโทรไป 4-5 ครั้ง ตอนนี้ จะตีสามแล้วค่ะ ก็ยังไม่ติดต่อมา เหนื่อยเนอะ

เรารู้สึกว่าเค้าไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย เหมือนเราเป็นขอทาน ขอเศษความรัก ขอเศษเวลาจากเค้า

เราสับสนมาก เค้าไม่เลิกกับเรา แต่ทำกับเราแบบนี้เพื่ออะไร เราผิดอะไรตรงไหน เราแค่อยากมีความรักดีๆ เราพยายามที่สุด ใจกว้าง พยายามคิดบวก พยายามทำให้ความรักมันดี แต่ทำไมเราไม่ได้รับการดูแลความรู้สึก สิ่งที่ได้ตอบแทนมามันเป็นแบบนี้ ไม่ยุติธรรมกับเราเลย

เราควรทำยังไงดีคะ ถอยหรือไปต่อ
ถ้าถอยเราจะพูดกับเค้ายังไง
ถ้าไปต่อเราต้องทำยังไง
เราไม่เห็นอนาคตเลย ตอนที่เราเคลียร์กัน เรามีถามเรื่องแต่งงานด้วยค่ะ ไม่รู้ว่ามันเหมาะสมมั้ยที่จะถาม แต่ทางพ่อแม่เราก็ถามมาค่ะ คบกันมา 6 ปีแล้ว พอเราพูดเรื่องนี่ขึ้นมาเค้าโมโหมากค่ะ บอกเราว่าอย่ามาบังคับหรือกดดันเค้า
เราจุกจิก เรากดดันเค้ามากไปหรอคะแบบนี้

อัพเดท เค้าไม่ตอบไลน์เรา ไม่อ่านเลย เราโทรไปอีกทีตอนเที่ยงค่ะ แต่ไม่รับโทรศัพท์เราค่ะ ตอบไลน์กลับมาว่าออกไปทานอาหารกับเพื่อน เราขอคุยด้วยเค้าบอกว่าพร้อมแล้วจะติดต่อมา เรารอค่ะ

ปล เรากำลังสามสิบแล้วค่ะปีนี้ โสดตอนนี่ก็น่าจะเก้ๆกังๆหน่อย มีแพลนคิดเรื่องแต่งงานแล้ว พ่อแม่ก็คาดหวังไว้อยู่นะ อยากเห็นเราแต่งงาน ก็กลัวท่านจะมาเสียใจด้วยจังเลย
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
อัพเดทจ้า เลิกกันมาได้ 2 เดือนแล้ว สรุปคือเค้ามีคนอื่นที่ทำงานที่เดียวกันค่ะแต่เรารู้เองนะคะ จับได้เพราะแอบดูข้อความของเค้า คุยกันลักษณะง้องอนกัน เพราะผู้หญิงหึงใครซักคนแล้วผู้ชายแก้ตัวบอกว่าไม่มีอะไร ข้อความคุยกันน่าจะเยอะกว่านั้นแต่เหมือนข้อความก่อนหน้าจะถูกลบออกไปหมดแล้ว ซึ่งจากแค่นี้ที่เราได้อ่าน เราเลยรู้ว่าความสัมพันธ์เค้าน่าจะถึงระดับนึงแล้ว แต่ตอนแรกก่อนที่เราจะจับได้ผู้ชายคนนั้นให้เหตุผลกับเราเยอะแยะจนเรางงไปหมด เข่น ว่า พักหลังเราปล่อยตัว ไม่สวยเหมือนตอนคบกันแรกๆ และอ้วนขึ้น และบอกว่าเราคบกับเค้าแล้วเราดูไม่มีความสุข เราร้องไห้บ่อย เห็นเราร้องไห้แล้วเจ็บ อยากปรับปรุงตัวเอง แต่ขอเวลาถึงสิ้นเดือนเมษายน จะเคลียร์ตัวเองทุกอย่าง จะเปลี่ยนงานให้ได้ก่อน แล้วจะปรับตัวให้ดีขึ้น ซึ่งเราก็งงว่าคืออะไร ทำไมการจะเปลี่ยนตัวเองต้องรอเวลา ก็เลยยังไม่ Move on ซักที เพราะหวังว่าเค้าจะปรับตัวอยากให้เวลา แต่ระหว่างนั้นเราดันไปจับได้ซะก่อนเลยเลือกที่จะถอยออกมา ให้เค้าไปรักกันค่ะ ตอนแรกที่เราจับได้เค้าบอกเราให้รอถึงเมษายนเหมือนเดิมค่ะ บอกเราว่า อยากย้ายงาน อยากหนีจากผู้หญิงคนนั้น เราเลยบอกเค้าค่ะว่าถ้ารักเค้าขนาดนั้นก็ไปรักกันเลยจะหนีทำไม แล้วไม่ต้องกลับมาอย่าคิดย้อนกลับมาอีก เพราะถ้าเป็นเรื่องนี้เราไม่ให้อภัยค่ะ เสียใจมากๆที่โดนหักหลัก แถมบอกว่าเราไม่ดีพอไม่สวยพอแต่พอรู้เหตุผลแบบนี้เรา Move on ได้ง่ายขึ้นค่ะ รับความจริงได้ก็ผ่านมันได้ สงสารก็แต่ครอบครัวเราและครอบครัวเค้า แม่เราร้องไห้ แม่เค้าร้องไห้ค่ะจนล้มป่วย แม่เค้าและครอบครัวน่ารักมาก ทักมาคุยกันเราตลอดตั้งแต่มีปัญหากันจนถึงวันนี้ยังส่งขนมทางไปรษณีย์มาให้เราอยู่เรื่อยๆ และเค้าก็ยังไม่กล้าที่จะคุยหรือกลับไปหาแม่เค้าสงกรานต์ก็ไม่กลับไปหาแม่พาผู้หญิงคนนั้นไปเที่ยวต่างจังหวัด ทั้งๆที่แม่เค้าเสียใจมากแต่เค้ากลับไม่ไปหาเลย เราเคยบอกเค้าว่าให้หาเวลากลับบ้านค่ะ เพราะถึงแม่จะบอกว่าไม่เอาคนใหม่ยังไง แต่จริงๆ แล้วแม่ลูกตัดกันไม่ขาดหรอกค่ะ ลูกรักใครแม่ก็รักคนนั้นแหละ มันแค่ต้องใช้เวลา เรื่องกลับบ้านเค้ารับปากแต่ก็ไม่ทำเราก็ไม่เซ้าซี้ค่ะจะไปยุ่งมากก็ไม่ดี ถือว่าเคยบอกแล้ว เราก็ได้แต่ปลอบใจทางแม่มากกว่าว่าเค้าคงกลัวและไม่พร้อม และเราเห็นแบบนี้ก็รู้ซึ้งเลยค่ะว่าขนาดกับแม่ที่เค้ารักและให้กำเนิดเค้ายังไม่แคร์เลย กับเราเลิกได้ก็ถือว่าเป็นบุญของเราแล้วค่ะ ไม่งั้นวันนึงเราคงต้องนอนช้ำใจแบบนั้น ตอนนี้เค้าก็น่าจะยังรักกันดีกับแฟนใหม่ค่ะ แต่ก็ยังมีส่งข้อความมาถามว่าเราเป็นไงบ้าง เราเลือกที่จะไม่ตอบค่ะ เราต้องการตัด สำหรับเราด้านความรู้สึกเราเดินออกมาจากตรงนั้นไกลมากแล้วค่ะ ถ้าใครเจอสถานการณ์แบบนี้อยู่ขอให้ยอมรับความจริงแล้วก้าวออกมาค่ะ มันดีขึ้นมาก วันนี้เรายิ้ม มากกว่าร้องไห้แล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่