ชีวิตนี้ผมใช้ชีวิตวัยรุ่นได้น่าเบื่อมากพยายามแล้วแต่ทำไม่ได้ อยากมีเพื่อนที่รู้จักเราจริงๆ อยากมีเพื่อนที่คุยได้ทุกอย่าง อยากมีเพื่อนเที่ยว  อยากมีเพื่อนที่จริงใจกับเราจริงๆ พยายามหาเพื่อนแบบนี้แล้วแต่หาไม่ได้เลย ทุกวันนี้ คบเพื่อนเพื่อเอาตัวรอดจากการเรียนหรืองานกลุ่มเท่านั้นเพราะเพื่อนก็ไม่ได้ใส่ใจเราเราก็เลยเฉยๆต่อกัน แต่ก็โชคดีแล้วที่เค้ารับผมเข้ากลุ่ม ตอนนี้ผมได้รู้ว่าเพื่อนก็เป็นปัจจัยสำคัญมากๆในการใช้ชีวิตที่สำคัญมากในตัวผม ผมน่าจะหาเพื่อนไว้ตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กผมโดนบูลลี่มากมายก็เริ่มทักคนไม่เป็นหรือเข้าสังคมยากทำให้กล้าๆเกร็งๆไม่เป็นตัวของตนเอง ไม่กล้าแสดงออก ผมไม่มีที่ระบายแล้วนอกจากที่นี่ ชีวิตผมคงต้องอยู่โดดเดี่ยวและว่างเปล่าต่อไป (แนะนำวิธีการใช้ชีวิตของคุณได้นะครับ)