เราเป็นคนตื่นสายเพราะเคยทำงานกะกลางคืนก่อนที่จะกลับมาบ้าน เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อคืนน้องกับหลานทักมาว่าหิว (อยู่คนละบ้านแต่กับข้าวจะอยู่บ้านเรา) เราตอบ"มาๆ แดะเปิดประตูให้"น้องก็มาตัก เรานั้งรอปิดประตูเพราะแปปเดียวพอเช้าเรายังไม่นอน(อยู่ในห้องแต่ได้ยินแม่พูดอยู่ในครัว) แม่ตื่นมาบ่นกลางคืนหา-เหมือนหมา -ละไม่ล้างคือใครกินน้องไม่ล้างปกติมันก็ไม่ล้างอยู่ละไม่ด่าไม่ว่า อย่าว่าแต่ล้างจานเลยเสื้อผ้าเรายังต้องซักให้มัน(น้องอายุ13-14)ทีเราว่าๆด่าๆ เราติดใจสุดๆและน้อยใจทำไมต้องว่าแบบนี้ด้วย เรากินเราล้างไม่ใช่ล้างเเค่ของตัวเองล้างที่มันแช่อยู่ด้วย 
 ....เราน้อยใจก็มีบ้างที่แม่ดูเหมือนรักน้องมากกว่าแต่ปากพูดว่ารักเท่ากัน อันนี้เราเข้าใจ เพราะยังไงแม่ก็ต้องรัน้องมากกว่าพี่เพราะน้องคือน้อง แต่มาว่าแบบนี้เพื่อนๆคิดว่าเราไม่น้อยใจหรอ
ไม่อยากเถียงมีแต่โกรธอยู่ในใจแอบร้องไห้น้อยใจอยู่คนเดียว
#เราอายุ20นะ